H αριστερή Ομοφοβία και ο «Άρης»

Δεν τους καταλαβαίνω αυτούς τους αριστερούς που σκίζονται για να μας πούν, ότι ο Θανάσης που ήθελε να τον λένε «Αρη», και που κατέβηκε ως «τρελή και παλαβή» ή ως «τρελή και αδέσποτη», 17χρονών να βρει τον Τάκη στην Αθήνα, δεν ήταν γκέι.
Δηλαδή, ο «Τάκης» επειδή ήταν ότι ήταν, δεν ήταν καλός κομμουνιστής;
 Ο ΡΙΖΟΣ τον αποκαλεί ηρωική μορφή του ΚΚΕ», «ΜΕΓΑΛΟ και ηρωικό κεφάλαιο της Ιστορίας μας, που μένει να μελετηθεί και πρέπει να φωτιστεί σ' όλες τις πλευρές του».
Οι γκέι δηλαδή δεν είναι μαρξιστές; Οι γκέι δεν είναι επαναστάτες; Τι κι αν ηταν μπινές ο Αρης;
Τι αριστερή «Ομοφοβία» είναι αυτή; Εδώ κοτζάμ Αχιλλέας ήταν ζευγάρι με τον Πάτροκλο. Ο «Άρης» και ο «Τάκης» μας μάρανανε.
Και στην αυτοκτονία είχε μαζί το «Γιουσουφάκι», τον Λεό ,για τον οποίο έγραψε ο Ηλίας Πετρόπουλος.
Ο «μαυροσκούφης» Βαγγέλης Γκονέζος, που ήταν δάσκαλος και έφεδρος αξιωματικός στην Αλβανία, και έζησε στην Τασκένδη ως πολιτικός πρόσφυγας αφηγήθηκε στον «Μέγα» Δημήτρη Γουσίδη, τις τελευταίες ώρες του «Αρη». Σύμφωνα με την αφήγηση του εκείνος, ο Λέων ο αμούστακος, και ο Γιάννης Νικόπουλος (ο Μαυροσκούφης Λέων) (…) έμειναν κρυμμένοι σε μια σπηλιά, δέκα μέτρα από τα πτώματα του «Αρη» και του «Τζαβέλα». 
  Ο Γκονέζος είπε στον Γουσίδη ότι την επομένη της αυτοκτονίας κατέβηκε στη χαράδρα μια διμοιρία μαζί με τους δυο «μαυροσκούφηδες» που είχαν συλλάβει. το Σωτήρη Δράκο, και το Θωμά Αρχιμανδρίτη (Νικήτα) και «κόψανε το κεφάλι του Αρη, τα δυο χέρια από τους ώμους, και τα πόδια από τα γόνατα. Του Τζαβέλλα του κόψανε το κεφάλι και το δεξί χέρι. Πήρανε τα ρούχα του Αρη, τον σκούφο, τον οπλισμό του. Τον άφησαν γυμνό με τη φανέλλα και το σώβρακο. Ο Αρης έμοιαζε σαν σπασμένη στάμνα» .
Ο «Λέων» ήταν ένας αγένειος νεαρός που τον γνώρισε στη Θεσσαλονίκη, το 1946 ο Ηλίας Πετρόπουλος, « ως καταδιωκόμενο», που είχε εκπατριστεί για να μην τον καθαρίσουν. Ο «Λέων», (Κωνσταντίνος), είχε εγγραφεί στη Φιλοσοφική του Αριστοτελείου. Ο Πετρόπουλος έγραφε σχετικά:
«Ήταν ένα ήσυχο, λιγομίλητο παιδί, μα πριν απ’ όλα, είχε τη συμπεριφορά ενός τρομοκρατημένου ανθρώπου. Ωστόσο, τον χαρακτήριζε και μια χωριάτικη πονηριά, είχε τη σφραγίδα της ιδιαίτερης καχυποψίας των επαρχιωτών. (…) Εν πάση περιπτώσει, συχνά κουβεντιάζαμε (ψιθυριστά) για το αντάρτικο της Κατοχής και για τον Άρη. Θυμάμαι τα όσα μου έλεγε ο Τρυφερούλης. Όταν τον ρώτησα τι πόστο είχε στην ομάδα των πραιτωριανών του Άρη, μου είπε: ήμουνα υπεύθυνος για το μουλάρι, και, επίσης, για το συσσίτιο των μαυροσκούφηδων. (…)Μια μέρα, ρώτησα τον Τρυφερούλη τι τύπος ήτανε ο Βελουχιώτης. Μου απάντησε λακωνικά: καλός ήταν, αλλά ήταν και άγριος. Ξαναρώτησα με πείσμα: δηλαδή; Και, τότε, ο Τρυφερούλης αναγκάστηκε να μου αφηγηθεί ένα αποτρόπαιο επεισόδιο: Μια φορά, οι μαυροσκούφηδες είχανε σταματήσει σε κάποια πλαγιά, για να ξαποστάσουν από την πορεία. Ο Άρης διέταξε τον Τρυφερούλη να ετοιμάσει συσσίτιο. Δεν υπήρχε κανένα χωριό εκεί κοντά. Ο Τρυφερούλης πήρε μιαν οκά φακές, που είχε καβάντζα σ’ ένα σακούλι, και τις έβαλε στο καζανάκι να βράσουν. Μετά επακολούθησε η διανομή του νερόβραστου σισσιτίου. Οι μαυροσκούφηδες, καθισμένοι καταγής, έτρωγαν. Παρομοίως και ο Άρης. Αλλά, ξαφνικά ο Άρης – επειδή μια πετρούλα σκάλωσε στο δόντι του – πετάχτηκε όρθιος και ούρλιαξε: παλιοπούστη, δεν καθάρισες καλά τις φακές! Και, τραβώντας το μαχαίρι του, όρμησε στον έφηβο Τρυφερούλη, τον έριξε χάμω, και (δήθεν) άρχισε να τον σφάζει. Ο Τρυφερούλης χέστηκε. Αμέσως μετά, ο Άρης τον άφησε, ξεκαρδισμένος στα γέλια, και τον ρώτησε: φοβήθηκες, ρε πούστη ; (…)

ΥΓ. Ο  ποιητής Γιώργος Κοτζιούλας γράφει για τους μαυροσκούφηδες: "Αυτό το σώμα δημιουργημένο μες τη φωτιά του αγώνα, μας μεταφέρει σε παλιές εποχές, σ' έθιμα αρχαία, στον Αλέξανδρο με τους επίλεκτούς του, στο Δαρείο με τους αθανάτους. Ο Άρης τους προσέχει όσο ένας ηγούμενος τους καλογέρους. Για όποιον έχει ιδέα καλογερικής, έμοιαζαν κάπως με κοινοβίτες. Είχαν αυτοδιοίκηση, κάναν συνελεύσεις. Σε ξένους όμως απαγορεύονταν να τις παρακολουθήσουν. Όλοι είχαν γένεια εξόν από το Λέοντα και τον Ξάνθο.  Αυτοί ήταν παλληκαρόπουλα ακόμα, όχι αγριοτρίχηδες σαν τους άλλους".

ΥΓ2. Δεν ήθελα να γίνω πιο συγκεκριμένος, ουτε για τον Τάκη ουτε για τον Λεό. Αλλά οι ομόφοβοι αριστεροί που θελουν ελληνικές και όχι αγγλικές αποδείξεις με αναγκάζουν.