13/11/09

Περι Πατρίδος

Πλάτωνας

ΚΡΙΤΩΝ (Ή περί πρακτέου ηθικός)

Μητρός τέ καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἀπάντων τιμιώτερον ἔστιν ἡ πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον.....

"Ή είσαι τόσο σοφός, ώστε σου έχει διαφύγει ότι και από τη μητέρα και από τον πατέρα και από όλους τους άλλους προγόνους το πολυτιμότερο πράγμα είναι η πατρίδα και σεβαστότερο και αγιώτερο και σε ανώτερη θέση, κατά τη γνώμη των θεών και των φρονίμων ανθρώπων, και ότι πρέπει να σεβόμαστε και περισσότερο να υπακούμε και να αγαπάμε την πατρίδα, όταν οργίζεται, παρά τον πατέρα, και, ή να προσπαθούμε να την πείθουμε, ή να εκτελούμε ό,τι κι αν διατάζει. Και ή να υποφέρουμε, αν αυτή το θέλει, χωρίς το παραμικρό παράπονο, και αν θέλει ακόμα να μας δείρει ή να μας ρίξει στην φυλακή, ή να μας στείλει στον πόλεμο για να πληγωθούμε ή να σκοτωθούμε, όλα αυτά πρέπει να τα κάνουμε. Και έτσι είναι το σωστό. Μάλιστα δεν πρέπει να ξεφεύγουμε ούτε να οπισθοχωρούμε ούτε να εγκαταλείπουμε τη θέση μας, αλλά και στον πόλεμο και στα δικαστήρια και όπου αλλού, καθήκον μας είναι να εκτελούμε όσα διατάσσει η Πολιτεία και η πατρίδα, ή, το πολύ, αν εκείνο που διατάζει δεν μας φαίνεται δίκαιο, να της υποδείξουμε και να την πείσουμε ποιο είναι το δίκαιο. Να μεταχειριζόμαστε όμως βία, δεν είναι ασέβεια σε μια μητέρα, σε έναν πατέρα και πολύ περισσότερο στην πατρίδα;"

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

Οἱ γὰρ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ’ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ’ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ’ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.

"Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν• ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους".

[ΙΣΟΚΡ 7. Πίστις: §20. 20:76 "Η αξιοκρατική επιλογή των αρχόντων κατά το παρελθόν" [1].



ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

"Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση. Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα..."
(Μέρος του λόγου που εκφώνησε στην Πνύκα)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μελέτη σχετικά με την ΕΕ στην «παγκόσμια εποχή» , πραγματοποίησε σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο του βρετανικού πανεπιστημίου London School of Economics (LSE) και το ΕΛΙΑΜΕΠ, το βρετανικό ινστιτούτο διπλωματίας, Foreign Policy Network. Το project ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2008 και πραγματοποιήθηκε μετά από πρωτοβουλία του καθηγητή Λουκά Τσούκαλη. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών (συνέδρια, συμπόσια και εργαστήρια), ακολούθησε η έκδοση των εργασιών των συμμετεχόντων(2009).
Στην εργασία της κ.Simona Milio(PhD in European Studies from LSE), υποδιευθύντριας του εργαστηρίου Οικονομικής και Κοινωνικής Συνοχής του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου του LSE, με τίτλο «Επανεξετάζοντας την κοινωνική και περιφερειακή συνοχή: η ανάγκη για ανανεωμένη πολιτική» (Rethinking social and regional cohesion: the need for renewed policy), υπάρχει εκτεταμένη αναφορά στην ύπαρξη μειονοτήτων στην Ευρώπη[http://www.eliamep.gr/wp-content/uploads/2009/11/after-the-crisis.pdf]. Η k. Simona Milio λοιπόν χαρακτηρίζει τη Γαλλία και την Ελλάδα «τα περιβόητα "μαύρα πρόβατα" της ΕΕ σε θέματα προστασίας των μειονοτήτων». Και όταν η κουβέντα έρχεται στην Ελλάδα, αρχίζουν : «Μέχρι στιγμής και οι δύο χώρες αντιστέκονται στην αναγνώριση μειονοτήτων και στην παροχή συλλογικών δικαιωμάτων... Η τουρκόφωνη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, παραδοσιακά αντιμετωπίζεται καχύποπτα από το ελληνικό κράτος και έχει υποφέρει μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με το άρθρο 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας, η ελληνική υπηκοότητα περίπου 60.000 πολιτών μη ελληνικής καταγωγής, αναιρέθηκε αυθαίρετα, μέχρι που η διεθνής πίεση που δέχθηκε η χώρα την οδήγησε στην πλήρη κατάργηση του το 1998. Παρά μερικά βήματα προόδου, η Ελλάδα συνεχίζει να αρνείται επίσημα την τουρκική ταυτότητα, η οποία συχνά διώκεται»[cf.''The mother of all questions: how to reform global governance''?
by Simona Milio and Francesco Grillo, 30 April 2003 ].