Η Νέα Γαλλική Επανάσταση

Όταν έγραφα το 2010 την διακήρυξη της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας ήμουν πετα χρόνια μπροστά. Ερχόμουν από το «μέλλον». Τώρα, το 2017 οι δημοσκόποι με τρόμο ανακαλύπτουν ότι η υποψηφιότητα της «ακροδεξιάς» κυρίας Λε Πεν έχει διεισδυτικότητα και στους οπαδούς του «νέο-κομμουνιστή» Ζαν-Λικ Μελενσόν , και στους αντικαπιταλιστές του «σοσιαληστή» Αμόν, ενώ ο υποψήφιος του κατεστημένου και της «Φρανκφούρτης» Μακρόν έχει πρόσβαση στους «δεξιούς» Φιλελέ του Φιγιόν.
Το σημαντικότεο όμως εύρημα είναι ότι οι «αριστεροί» δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να συνασπιστούν στην κάλπη με την Γκόλντμαν Ζαξ για να σώσουν τη Δημοκρατία από την ακροδεξιά Λε Πεν.

Η βάση του γαλλικού πολιτικού δικομματισμού έχει ανατραπεί. Ο άξονας δεν βρίσκεται είναι πλέον στην εφεύρεση των Ρότσιλντ περί τάξεων, αριστεράς και δεξιάς, αλλά μετακινήθηκε, στην αναμέτρηση Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Το πολιτικό δίλημμα στις γαλλικές προεδρικές εκλογές δεν είναι πλέον η επιλογή μεταξύ «δεξιάς» και «αριστεράς», αλλά η επιλογή μεταξύ των διεθνιστών υπερ-Ευρωπαίστών που συντάσσονται υπό τον Μακρόν και των πατριωτών που συστοιχίζονται πίσω από την Λε Πεν.
Ο Μακρόν είναι ο «Σωτήρας» της ευρωζώνης των Ανεξάρτητων Τραπεζιτών και της υπερεθνικής Ελίτ και η Λε Πεν είναι ο «απόστολος» της Λαϊκής Κυριαρχίας.

Η παραδοσιακή διαίρεση σε αριστερά και δεξιά είναι πια «άνευ αντικειμένου» για αυτό και δεν πιάνει ούτε η «τσίχλα» της «ακροδεξιάς» , ούτε τα χάπενινγκ των αντιρατσιστών μισθοφόρων των τραπεζιτών.
Η παγκοσμιοποίηση οι ανεξάρτητοι τραπεζίτες τα Ανοιχτά σύνορα και το ελεύθερο εμπόριο ,   αποτελούν τα θεμελιώδη ζητήματα στην σύγχρονη πολιτική.

Οι κύριοι αντίπαλοι σήμερα είναι πατριωτικές δυνάμεις των υποστηρικτών της
Λε Πεν και η παγκοσμιοποίηση που βρίσκεται πίσω από τον Μακρόν.

Η Λε Πεν συνέντευξή της στην εφημερίδα Le Parisien τόνισε σε εάν εκλεγεί η αποχώρηση από την ευρωζώνη θα γίνει μετά από διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ότι θα μπορούσε να ακολουθήσουν τη Γαλλία η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Η Λε Πεν είπε ότι το ευρώ προκάλεσε την απώλεια ανταγωνιστικότητας της γαλλικής οικονομίας , οδήγησε τις τιμές στα ύψη και μείωσε την αγοραστική δύναμη της μέσης γαλλικής οικογένειας και δήλωσε ότι δεν θα ήταν διατεθειμένη να μειώσει τους μισθούς και να περιορίσει τις παροχές κοινωνικής ασφάλισης, για να στηρίξει το ευρώ.
Η Λε Πεν είπε πάντως ότι «πιστεύει στην Ευρώπη, αλλά μια Ευρώπη της συνεργασίας ...και όχι σε μια Ευρώπη του Ολοκληρωτισμού που κινείται ενάντια στο συμφέρον των λαών» και ότι «ο λαός θα αποφασίσει με δημοψήφισμα αν θα μείνει ή αν θα φύγει από τη Ευρωζώνη».

Η «μητέρα» του Μακρόν Goldman Sachs, σε ανάλυση που έστειλε στους «επενδυτές» της,   υποστηρίζει ότι το αποτέλεσμα της νίκης Λε Πεν «θα χτυπήσει ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ, τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες», και ότι τα Credit Default Swaps του κλάδου «ανεβαίνουν» λόγω της απειλής του «Frexit».

ΥΓ. Είναι σαφές ότι «των φρονίμων τα παιδιά….». Τώρα αν βάλουμε κάτω τις δημοσκοπήσεις, οι περισσότερες δίνουν την κ. Λε Πεν μεταξύ του 26,5% και του 27,5%, ενώ προσοχή πρέπει να δοθεί στις δημοσκοπήσεις που δίνουν τον Μακρόν γύρω από 24%.
Το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου είναι πολύ νωρίς να το «ανακοινώσουμε». Είναι ακόμα ανοιχτό. Πολύ ανοιχτό.
Μια από τις πιο «πονηρές» ερωτήσεις των δημοσκοπήσεων είναι η ερώτηση , «το νομίζεται ότι ψηφίζουν, οι φίλοι και οι γείτονές σας». Οι απαντήσεις είναι 18-20% Λε Πεν, 15- 16% Φιγιόν, και μόνο το 11- 12% λένε Μακρόν.