Επιμένουν και μέσα από τον τάφο τους.

Οι Τραπεζίτες συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν. Σωσίβιο 326 δισ. δολ. για τη Citigroup. Πακέτο Ροκφέλερ7,4 τρις για τους Τραπεζίτες .
Σπύρος Χατζάρας
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ,συνεχίζει να προτείνει την ίδια συνταγή, και τα ίδια φάρμακα, στα κράτη που αντιμετωπίζουν προβλήματα, λόγω της κατάρρευσης, του οικονομικού συστήματος των εμπόρων του χρήματος.
Μείωση των «υπερβολικών» κρατικών δαπανών, πληθωρισμός, ο υπερτροφικός δημόσιος τομέας , μείωση μισθών , λιτότητα κλπ.
Εδώ στην Ελλάδα, ένας σοφός αναλυτής, από αυτούς που δεν προέβλεψαν την κρίση, δήλωσε ότι, «αν η διεθνής κρίση συνεχιστεί με την ένταση των τελευταίων 10 εβδομάδων και πολλές χώρες - όπως η Ισλανδία, η Ουγγαρία ή η Ουκρανία, βρεθούν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, τίποτα δεν αποκλείει οι αγορές να επικεντρωθούν και στη χρηματοδότηση του τεράστιου ελληνικού ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών και να «επιτεθούν» στην Ελλάδα, δηλαδή να αρνηθούν τον δανεισμό, δυσχεραίνοντας ακόμα και την έκδοση κρατικών ομολόγων. Σ΄ένα τέτοιο σενάριο, τα επιτόκια δανεισμού του κράτους θα εκτιναχθούν προς τα πάνω, θα υπάρξει έλλειψη κεφαλαίων και η ύφεση θα πάρει διαστάσεις εφιάλτη».
Ποιες είναι οι αγορές που θα επιτεθούν στην Ελλάδα; Μήπως οι τραπεζίτες που έχασαν ήδη 7-8 τρις δολάρια;
-Πώς είναι δυνατόν να επιτρέπουμε στους χρεοκοπημένους να θέλουν να τραβήξουν στον τάφο τους, κράτη και λαούς. Πώς είναι δυνατόν, τα κράτη να αναλαμβάνουν από τη μια πλευρά το βάρος διάσωσης των τραπεζών και το τραπεζιτών, και από την άλλη οι τραπεζίτες να ωθούν τα κράτη σε χρεοκοπία;
Και πώς είναι δυνατόν οι κεντρικές τράπεζες, να παράγουν δημιουργούν τρισεκατομμύρια νέων πιστώσεων προς τις τράπεζες και να μην αγοράζουν τα ομόλογα των κρατών;
Ο Ροκφέλερ αποφάσισε μέσω των υπαλλήλων του, (Μπερνάνκε- Γκάιθνερ), να επιβάλει στην αμερικανική κυβέρνηση τη χορήγηση , στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ 7,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων , που θα φορτωθούν στο αμερικανικό δημόσιο χρέος ,δηλαδή στις τσέπες των Αμερικανών φορολογουμένων.
Μια αναλυτική εικόνα των ποσών που έχουν κατευθυνθεί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Αμερικής – δίνει το άρθρο του προέδρου της FED Μπεν Μπερνάνκε στο περιοδικό New Yorker που θα κυκλοφορήσει την 1η Δεκεμβρίου.
Μέχρι τώρα η αμερικανική κυβέρνηση έχει εκχωρήσει στα καταρρέοντα τραπεζικά ιδρύματα , περισσότερα από 2,8 τρις δολ., είτε με την μορφή άμεσων χορηγήσεων, είτε με την μέθοδο των επενδύσεων κρατικών κεφαλαίων έναντι μετοχών των προβληματικών ιδρυμάτων, είτε με την απευθείας εξαγορά των λεγόμενων «τοξικών» χρεογράφων.Την ίδια ώρα η FED έχει αυξήσει τους τελευταίους μήνες τις δημοπρασίες ρευστότητας προς τις εμπορικές τράπεζες – εσχάτως μάλιστα με επιτόκια μικρότερα του βασικού παρεμβατικού της επιτοκίου.
Ο κ. Μπερνάνκε αποκαλύπτει, πως «η μόνη επιλογή που έχει η αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα είναι να συνεχίσει στο δρόμο που έχει επιλέξει μέχρι στιγμής, κάτι που σημαίνει πως μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα έχει δώσει στις τράπεζες πάνω από 7 τρις δολάρια».
Σωσίβιο 326 δισ. δολ. για τη Citigroup
Ο Τίμοθι Γκέθνερ, ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας στη Νέα Υόρκη και επικείμενος υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ στη νέα κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στο σχέδιο διάσωσης της Citi, με τη διαμόρφωση « του πακέτου» των 326 δισ. δολαρίων. Σε αυτό το πακέτο δεν συμπεριλαμβάνονται τα 25 δισ. δολάρια που ήδη δόθηκαν στη Citi στο πλαίσιο του προγράμματος Troubled Asset Relief Porgram (TAFP), το οποίο εγκρίθηκε τον Οκτώβριο Η μετοχή της Citi, μετά την ανακοίνωση του πακέτου σημείωνε άνοδο 64% , ενω μια εβδομάδα πριν είχε υποχωρήσει κατά 60%, σε επίπεδα χαμηλότερα των πέντε δολαρίων.
