του Θύμιου Παπανικολάου
Πηγή:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=20669#20669


Η Νίκη Τζαβέλα δεν έχει μόνο όλα τα χαρακτηριστικά του αυθάδους υπηρέτη της διαπλεκόμενης ασυδοσίας και αναισχυντίας, αλλά και τα «ιδεολογικά» χαρακτηριστικά της παρωχημένης μητσοτακικής παράκρουσης. Στο μόνο που διαφέρει είναι ο βαθμός της πολιτικής «ικανότητας».

Ο Μητσοτακικός «εφιάλτης» έκανε και αυτός το μαύρο-άσπρο, αλλά διέθετε πολιτική «πονηράδα», «δημαγωγική ευφυΐα» και μακιγιάζ. Και το πιο χοντροκομμένο ψεύδος του το επένδυε με το πολιτικό λούστρο της απάτης, με ένα θεατρικό πολιτικό σκηνικό μελοδραματικών εκφράσεων και επιτηδευμένης αφέλειας.

Η άμοιρη Τζαβέλα διαθέτει μόνο τα «πολιτικά» χαρακτηριστικά του κυνικού τεχνοκράτη-υπηρέτη των μεγαλοκαρχαριών: τις ψυχρές «συνταγές» και «διαταγές» των οικονομικών πατρόνων της.

Διατεταγμένη υπηρεσία εκτελεί η άμοιρη και μάλιστα με τη δραματική ακαμψία ενός καχεκτικού μυαλού, απελπιστικά κολλημένου στις φόρμες απάτης των «ιδεολογημάτων» του Μητσοτακισμού.

Γι’ αυτό οι ανοησίες της και ο διατεταγμένος ρόλος της κομπάζουν απαστράπτουσες. Μας προτείνει, μέσα από το αποτρόπαιο, τυχοδιωκτικό κατασκεύασμα των «νταβάδων» (Καρατζαφέρης) τη συγκρότηση μας νέας «κεντροδεξιάς» παράταξης σαν διέξοδο. Μας προτείνει δηλαδή σαν λύση τον ΕΦΙΑΛΤΗ που έχει υλοποιηθεί!!!

Γιατί και ο «ΕΦΙΑΛΤΗΣ» της παλιάς Δεξιάς έχει υλοποιηθεί και της Νέας Δεξιάς: Της κεντροδεξιάς του «εκσυγχρονισμού», δηλαδή του σημιτικού οδοστρωτήρα…

Αυτό που διαπερνάει, σαν κόκκινη κλωστή, όλη τη συνέντευξή της στο «ΒΗΜΑ» είναι αυτό που προωθούν οι «νταβάδες» (εγχώριοι και διεθνείς) και ιδιαίτερα το Λαμπρακιστάν: Την αποδόμηση των δύο μεγάλων κομμάτων και τη ανασύσταση του πολιτικού χάρτη πάνω στη διπλή απάτη, της κεντροδεξιάς, από τη μια, και της «κεντροαριστεράς», από την άλλη.

Εκτελεστικό πιόνι αυτού του σεναρίου είναι η Τζαβέλα και η αιχμή διεμβολής (όπως ο ΛΑ.Ο.Σ και το μητσοτακέικο) της Ν.Δ.

Θα τα καταδείξουμε συνοπτικά:

1). Σαφέστατα καταδικάζει τα δύο μεγάλα κόμματα σαν χρεοκοπημένα: Με ποικίλες εξαρτήσεις και «μηχανισμούς ανάδειξης των στελεχών».
Μένει, όμως, σε αυτή την κοινότοπη διαπίστωση ΜΟΝΟ για τα δύο κόμματα και όχι για το σύνολο του πολιτικού σκηνικού.
Το χειρότερο: Δεν θίγει, στο ελάχιστο, αυτούς που καταδυναστεύουν την πολιτική, που ελέγχουν και παράγουν τις ποικίλες πολιτικές εξαρτήσεις: τα αφεντικά της!!!

2). Και ακόμα χειρότερα, αυτό αγγίζει τα όρια της παράκρουσης της απάτης, είναι ότι εμφανίζει τον ΛΑ.Ο.Σ σαν «το μοναδικό κόμμα της ευρύτερης Κεντροδεξιάς που εκπέμπει σαφές, συγκεκριμένο και σταθερό στίγμα της παράταξης».

