Η «έξυπνη» προπαγάνδα του συστήματος και οι Βλακέντιοι που μασάνε

Κάθε δολοφόνος προσπαθεί να κρύψει τα ίχνη του. Αυτό προσπαθεί να κάνει και η παγκόσμια Χούντα, για να μπερδέψει και να αποπροσανατολίσει τους ευκολόπιστους και τους «χαζούς».Αυτόν τον σκοπό υπηρετεί η προπαγάνδα τους για τα ιστορικά αίτια της οικονομικής μας καταστροφής.

Ολόκληρος στρατός της soft power, έχει επιστρατευθεί, για να εκμεταλλευτεί τα ψυχολογικά αντανακλαστικά των «προβάτων», και να στρέψει την προσοχή τους στο παρελθόν, 30-40 χρόνια πίσω, αντί για το παρόν, και να ξαναζεστάνει την αντιπαράθεση των «δεξιών» με τους «αριστερούς».Πίσω στο σενάριο του εμφυλίου.

Όλο και περισσότεροι θυμούνται, ότι «η εθνικόφρων εβραιοΧούντα , (της προδοσίας της Κύπρου),παρέδωσε στον «Εθνάρχη» υγιές χρέος 330 εκατ., που λόγω μεγάλης βιομηχανικής και αγροτικής ανάπτυξης αυτο-εξοφλείτο), και ότι ο «Εθνάρχης» το έκανε σε 8 δίς και μετά ήρθε ο Ανδρέας, που φταίει για όλα.

«Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη», μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι».

Όλα αυτά έχουν ως αποκλειστικό στόχο να ανασύρουν τις προσωπικές μνήμες του καθενός για να κοιτάει το παρελθόν.

Ας μείνουμε στο Παρόν.

Για τη σημερινή κατάσταση φταίνε οι πολιτικές του «εκσυγχρονισμού» των τελευταίων 14 ετών. Με τις «πόρτες του δημόσιου ανοιχτές στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής», οι πρωτογενείς δαπάνες του προϋπολογισμού το 1998 ήταν μόλις 8 δίς ευρώ. Οπότε οι αναμνήσεις από το παρελθόν δεν βοηθούν για να εξηγήσουμε το παρόν. Οι ανοιχτές πόρτες του δημοσίου για τους σοσιαληστάς, δεν εξηγούν γιατί έγιναν 36 δίς οι πρωτογενείς δαπάνες το 2004 και 58 δις το 2009.Για αυτό μας δείχνουν το παρελθόν.Για να καλύψουν τα ίχνη τους.

Το χρέος, το 1997 ήταν 114 δις ευρώ. Μέσα σε 14 χρόνια έγινε 360. Αυτό είναι το ζήτημα.

Οι εποχές δεν είναι συγκρίσιμες. Άλλα ήταν τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις του Καραμανλή και του Παπανδρέου, προς τους εργοδότες τους, και άλλα τα καθήκοντα του Εβραιοσημητισμού. Από την εποχή των υπόδουλων κρατών, περάσαμε το 2000, στην εποχή της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
Όποιος δεν το καταλάβει αυτό, θα αγωνίζεται στο πλευρό του στρατού των επικοινωνιολόγων της παγκόσμιας Χούντας.

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