ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΨΩΜΙ

«Ε ρε…φραντζόλα που σας χρειάζεται»

του Δημήτρη Ι. Τσαλαπάτη

http://www.styx.gr

  Δήθεν άρτος λοιπόν και θέαμα σκουπίδι, είναι το μενού που σου σερβίρει το μνημόνιο και οι τρείς της εποχής, με χορηγό επικοινωνίας τον καναλάρχη.

Είναι μοιραίο όταν κουβαλάς ένα τόσο βαρύ όνομα, να επωμίζεσαι και την ιστορία του στην πολιτική, εφ' όσον την συνεχίζεις και εσύ. Δεν είναι τυχαίο ότι η ιστορία του ψωμιού τα τελευταία χρόνια, έχει την σφραγίδα της πολιτικής Μητσοτάκη. Φανατικός των αγορών ο νεαρός γόνος της οικογένειας, ίσως για τον λόγο αυτό να θεωρεί, ότι έκανε την έκπληξη με την δήλωση του, προχθές στη Βουλή, ζητώντας από τον Στουρνάρα να «μαζέψει» τη διάταξη για το προψημένο ψωμί (bake of) που διακινούν σούπερ μάρκετ.
 Η αλήθεια όμως είναι ότι μπορεί να θυμήθηκε ξαφνικά και τους αρτοποιούς που έχουν ψήφους ή να ήθελε με αυτό, να αδειάσει το Σαμαρά. Κάτι που δεν έκανε ο Ψηλός, στην παρουσίαση του βιβλίου της αυτό-αγιογραφίας του, που παρουσίασε για την περίοδο (1990-93).
Πάντως ο μικρός Κυριάκος, παρά τρίχα να κάνει μάγκα και κάποιο Σκορδά, που κάτι του ψέλλισε, από τα έδρανα των υφυπουργών. Αυτά όμως είναι αρμοδιότητα του γραφείου «εσωτερικών υποθέσεων» στο υπόγειο του Μαξίμου.
Η ουσία που κρύβουν όλοι είναι ότι το μεγάλο παιχνίδι με το ψωμί, η ελεύθερη ακρίβεια και τα καρτέλ στην αγορά, έχουν σαν αφετηρία το ’89, με την τότε συγκυβέρνηση για να καταλήξει στις μέρες μας. Και τότε ήταν τρείς. Το παραμύθι όμως, ήταν η κάθαρση .
Με το πού έκλεισε λοιπόν τότε η δουλειά στην αυλή της Γλυφάδας με πρώτο μεζέ, τα ντολμαδάκια της κυρίας Μ., Μητσοτάκης- Φλωράκης- Κύρκος, για να κρατήσουν τη τιμή του ψωμιού (και τον τιμάριθμο) αποφάσισαν να επιδοτήσουν τα άλευρα, με άλλοθι να έχει καλή και φτηνή κουραμάνα ο φαντάρος. Έτσι, η Κυβέρνηση Τζανετάκη έκανε -τότε- το πρώτο θαύμα, ντάμπλ, αφού:
# και χοντρές επιδοτήσεις εγκρίθηκαν για τους μύλους ( στον «Αη Γιώργη», την «Αλατίνη» και βάλε)
# και παρολ’ αυτά, το ψωμί ακρίβυνε, σε μια νύχτα πάνω από 8 δραχμές η φραντζόλα.

Τα λεφτά στους μυλωνάδες πάντως, υποχρεώθηκε να τα εξοφλήσει πολύ αργότερα η κυβέρνηση Γρίβα, επειδή δεν υπέγραφε για μήνες την απόφαση, ο νεαρός τότε υπουργός Οικονομικών, το καλοκαίρι του ‘89. Το deal όμως δεν χάλασε.
Η… μεταρρύθμιση στους φούρνους προχώρησε αμέσως μετά, από τον υπουργό αγοράς
Α. Ανδριανόπουλο και από την αυθεντική κυβέρνηση Μητσοτάκη. Απελευθερώθηκαν λοιπόν οι τύποι του ψωμιού, όπως και το βάρος της φραντζόλας και καταργήθηκε ο τύπος ψωμιού από άλευρα 70 % (υποχρεωτικό ψωμί διατίμησης) που κράταγε τη τιμή χαμηλά.
Κάπως έτσι στη ζωή μας μπήκαν τα αρτοσκευάσματα, που έμοιαζαν με φραντζόλα αλλά ζύγιζαν με το ζόρι 250 γραμμάρια. Έτσι η ακρίβεια πήρε ελευθέρας και για όλα τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης.

