Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία

Πέρασαν δέκα χρόνια από τις 10 Φεβρουαρίου του 2007, όταν ο Βλαδίμηρος διακήρυξε το «δόγμα Πούτιν» στο συνέδριο για τη διεθνή ασφάλεια στο Μόναχο. Το «δόγμα Πούτιν» έσκασε σαν βόμβα κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής στο Μόναχο και τα ψευτοΜΜΕ ανακάλυψαν ότι «η Ρωσία επέστρεψε στον Ψυχρό Πολέμο»υ», και ότι «ο Πούτιν ήταν ένας δικτάτορας».

Το «δόγμα Πούτιν» ήταν η διακήρυξη ότι η εποχή του «μονοπολικού κόσμου» και της Παγκόσμιας Κυριαρχίας της Ελίτ που είχε έδρα στη Νέα Υόρκη πλησίαζε στο τέλος της. Ο Βλαδίμηρος τους πρότεινε μια ισότιμη εταιρική σχέση μεταξύ των κυρίαρχων κρατών σε εναν πολυπολικό κόσμο. Και αυτή η πολιτική είναι το πρόγραμμα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής εδώ και δέκα χρόνια.

«Η Ρωσία είναι κυρίαρχο Κράτος με διεθνή πολιτικά της συμφέροντα, και απαίτησε να γίνουν σεβαστά .
Ωστόσο, η πολιτική ελίτ της Νέας Υόρκης απέρριψε κατηγορηματικά την ιδέα μιας Κυρίαρχης και ανεξάρτητης Ρωσίας με τα δικά της συμφέροντά της, και κατά τα τελευταία δέκα χρόνια, παρακολουθήσαμε τις υστερικές και πολυαίμακτες προσπάθειες του «Κέντρο Εξουσίας» του «μονοπολικού κόσμου» να διατηρήσει την υπεροχή του.
Ταυτόχρονα, όλος ο κόσμος έβλεπε την εξουσία και τη δύναμη του «μονοπολικού κόσμου να πέφτει κάτω σαν την άμμο μέσα από την παλάμη των ελίτ.
Συρία, Κριμαία, Πόλεμος τιμών Πετρελαίου, Κυρώσεις και βάλε.
Πριν από δέκα χρόνια, ο Βλαδίμηρος εμφανίστηκε όχι μόνο ως ο οραματιστής μιας νέας δημοκρατικής παγκόσμιας τάξης, αλλά και ως ο άνθρωπος, που θύμιε σε όλο τον κόσμο τους αντικειμενικούς νόμους της Ιστορίας.
Η «ομιλία στο Μόναχο» του Βαλόντια δέκα χρόνια αργότερα, ζούμε σε έναν κόσμο με δύο παγκόσμια συστήματα. Το πρώτο είναι η συμμαχία των προθυμουν υπό της ΗΠΑ και το άλλο είναι ο άξονας Μόσχας- Πεκίνου.