Οι Ροκφέλερ, πούλησαν τις μετοχές τους και προκάλεσαν την κατάρρευση, και μετά τις αγόρασαν και πάλι, βγάζοντας 120% σε δέκα ημέρες.
Οι συνολικές ζημίες τη Citi τα τελευταία τέσσερα τρίμηνα ανέρχονται στα 20 δισ. δολάρια, με διαγραφές 60 δισ. δολαρίων. Τα στοιχεία ενεργητικού της Citi υπολογίζονται στα 2 τρισ. δολάρια, με δραστηριότητα σε πάνω από 100 χώρες. Παραμένει αβέβαιο, όμως, εάν αυτή η κίνηση θα συμβάλει στη σταθεροποίηση του κλίματος. Η κρατικοποίηση της Fannie Mae, της Freddie Mac και της American International Group δεν έχει συμβάλει στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας του τραπεζικού συστήματος. Σύμφωνα με κοινή ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ (Fed) και της υπηρεσίας εγγύησης καταθέσεων (FDIC), το κράτος θα διαθέσει 20 δισ. δολάρια στη Citi με αντάλλαγμα προνομιούχες μετοχές της τράπεζας. Eπιπροσθέτως, η κυβέρνηση εγγυάται 306 δισ. δολάρια σε στεγαστικά δάνεια, εμπορικά ή για την αγορά κατοικίας, ομόλογα συνδεδεμένα με στεγαστικά δάνεια που δόθηκαν σε άτομα φτωχά, πιστωτικά κριτήρια και εταιρικά ομόλογα, αν και οι πρώτες επισφάλειες έως και 29 δισ. δολαρίων θα καλυφθούν από τη Citi. Η διοίκηση δεσμεύτηκε με τη μη καταβολή μερίσματος την επόμενη τριετία, όπως και αυστηρότερους όρους στις αποδοχές υψηλόβαθμων στελεχών. Mε την καθοδήγηση της FDIC θα υπάρξουν, επίσης, αλλαγές στις συνθήκες αποπληρωμής δανείων της Citi για τους ασθενέστερους δανειολήπτες.
Είναι σαφές, ότι η κατάσταση αυτή είναι το απολύτως παράλογο. Το σύστημα που κατέρρευσε, συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν να μην συνέβη τίποτα, και απλά περιμένει να περάσει το « κρυολόγημα» για να συνεχίσει τα ίδια.
Το σύστημα Ροκφέλερ-Ρότσιλντ, με τις «ιδιωτικές» κεντρικές Τράπεζες, και τους ιδιώτες ρυθμιστές που είχαν την υποχρέωση να αξιολογούν τον κίνδυνο και να λειτουργούν, υποτίθεται, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, τελείωσε.
Η ανεξέλεγκτη δραστηριότητα των αεριτζήδων «επενδυτών» , με την συνέργεια της Standard & Poor, της Moony της BIS κλπ , δεν μπορεί να συνεχιστεί. Το μήνυμα το είχε στείλει η Enron.
Η επιβολή της πολιτικής των τραπεζιτών στο Λαούς και τα Κράτη δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η μείωση των βασικών μισθών, της αγοραστικής δύναμης των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, και η αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πλουσίων μέσω του φορολογικού συστήματος δεν ήταν ποτέ, και δεν είναι και τώρα η λύση.
Οφείλουμε να κάνουμε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί πρέπει να περάσουν στον έλεγχο των κρατών, ώστε να διαθέτουν δημοκρατική νομιμοποίηση, και τον τραπεζιτών. Από την εποπτεία των διεθνών οργανισμών, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ, στα κράτη πρέπει να περάσουμε στην κρατική εποπτεία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και στον ελεγχο στους Ρότσιλντ-Ροκφέλερ.
Έλεγχος στους Ρότσιλντ-Ροκφέλερ.
Στην Ευρώπη, πρέπει να εγκαταλείψουμε τα δόγματα τον τραπεζιτών και να επανακαθοριστεί η οικονομική πολιτική της ΕΕ με δημόσιες επενδύσεις. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πρέπει να αλλάξει ηγεσία και πολιτική. Να χρηματοδοτεί την ανάπτυξη και την απασχόληση. Να στηρίζει στα αναπτυξιακά ελλείμματα. Δημόσιες Επενδύσεις και υποδομές ώστε να αυξηθεί η απασχόληση και να μειωθεί η ανεργία και φτώχεια. Να στηρίζει την Παιδεία και την έρευνα.
Τα φάρμακα που προσπαθούν να μας δώσουν οι τραπεζίτες είναι λάθος.