Ο Ρουφιάνος «εθνικός» τοκογλύφος

Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη. Άρχισε να τα γράφει μετά τη δημοσίευση της διήγησης του Κολοκοτρώνη μιμούμενος το ύφος του. Ας υποθέσουμε ότι τα ακόλουθο κείμενο γράφτηκε το 1847 περίπου. Δηλαδή 16 χρόνια μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια.

«Από την φυλακή έβγαλε ο Κυβερνήτης μόνον τον αδελφόν του Πετρόμπεγη τον Κωσταντήμπεγη και τον Γιωργάκη Μπεζαντέ, το παιδί του. Βγαίνοντας από την φυλακή, δεν τους έλεγε να πάνε όθεν αλλού ήθελε ο Κυβερνήτης, να μην είναι μέσα εις τ' Ανάπλι. Τους άφησε εκεί. Τους πλάκωσαν οι δανεισταί τους, τους γύρευαν το δικόν τους. Δεν είχαν ούτε ψωμί να φάνε. Εγώ είχα δανείση τρακόσια γρόσια τον Γιωργάκη Μπεζαντέ μέσα εις την χάψη να φάνε ψωμί».

Όπως λέει και ο τοκογλύφος της Φίνος Φιλμ, εγω μια διευκόλυνση έκανα. Δάνεισε λοιπόν «τρακόσια γρόσια τον Γιωργάκη Μπεζαντέ, μέσα εις την χάψη να φάνε ψωμί», και τα θυμόταν και τα έκλεγε 16 χρόνια μετά.
Scripta manent. Ομιλούν μόνα τους τα απομνημονεύματα του τοκογλύφου ψευδοπατριώτη. Δεν θέλουν «διασταύρωση» και «απόδειξη». «Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί», που λέμε .

Tι είδους άνθρωπος ,θυμάται μετά από 16 χρόνια τα 300 δανεικά γρόσια που τα έχασε;