Στην Ουγγαρία ψηφίζουν σήμερα κατά της Ανοιχτής Κοινωνίας και της Χούντας των Βρυξελλών. Όλες οι «ελπίδες» της Χούντας βρίσκονται στην αποχή. Περιμένουν να μάθουν το ποσοστό συμμετοχής.
Το αποτέλεσμα είναι ηδη γνωστό.Πάνω από 80% θα πουν όχι στην πολιτική των ΗΠΑ-Μερκελ για τις ποσοστώσεις για την ανακατανομή των λαθρομεταναστών του Σόρος και της Μαφίας στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα ψηφίζουν και στην Βοσνία Ερζεγοβίνη, μια εβδομάδα μετά το δημοψήφισμα για το «Κράτος Δικαίου».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1826. 24 Νοεμβρίου/ 5 Δεκεμβρίου. Η μεγαλειώδης νίκη του Καραϊσκάκη στην εξαήμερη μάχη της Αράχωβας
Η εξαήμερη μάχη της Αράχωβας έληξε με σφαγή των Τούρκων. Την 24η Νοεμβρίου με το Ιουλιανό, (5 Δεκεμβρίου με το καθολικό ημερολόγιο) σ...
-
.png)
Η ΑΙΝΟΣ επειδή ειναι μικρή και έχει μικρότερο κόστος πουλάει πολύ πιό φθηνα από τον Ανταγωνιστή της Μπαρμπαστάθη που εχειαγοραστεί από πολ... -
.png)
Οι πρώτες (ιατροδικαστικές) εκτιμήσεις αναφέρουν πως ο 31χρονος ποδοσφαιριστής υπέστη έμφραγμα.
.png)
2 σχόλια:
Eνα μίγμα ασυνειδησίας, επιφανειακότητας, ερασιτεχνισμού, άγνοιας, εγκληματικού καιροσκοπισμού και ιδεολογικής άρνησης να ιδωθεί η πραγματικότητα. Όλες αυτές οι συμπεριφορές παραδίδουν την ήπειρό μας στα χέρια της μετανάστευσης–εποικισμού-ισλαμικής κατάκτησης, και ευνοούν το αδυνάτισμα των αμυνών και των όποιων αντισωμάτων στην γενοκτονία. Όλα αυτά σε μία προοπτική που μοιάζει περισσότερο με μία πραγματική κατατρόπωση, παρά με μία απλή ήττα: είναι η ήττα μαζί με την ατίμωση, δηλαδή μία ήττα όχι μόνον ολοκληρωτική, αλλά προπάντων επίσης και μία ηθική παράδοση, μία αυτό-καταστροφή της δικής μας ταυτότητας και αξιοπρέπειας με γενοκτόνους εγκληματίες που ξεπήδησαν απο τα σπλάχνα των αυτοχθόνων.
Οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι στο έλεος μιας πολιτικής κλάσης προδοτών εγκληματιών πολιτισμικού πολεμου, πουλημένων στα εθνοκτόνα και γενοκτόνα σχέδια της παγκοσμιοποίησης. Κατά συνέπεια, η πολιτική κλάση αυτή είναι αποφασισμένη να επιβάλει την πολιτική της εθνοφυλετικής αποξένωσης για να καταστρέψει ταχέως την ευρωπαϊκή ταυτότητα και να συντομεύσει, με αυτό τον τρόπο, τον ερχομό μιας κοινωνίας υποτακτικών πολιτών, χωρίς ρίζες, χωρίς ιστορία, χωρίς ιδανικά, χωρίς προορισμούς πάρεξ εκείνων του καταναλωτισμού, του ηδονισμού, της ελευθερίας των ναρκωτικών και της καταστροφής της οικογένειας. Σε αυτό η ευθύνη των αριστερών λαικιστών είναι τεράστια, διότι ενθάρρυναν και τροφοδότησαν συμπεριφορές αυτό-περιφρόνησης-ενοχής των Ευρωπαίων έναντι του πολιτισμού τους και των παραδόσεων τους. Αντίστοιχη είναι και η ευθύνη της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία, ενώ έχει μία μεγάλη παράδοση από την οποία μπορεί να εμπνευστεί για να υπερασπιστεί την θρησκευτική ταυτότητα της ηπείρου, προτίμησε να ακολουθήσει την αντίθετη οδό: να δεχθεί την απεριόριστη εισέλευση των παγκοσμιοποιητικών εποίκων(με το φερετζε των "μεταναστών"), να υποκειμενοποιήσει τις αξίες και τα ιδανικά της, να μειώσει τον Χριστιανισμό σε μία διδασκαλία για κάθε χρήση και τελικά να εκκοσμικεύσει το υπερβατικό.
Αυτοί οι πολιτικοί εγκληματίες, αυτοί οι διανοούμενοι υπηρεσίας και αυτοί οι κακοί επίσκοποι οικουμενιστές της παγκοσμιοποίησης και ιερείς φέρουν την ηθική ευθύνη γι’ αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί εις βάρος των επόμενων γενεών. Από την άλλη πλευρά όμως, πρέπει να τονίσουμε πως εάν η ευρωπαϊκή κοινωνία ήταν ένας υγιής οργανισμός, η ήττα δεν θα ήταν τόσο εύκολη και η κατάρρευση δεν θα συνέβαινε τόσο γρήγορα.
Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι όλοι οι καθοδηγητές της Ευρώπης, οι πολιτικοί, οι δημόσιοι λειτουργοί, οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι,οι διανοούμενοι και οι αμοραλιστές δημοσιογράφοι, οι επίσκοποι και το Βατικανό, είναι σύμφωνοι- για λόγους διαφορετικούς βέβαια η κάθε κατηγορία, αλλά ουσιαστικά σύμφωνοι- να επιταχύνουν τη διαδικασία φυλετικής και πολιτισμικής γενοκτονίας της Ευρώπης!
Τα εξήντα χρόνια ειρήνης που η ήπειρος μας απόλαυσε μετά το 1945 υπήρξαν, κατά κάποιο τρόπο, ουσιώδη για εμάς: αποκτήσαμε την ψευδαίσθηση ότι η ειρήνη είναι κάτι το δεδομένο και το κατοχυρωμένο για πάντα. Δεν συλλογιστήκαμε ότι αυτή ήταν μόνον μία εκεχειρία που προκλήθηκε από την ''κατάψυξη'' του κόσμου στους δύο αντιπαρατιθέμενους συνασπισμούς του ψυχρού πολέμου. Και όταν θα τελείωνε αυτή η γενική ''κατάψυξη'', όλοι οι λαοί του κόσμου συμπεριλαμβανομένων των Ευρωπαίων, θα καλούντο να υπερασπιστούν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους. Οι Ευρωπαίοι, απομωραμένοι από μία ψεύτικη ειρήνη, αφέθηκαν στην κραιπάλη του καταναλωτισμού ξεχνώντας την ίδια την ιστορία τους, και οι Χριστιανοί έχασαν την αυθεντική ουσία της πίστης τους.
Η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη, σε ορισμένες περιόδους του Μεσαίωνα, αναγκάστηκε να αγωνιστεί σκληρά για να υπερασπιστεί τον εαυτό της, τις αξίες της και τον πολιτισμό της. Ακόμη και η θρησκεία της αγάπης και της συγχώρεσης, ο Χριστιανισμός, βρέθηκε στην ανάγκη να πιάσει το ξίφος για να απωθήσει την απόπειρα άλλων λαών να την καταστρέψουν. Εάν οι Kέλτες κάτοικοι της Ουαλίας, μεταξύ του 6ου και 9ου αιώνα, δεν αμύνονταν με τα όπλα από την επίθεση των παγανιστών εισβολέων, Σαξόνων και Δανών, ο Χριστιανισμός θα εκδιωκόταν από τις Βρετανικές νήσους. Εάν οι αυτοκρατορικοί κατοικοι της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι Ενετοί και οι Πολωνοί δεν είχαν συνασπιστεί τον 17ο αιώνα, αντιμέτωποι με την οθωμανική απειλή, η Βιέννη θα έπεφτε κάτω από το ξίφος της ημισελήνου, ο καθεδρικός ναός του Αγίου Στεφάνου θα μετατρεπόταν σε τζαμί (όπως ήδη είχε συμβεί στην βασιλική της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, δύο αιώνες πριν) και ο Χριστιανισμός, με τον πολιτισμό που από αυτόν ζωοποιείται, θα εξαφανιζόταν από την καρδιά της Ευρώπης.
Ορισμένες ψυχές που διαβάζουν το Ευαγγέλιο με μόνο το ένα μάτι- ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΙΚΟ- ξεχνούν, ή δεν ξέρουν ή κάνουν πως δεν ξέρουν, ότι η εντολή του Ιησού, να αγαπάμε ακόμη και τους εχθρούς μας και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς, δεν σημαίνει την αυτοκτονία μας, την παράδοση των αγαπημένων μας στον εχθρό και την αποκήρυξη του πολιτισμού μας, του οποίου η χριστιανική πίστη είναι αναπόσπαστο μέρος. Εάν διάβαζαν καλύτερα το Ευαγγέλιο, θα έβρισκαν ότι ο Ιησούς συνέστησε: Να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου, όχι περισσότερο από τον εαυτό σου, και να αγαπάς τον εαυτό σου σημάνει ότι είσαι διατεθειμένος να αγωνιστείς για να υπερασπιστείς αυτό που αγαπάς και αυτό στο οποίο πιστεύεις. Η εντολή να βοηθάς τον φτωχό και τον ξένο, δεν επεκτείνεται στην υποχρέωση που έχει ένας λαός-Εθνος, να δεχθεί εισβολείς και να αφομοιωθεί μεσω κρατικής γενοκτονίας από τεράστιες ποσότητες προσώπων που προέρχονται από άλλους πολιτισμούς.
Υπάρχει και μία φιλανθρωπία προς εμάς τους ίδιους!
Δημοσίευση σχολίου