Εδώ γίνονται τα αποκαλυπτήρια. Η «τσόντα» των «νταβάδων», αυτό το συνονθύλευμα των καιροσκοπικών προσμίξεων, των ιδεολογικών αποκομμάτων, των οβιδικών μεταμορφώσεων και της πολιτικής αγυρτείας, αλλά και χυδαιότητας, προβάλλεται από την «εγκάθετη» της διαπλοκής, «σαν το μοναδικό κόμμα της κεντροδεξιά»!!!
Πρέπει να έχεις τον κομπασμό του τυφλού γλείφτη της νταβατζίδικης αυθάδειας για να ξεστομίζεις τέτοιες «κοτσάνες» και να έχεις και την απαίτηση να σε παίρνουν στα σοβαρά…

3). Ο στρατηγικός στόχος της συνέντευξης είναι, όπως ήδη αναφέραμε, τα δύο μεγάλα κόμματα.
Ο άμεσος τακτικός στόχος είναι η Ν. Δ.
Η κ. Τζαβέλα περνάει ακριβώς αυτό που είναι διατεταγμένος να κάνει ο Καρατζαφέρης, με σπόνσορες το Μητσοτακέικο: να κτυπά τη κυβέρνηση Καραμανλή και να διεκδικεί την καθαρότητα της Δεξιάς η οποία «έχει δικαιωθεί»!!!

Μιλήσαμε ότι η «δικαίωση» της «Δεξιάς» και στην παλιά της μορφή, αλλά και στη σύγχρονη «αριστερή» της μορφή («εκσυγχρονισμός») είναι ο «εφιάλτης που υλοποιήθηκε». Και επειδή υλοποιήθηκε, για να διαιωνιστεί, πρέπει να εφευρεθούν νέα πολιτικά μοτίβα απάτης. Πρέπει να αναπαλαιωθεί ο «εφιάλτης» με την αναπαλαίωση των κατεστημένων στερεοτύπων των πολιτικών οριοθετήσεων.
Αυτό συνεπάγεται την αποδόμηση των κατεστημένων οριοθετήσεων: Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ.

Η Τζαβέλα, σαν πιστή υπηρέτης των «νταβάδων», μοχθεί για την αποδόμηση της Ν.Δ., προβάλλοντας τη «δικαίωση» αυτής της «Δεξιάς» και προωθώντας τις γνωστές συνταγές Καρατζαφέρη, ότι ο ΛΑ.Ο.Σ είναι η καθαρή «ιδεολογική φωνή» και η «συνείδηση» αυτής της Δεξιάς.
Και ακόμα: ότι αποτελεί το αυθεντικό κύτταρο της νέας «κεντροδεξιάς»!!!
Γι’ αυτό ξύνει τα παλιά δεξιά σύνδρομα, τα σφετερίζεται, κολακεύει τον ιστορικό Καραμανλισμό και κτυπά την κυβέρνηση: Την κατηγορεί για εξαρτήσεις και λανθασμένη πολιτική!!!

4) Το άκρον άωτον, όμως, της δόλιας ανοησίας της καταγράφεται εδώ: «Η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες είναι όμηρος μιας αριστερής θολοκουλτούρας η οποία πια έχει χαρακτηριστικά φασιστικού δογματισμού».

Δόλιο τέχνασμα απάτης παρωχημένης ακροδεξιάς ρητορικής.
Για ποια «αριστερά» μιλάει; Για τη σοσιαλδημοκρατική ηχώ του ΠΑΣΟΚ ή για την ιδεολογική κυριαρχία της καθεστωτικής «αριστεράς» του Ευρωκομουνισμού;

Δεν μας τα διευκρινίζει σκόπιμα η κ. Τζαβέλα, πιστή, αλλά κάκιστη μαθήτρια του Μητσοτάκη.

Γιατί αυτή η «αριστερά» της «εκσυγχρονιστικής» μετάλλαξης και οι ποικίλοι δορυφόροι της, αυτοί της «θολοκουλτούρας», αποτελούν σήμερα τους γενίτσαρους των δικών της ιδεών και πρακτικών: τα ιδεολογικά ρόπαλα τους καθεστώτος που υπηρετεί η ίδια.

Ας μας πει η κ. Τζαβέλα πού διαχωρίζεται με αυτή την «αριστερή» «θολοκουλτούρα» στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας.

Μήπως στη θηριώδη ΝΑΤΟϊκή πολεμική διάλυση των Βαλκανίων;
Μήπως στις ποικίλες ιμπεριαλιστικές επιθέσεις και γενοκτονίες εναντίον του Ιράκ, του Αφγανιστάν, των Παλαιστινίων κ.λπ;
Μήπως στο Σχέδιο Ανάν;
Μήπως στα «αντιρατσιστικά», νεοταξικά ιδεολογήματα;
Μήπως στις Ρεπούσειες ιστορίες;
Μήπως στα «ανοικτά σύνορα», στην «πολυπολιτισμικότητα», στις κατασκευές μειονοτήτων;
Απέραντη η λίστα των «μήπως»!

Τόση δόλια και κάλπικη είναι η κ. Τζαβέλα. Αλλά και τόσο αχάριστη: να κατηγορεί αυτούς που δίνουν το καλύτερο άλλοθι και τεκμήριο στα αφεντικά της…
Αυτό, λοιπόν, το υποπροϊόν των «νταβατζήδικων» εργαστηρίων και η κακή μαθήτρια του Μητσοτάκη, με θράσος απύθμενο και από τις στήλες του Λαμπρακιστάν, μας μιλάει για την «κεντροδεξιά» σωτηρία της Ελλάδας…