Το φάντασμα του Στάλιν πλανάται πάνω από την Ρωσία

48 χρόνια από την αποσταλινοποίηση κι ο Στάλιν "ΖΕΙ"

Του Κώστα Μπετινάκη
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=2515


Στην οδό Λένιν 45, στο χωριό Γκερμεντσίκ στο Καμπαρντινό Μπαλκαρία, στην αυλή ενός απλού σπιτιού, δεσπόζει ένα άγαλμα του Ιωσήφ Στάλιν, ύψους 2,5 μέτρων. Στα πόδια του, ένας σωρός από λουλούδια.

Το άγαλμα δεν βρισκόταν πάντα εκεί. Όταν κυβερνούσε , το γιγαντιαίο γρανιτένιο άγαλμα δέσποζε μπροστά από το Δημαρχείο του χωριού. Αλλά μετά την αποσταλινοποίηση είχε «αποκαθηλωθεί». Πριν είκοσι χρόνια ο Ακέρ Μπατίροφ, ανακάλυψε το κομματιασμένο άγαλμα σε ένα σκουπιδότοπο. Μάζεψε τα κομμάτια και με τη βοήθεια του αδελφού του τα συγκόλησε και τοποθέτησε το άγαλμα στην αυλή του σπιτιού του. Ιδιαίτερη τιμή, από κάποιον από την Μπαλκαρία, που μαζί με τους Τσετσένους, τους Ινγκουσέτιους και τους Καραχάι, ο Στάλιν είχε κατηγορήσει ότι είχαν συνεργαστεί με τους Ναζί και τους είχε εξορίσει στην κεντρική Ασία.

Υπάρχουν ακόμα σήμερα στη Ρωσία πολιτικοί που προσπαθούν να φωτίσουν τα θετικά σημεία της διακυβέρνησης Στάλιν. Όχι μόνο στην Γεωργία (απ’ όπου καταγόταν), αλλά και σε περιοχές του ταραγμένου βόρειου Καύκασου. Εκεί ακριβώς, που οι πολέμιοί του υποστηρίζουν ότι «τα εγκλήματά του επηρέασαν την τύχη μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού».

Ακριβώς πριν 48 χρόνια, στις 31 Οκτωβρίου 1961, η ταριχευμένη σορός του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι του Στάλιν, απομακρυνόταν από το Μαυσωλείο στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας για να ταφεί στο εσωτερικό του τείχους του Κρεμλίνου. Η ανακομιδή της σορού και η εκ νέου ταφή αποτέλεσε την τελική πράξη της «από-Σταλινοποίησης», της πολιτικής εκστρατείας που είχε εξαπολύσει ο τότε ισχυρός άνδρας της Σοβιετικής Ένωσης Νικήτα Χρουστσόφ.



Ο Στάλιν στο απόγειο της κυριαρχίας του

Ο θάνατος του Στάλιν στις 5 Μαρτίου 1953, ήταν ένα συγκλονιστικό γεγονός για πάρα πολύ κόσμο. Η σορός του ταριχεύθηκε και εναποτέθηκε σε δημόσιο προσκύνημα, στην κόκκινη Πλατεία, στον τάφο του Λένιν, που από τότε ονομάστηκε «Μαυσωλείο του Λένιν και του Στάλιν».

Στα 1956, ο Χρουστσόφ έβγαλε τον περίφημο λόγο στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ «Η προσωπολατρεία και οι επιπτώσεις. Στο λόγο του εκείνο αποκήρυξε τον Στάλιν, αποκαλώντας τον «βασανιστή» και «δολοφόνο», σε μια προσπάθεια να κλονίσει την αίγλη που περιέβαλε τον «πατερούλη».


Από την εποχή εκείνη πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι της παγκόσμιας ιστορίας, την οποία πάντοτε γράφουν οι νικητές. Δεν υπάρχει πια ΚΚΣΕ, μια και δεν υπάρχει Σοβιετική Ένωση και ο τωρινός πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, σε ομιλία του επιτέθηκε σε όλους εκείνους που προσπαθούν να αποκαταστήσουν τον πρώην Σοβιετικό ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν.

«Εκατομμύρια Σοβιετικοί πολίτες πέθαναν κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης από τον Στάλιν», είπε και προειδοποίησε «όσους προσπαθούν να παραχαράξουν την ιστορία και να υπερασπιστούν την καταπίεση».

Στη χώρα των μεγάλων αντιθέσεων, η εποχή του Στάλιν εξακολουθεί να πλανάται και να προκαλεί αμφιλεγόμενες αντιδράσεις.

Ένας Ρώσος ακαδημαϊκός που ερευνούσε για την τύχη των γερμανικής καταγωγής που είχαν εξοριστεί από τον Στάλιν κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, είδε τα χειρόγραφά του να κατάσχονται από τις ρωσικές αρχές ασφαλείας.

Ο καθηγητής της Ιστορίας Μιχαήλ Σουρπούν, συνελήφθη και κρατήθηκε για λίγο στο ρωσικό Βορρά τον περασμένο μήνα, αλλά το επεισόδιο, μόλις ήρθε στο φως της δημοσιότητας.

Όπως είπε ο καθηγητής στον ανταποκριτή του BBC στη Μόσχα, «τον διέταξαν να μην σχολιάσει την υπόθεση». Χιλιάδες γερμανικής καταγωγής Σοβιετικοί πολίτες είχαν εξοριστεί σε απομακρυσμένες περιοχές, μακριά από τα εδάφη του πολέμου, μετά την εισβολή του Χίτλερ στην Σοβιετική Ένωση το 1941.

Πριν λίγο καιρό δικαστήριο της Μόσχας είχε απορρίψει αγωγή που είχε υποβληθεί από τον εγγονό του Στάλιν, σύμφωνα με την οποία υποστήριζε ότι δυσφημούσε τον επί περισσότερο χρονικό διάστημα Σοβιετικό ηγέτη.

Ο Γεβγένι Τζουγκασβίλι, υποστήριξε πως άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Νόβαγια Γκαζέτα, και υποστήριζε ότι ο Στάλιν προσωπικώςς διέταξε το θάνατο Σοβιετικών πολιτών, ήταν ψέμα. Ζητούσε μάλιστα να δημοσιευθεί συγγνώμη του αρθρογράφου, και να δοθεί και αποζημείωση.
Κι όμως στην ΜπιΜπισιάρικης έμπνευσης γνωστή εκπομπή, ο «μεγαλύτερος Ρώσος» (που είδαμε πριν λίγο καιρό και εδώ στην τηλεόραση, ως «ο μεγαλύτερος Έλληνας») ο Στάλιν περιλαμβανόταν στην πρώτη πεντάδα, μαζί με τον Πιοτρ Στολίπιν, τον Αλεξάντερ Νιέφσκι, τον Αλεξάντρ Πούσκιν και τον Βλαντίμιρ Λένιν…