 Η μηχανή με τα καρτέλ στήθηκε μια χαρά στην αγορά, αφού έγινε απελευθέρωση τιμών χωρίς προϋποθέσεις. Ο καθένας πούλαγε ο τι ήθελε, όσο ήθελε και η τιμή στο ψωμί σημάδευε- αναλογικά- το 500άρικο το κιλό, σε παλιές ελληνικές δραχμές. Ακολούθησαν βέβαια οι εκσυγχρονιστές που πρώτοι έβαλαν στη ζωή μας το ψωμί από την κατάψυξη.

Μετά την άνοιξη του Χρηματιστηρίου όμως έσκασε η φούσκα και στον κλάδο «σίτος-άλευρα- ψωμί». Απόλυτο κουμάντο στη αγορά, όπως και έλεγχο στο ψωμί, έκαναν πλέον τα υπερμάρκετ. Όλα τα πήρε το ράφι Οι παραγωγοί περιορίσθηκαν στις καλλιέργειες με την χοντρή επιδότηση η με το μυαλό στην χωματερή. Οι μύλοι βάλανε λουκέτο και τους τελευταίους μεγαλομετόχους, από τα γνωστά τζάκια, η τους «τράβηξε»το Αγιο Όρος , η τους κέρδισαν τα Βαλκάνια.

Να σκεφτεί κανείς ο τι μείναμε και δίχως το Στέφανο, που αν και υπουργός, πάτωσε στην Α' Αθήνας και αφού το έριξε στις εκπομπές κατέληξε να παραδώσει την Δράση του στον Τζήμερο. Ύστερα ήταν και το ευρώ που κράτησε την ακρίβεια στο ύψος της και βέβαια στο ψωμί. Όσο για την ποιότητα άστα να πάνε..

Τώρα το θέμα δεν είναι πόσο κάνει το ψωμί, ούτε μόνο τι ακριβώς τρώμε Ο καβγάς στη Βουλή είναι μάλλον για το πάπλωμα. Δηλαδή πόσοι φούρνοι θα μείνουν ανοιχτοί η εντέλει, ποια αλυσίδα θα παίρνει τα ρέστα, από όσους έχουν, για να πληρώσουν το ψωμί έστω κι ως προκατασκευασμένο.
Eπειδή μάλλον, το εισαγόμενο-ετοιματζίδικο ψωμί φαίνεται να είναι τώρα όλα τα λεφτά. Σαν την πορτοκαλάδα χύμα με την ονομασία προέλευσης σε γλώσσα που θυμίζει Κοζλοντούι ή τα αρνιά από τα Σκόπια, που κάποιοι τα πασάρουν τελευταία ώρα, χρονιάρες μέρες στην αγορά, λες και το «Μακεδονικό» ψήνεται στη σούβλα.

Τώρα, το γεγονός ότι ένα σωρό κόσμος, κάθε μέρα, λέει το ψωμί - ψωμάκι, δεν φαίνεται να απασχολεί κανένα, αφού όπου φτωχός κι η μοίρα του. Ούτε γίνεται βέβαια άλλη κουβέντα για τις ουρές μπροστά στο φούρνο η στο πρατήριο, σε κάποιες γειτονιές, όπου οι περίοικοι σπεύδουν να προλάβουν την διανομή από το «χθεσινό» η το μπαγιάτικο. Η συγκεκριμένη εικόνα έπαιξε τις προάλλες και ο,τι πούλησε, πούλησε στα κανάλια. Ψωμί προκάτ με Σουλεϊμάν, ήρθαν κι έκατσαν γάντι για την τοποθέτηση προϊόντος σε primetime.

Τώρα τι λέει ο Κυριάκος και τι του είπε κείνος ο Σκορδάς στη Βουλή, ό κόσμος τους …γράφει το δικό του μήνυμα και καλά κάνει:
- Ε ρε… φραντζόλα που σας χρειάζεται.

ΥΓ. Και μάλιστα με αλεύρι από σκληρό στάρι. Που κρατάει.