Απαντήσεις σε απορίες για το Ρουφιάνο και «εθνικό» τοκογλύφο Μακρυγιάννη

Κάποιος «Chris Pavlov», στα ATTIKANEA έγραψε: «Δε μπορώ να καταλάβω ο Σπύρος Χατζάρας γιατί επιτίθεται σε αυτό τον μεγάλο έλληνα στρατηγό με χαρακτηρισμούς όπως πράκτορας των άγγλων κλπ.»

Απαντώ: Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το οικοδόμημα της ξενοκρατίας και της Στοάς θα καταρρεύσει εάν βγάλουμε τα τούβλα «Μακρυγιάννης» και «Ξάνθος». Και αυτό προσπαθώ.
Ο σκατόψυχος δεν ήταν ποτέ στρατηγός. Τιμητικά τον έκανε η Στοά υποστράτηγο. Αλλά τιμητικά. Μπράβος των Υδραίων υπήρξε.
Και μεγάλος τοκογλύφος υπήρξε. Άλλο τι μεγάλο δεν έκανε, πέραν της συμμετοχής του στη «μεγάλη» συνομωσία των Άγγλων για τη δολοφονία του Εθνάρχη Καποδίστρια και την ανατροπή της Πατριωτικής του Κυβέρνησης.
Για το λόγο αυτό τον χαρακτηρίζω προδότη και πράκτορα και ρουφιάνο των Άγγλων Μπορείτε να διαβάσετε και εδώ μερικά http://kapodistrias1821.blogspot.gr/2016/04/blog-post.html

Ο Ρουφιάνος και «εθνικός» τοκογλύφος Μακρυγιάννης , μας άφησε στα απομνημονεύματα του, το κλειδί, για την αναζήτηση των δολοφόνων του Καποδίστρια. Ήταν το μήνυμα που του έστειλαν από την Ύδρα, τον Αύγουστο του 1831, όταν απέτυχε το πραξικόπημα εντός του Ναυπλίου και κατάληψη του Παλαμηδιού, και το οποίο έλεγε, «Άσε θα γένει αλλιώς το πράγμα».
Ο ρουφιάνος Μακρυγιάννης φυσικά δεν γνώριζε τι θα γραφόταν από άλλες πηγές για τα γεγονότα του Ιουνίου του 1831, και παρουσίαζε ψευδώς στα απομνημονεύματα του τον εαυτό του ως κάτι διαφορετικό από την αγγλική φατρία που υπηρετούσε. Το βασικό του κίνητρο ήταν πάντως το 2000 τάλαρα που επένδυσε και τα έχασε και δεν του τα έδωσαν.

Ο Νικόλαος Σπηλιάδης στα δικά του απομνημονεύματα που οι άγγλοι προσπάθησαν να εξαφανίσουν και που εκδόθηκαν από τον Χριστόπουλο μόλις το 2006, αποκάλυψε ότι ο Καποδίστριας γνώριζε ότι ο Μαυροκορδατος και ο Μιαούλης κατά την τετραήμερη παραμονή τους στο Ναύπλιο στις αρχές Ιουνίου 1831, έστειλαν τον Μακρυγιάννη και προσκάλεσε τον φρούραρχο του Παλαμηδίου Άναστάσιο Ροδίτη στο σπίτι που διέμεναν και εκεί παρουσία του Μακρυγιάννη και του Κωνσταντίνου Δούκα, του προσέφεραν τρεις χιλιάδες ισπανικά δίστηλα για να παραδώσει το Παλαμήδι στους Υδραίους. Ο Ροδίτης, ανέφερε την πρόταση στον συντοπίτη του υπουργό στρατιωτικών, Παναγιώτη Ρόδιο, που ενημέρωσε τον Καποδίστρια. Ο κυβερνήτης είπε στον φρούραρχο να πάρει τα χρήματα να δεχθεί εντός του Παλαμηδίου τούς Υδραίους ,και να τους συλλάβει κατόπιν. Οι συνωμότες παράλληλα, προσπάθησαν να προκαλέσουν εξέγερση του τακτικού τάγματος που στάθμευε στο Ναύπλιο. Ο Α. Πολυζωίδης έγραψε επιστολή προς τον διοικητή του τακτικού τάγματος Π. Διαμαντίδη και ο Θ. Φαρμακίδης προς τους αξιωματικούς Μαμάκη, Καμπότη και Γενοβέλη για να κινήσουν σε αποστασία το τάγμα τους στο Ναύπλιο. Το εγχείρημα απέτυχε και μόνο ο Γενοβέλης αυτομόλησε στην Ύδρα. Ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματα του ομολογεί το σχέδιο για κατάληψη του Παλαμηδιού που το εμφανίζει ψευδώς ως δικό του. Οι «συνταγματικοί», παράλληλα με το πραξικόπημα που είχαν προσκαλέσει τους πληρεξούσιους της Τετάρτης Εθνοσυνέλευσης στην Ύδρα. Ο Μακρυγιάννης συνέχισε την επαφή με τον Ρόδιο, (που δεν ήταν ανιψιός του Ησαΐα), και βρήκε και άλλη επαφή με κάποιο Ρουμελιώτη της φρουράς, και μάζεψε στρατιώτες για να καταλάβουν το φρούριο. Αυτές οι ενέργειες έγιναν μέχρι παράλληλα με την κατάληψη του ναυστάθμου στον Πόρο.

ΥΓ. Ορισμένοι χαζοί και πιθανώς βαλτοί λένε ότι προσπαθώ να πουλήσω τα βιβλία μου. Λοιπόν ας τα εκδώσει η Στοά και να τα μοιράζουμε δωρεάν στα σχολεία.