Ο βαρύς πέπλος της σιωπής

Ο ρόλος του τριγώνου των πρακτόρων των τραπεζιτών παραμένει ακόμα σκοτεινός

Του Σπύρου Χατζάρα

Για την εμφάνιση του «σοσιαλιστικού κινήματος» στα Βαλκάνια, έχουν γραφεί πολλά. Καμία μελέτη ωστόσο, δεν έχει επικεντρωθεί , στην «ειδική σχέση» της εμφάνισης της «Φεντερασιόν» με το κίνημα των Νεοτούρκων, και κανένας δεν συνδύασε, την ταυτόχρονη παρουσία, του Ίσραελ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ (Αλεξάντερ Πάρβους) και του Χαίμ Ράκοβερ (Κριστιάν Ρακόφσκι), στα Βαλκάνια, το 1908-1909, ώστε να προσδιοριστεί , το ποιος τους έστειλε και γιατί ;

Η σιωπή εξυπηρετεί πάρα πολλούς και ανακουφίζει ακόμα περισσότερους που φοβούνται την πραγματική ανάγνωση της ιστορίας.

Ωστόσο η αφορμή έχει δοθεί από το 1972. Ο ιστορικός του «σοσιαλιστικού κινήματος» Georges Haupt, δημοσίευσε τον Μάρτιο του 1972, στο ιταλικό περιοδικό «movimento operaio e socialista» , ένα άρθρο με τίτλο, « Εισαγωγή στην ιστορία Φεντερασιόν», που δημοσιεύθηκε στα ελληνικά το 1978, από τις εκδόσεις « Ολκός», σαν πρόλογος, στο βιβλίο, «Η πρώτη σταδιοδρομία του ελληνικού προλεταριάτου».

Ο Haupt σημείωνε στο κείμενο του.
«Ωστόσο μια νέα και δυναμική οργάνωση Ελλήνων, Βουλγάρων, Τούρκων, και Εβραίων σοσιαλιστών στην Οθωμανική πρωτεύουσα βρήκε καθοδηγητή: Τον Πάρβους, Που έμενε τότε στην Κωνσταντινούπολη και έγινε συνεργάτης και φλογερός προπαγανδιστής του προγράμματος που υιοθέτησε η πρώτη συνδιάσκεψη στο Βελιγράδι» .

Ο «ιστορικός» δεν είχε μπει στον κόπο να αναφερθεί, στο γιατί «έμενε τότε στην Κωνσταντινούπολη» , ο Ίσραελ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ, και τι δουλειά έκανε, αλλά μας δίνει την μοναδική μαρτυρία για την άμεση σχέση, το υπερπράκτορα των τραπεζιτών με το «σοσιαλιστικό κίνημα».

O Georges Haupt επισκέφθηκε τον Μπεναρόγια το 1968 στο Ισραήλ, και παρέλαβε τα απομνημονεύματά του , ( 80 σελίδες, γραμμένες στα ελληνικά), τα οποία δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ, λόγω του ξαφνικού θανάτου του Haupt.

O Georges Haupt , 17 χρόνων, βγήκε ζωντανός από το Buchenwald το 1945, και πέθανε στη Ρώμη το 1978

(Είχε γεννηθεί το 1928, από Εβραίους γονείς, στην Τρανσυλβανία, στο Satu-Mare, που από το 1918 είχε περάσει στον έλεγχο της Ρουμανίας. Ολόκληρη η οικογένεια, είχε συλληφθεί το 1943, και στάλθηκαν στο Άουσβιτς. Για κάποιο λόγο ο Georges μεταφέρθηκε στο Buchenwald και σώθηκε. Οι άλλοι χάθηκαν. O Georges Haupt , ξαναγύρισε στη Ρουμανία , σπούδασε 6 χρόνια στο Λένινγκραντ , έγινε καθηγητής πανεπιστημίου και ιστορικός του σοσιαλιστικού κινήματος, και μετάεγκαταστάθηκε στη Γαλλία).

Η αναφορά του, στην «φλογερή » δράση του «Πάρβους», στηρίχθηκε στην έρευνα του και στις πληροφορίες που πήρε από τον Μπεναρόγια.

O Haupt το 1972 σημείωνε:
Η νεοτουρκική επανάσταση τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή Ευρωπαίων σοσιαλιστών της εποχής … απασχόληση για πολύν καιρό πρώτες σελίδες σοσιαλιστικών εφημερίδων….. ο διεθνής σοσιαλιστικός τύπος δέχθηκε με ενθουσιασμό και υποστήριξε ενεργά τη νίκη των νεοτούρκων το 1908. Σπουδαίο ρόλο έπαιξε σε αυτό και ο σοσιαλιστής ηγέτης Κριστιάν Ρακόφσκι, που τον είχαν απελάσει από τη Ρουμανία και είχε εγκατασταθεί στο Παρίσι....η φήμη του σαν αγωνιστή και γνώστη των ανατολικών προβλημάτων έκανε τις γαλλικές, τις ρωσικές και τις γερμανικές σοσιαλιστικές εφημερίδες, να του ζητήσουν συνεργασία.
...Ο Ρακόφσκι Θεωρούσε την νεοτουρκική επανάσταση σπουδαίο παράγοντα προόδου γενικά και ειδικά για τη λύση των εθνικών προβλημάτων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ...Οι σοσιαλιστές της Τουρκίας πλαισίωσαν ανεπιφύλακτα και με ενθουσιασμό το 1908 το επαναστατικό κομιτάτο των Νεότουρκων.

ΥΓ.(Στις 11 Οκτωβρίου 1908 το διεθνές σοσιαλιστικό γραφείο χαιρέτισε την ανατροπή του καθεστώτος του Αβδούλ Χαμίτ.)

βλέπε προηγούμενα στο
http://deltio11.blogspot.com/2009/08/blog-post_16.html