11/4/18

Η Ελληνική Πομπηία. Παρασκευή 11 Απριλίου 1941

Μετά την συνθηκολόγηση του Μπακόπουλου στο μέτωπο του ΤΣΑΜ, στις 10 το πρωί, ο γερμανικός στρατός μπήκε στα Γιαννιτσά.
Οι προφυλακές του γερμανικού στρατού εισήλθαν και στην Καβάλα. Την επομένη τυπώθηκε και κυκλοφόρησε η Διαταγή του Γερμανού Στρατιωτικού Διοικητή για παράδοση όπλων, άνοιγμα καταστημάτων, παράδοση τροφίμων που κλάπηκαν από στρατιωτικές αποθήκες και ιδιωτικά καταστήματα, υπακοή στις διαταγές Χωροφυλακής, τιμές τροφίμων και χρήση νομισμάτων κλπ.
Στο Περιθώρι, η φρουρά
και ο διοικητής του Οχυρού «Μαλιάγκα», ο Λοχαγός Ευστάθιος Θεοδωρόπουλος
το εγκατέλειψαν
χωρίς να παραδοθούν.
Το οχυρό δεν έπεσε ποτέ.
Στο Δυτικό Μέτωπο, άρχισε η Μάχη της Bεύης,
στη στενωπό του Κλειδίου,
που την υπεράσπιζαν μόνο 2 τάγματα Αυστραλών
και ένα Βρετανών τυφεκιοφόρων.
Οι Γερμανοί για να ανοίξουν τον δρόμο προς την Κοζάνη χρησιμοποίησαν το ενισχυμένο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα LSSAH,, με την υποστήριξη τεθωρακισμένων της 9ης Μεραρχίας Πάντσερ.
Στα αριστερά των θέσεων των αυστραλών, βρισκόταν το Σύνταγμα είχε Δωδεκανησίων που έλαβε διαταγή υποχώρησης από τη συμμαχική ανώτατη διοίκηση.
Αμέσως μετά την κατάληψη της Φλώρινας το μεσημέρι της 10ης Απριλίου, δυνάμεις της LSSAH και της 9ης Μεραρχίας Πάντζερ επιτέθηκαν στην στενωπό Κλειδίου όπου αποκρούστηκαν από τα εύστοχα πυρά του βρετανικού πυροβολικού.
Την επόμενη μέρα, (11 Απριλίου) λόγω χιονόπτωσης και ισχυρού ψύχους η επίθεση των Γερμανών σταμάτησε. Κατά το βράδυ έγινε επίθεση από δύο γερμανικά τάγματα, η οποία αποκρούστηκε.

Ο βρετανικός τενεκές Ουίλσον, που διοικούσε από την Λάρισα,εκτίμησε, ότι οι ελληνοβρετανικές δυνάμεις δεν μπορούσαν να αντέξουν την γερμανική επίθεση, και  στις 11 Απριλίου,  διέταξε τους δικούς του και τον Υποστράτηγο Χρήστο Καράσσο , που διοικούσε από το χωριό Περδίκας της Εορδαίας , να το βάλουν στα πόδια.
Νέα σύμπτυξη στην τοποθεσία Σινιάτσικο- Βουρινός- Καμβούνια- Πιέρια- Όλυμπος, η οποία «ήταν πιο ισχυρή».
Οι βρετανικές δυνάμεις ανέλαβαν τη ζώνη από την ακτή Πλαταμώνα έως την καμπή Αλιάκμονα, ενώ οι Ελληνικές Μεραρχίες Πεζικού ΧΙΙ (Συνταγματάρχης Γ. Καραμπάτος) και 20ή (Συνταγματάρχης Μ. Παπακωνσταντίνου) έπρεπε να εξασφαλίσουν τα στενά Σιάτιστας και Κλεισούρας αντίστοιχα.
Η Μεραρχία Ιππικού (Υποστράτηγος Γ. Στανωτάς) με την 21η Ταξιαρχία τάχθηκε επί των ορέων Βαρνούς και Βέρνο. Το συγκρότημα του Υποστράτηγου Μακέη (1η Βρετανική Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, 19η Αυστραλιανή Ταξιαρχία και το Ελληνικό Σύνταγμα Δωδεκανησίων), που σχηματίστηκε για να «…αναχαιτίσει τον αστραπιαίο πόλεμο προς την κοιλάδα της Φλώρινας», όπως το έθεσε ο Γουίλσον, μετά από επιβραδυντικό αγώνα στην στενωπό Κλειδίου, θα συμπτυσσόταν στην νέα τοποθεσία άμυνας και θα διαλύονταν.
Στο Μέτωπο της Ηπείρου οι διοικητές του Α΄ και Β΄ Σώμα Στρατού πρότειναν στις 11 Απριλίου στον Αντιστράτηγο Πιτσίκα να συνθηκολογήσουν όπως ο Μπακόπουλος. Ο Πιστίκας ρώτησε τον Παπάγο στην Αθήνα και ήταν «αρνητικός».
Ο Παπάγος, από το Στρατηγείο του στην Αθήνα, ήθελε να παραμείνει νικητής των Ιταλών μέχρι τέλους. Τελικά με την συγκατάθεση του Διαγγελέα , οι μανάδες του ΤΣΔΜ άρχισαν να συμπτύσσονται το βράδυ της 12ης Απριλίου ενώ οι δυνάμεις του ΤΣΗ ξεκίνησαν την σύμπτυξή τους τη νύχτα 13/14 Απριλίου. Από τις 21.00 της 11ης Απριλίου μέχρι την 01.00 της 12ης , έγινε 4ώρος βομβαρδισμός του Πειραιά από την Λουφτβάφε σε 16 κύματα. Τα αντιαεροπορικά κατάρριψαν 2 γερμανικά αεροπλάνα. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα , στις 11.25', η Λουφτβάφε, η προσέβαλε και βύθισε το επίτακτο Ελληνικό Πλωτό νοσοκομείο «Αττική»,


          το πλωτό νοσοκομείο ΑΤΤΙΚΗ

στον Κάβο Ντόρο, αν και έπλεε κατάφωτο και με εμφανή τα σήματα του Ερυθρού Σταυρού.
Το «Αττική» που είχε μετασκευαστεί και διέθετε 362 κλίνες, είχε αποπλεύσει από την Καβάλα και μετέφερε στον Πειραιά τους ασθενείς και το προσωπικό του εκκενωθέντος στρατιωτικού Νοσοκομείου Δράμας.
Επέβαιναν, 11 ασθενείς στρατιώτες, 17 γιατροί, 28 νοσοκόμες, και 110 άνδρες. Πνίγηκαν 22 και σκοτώθηκαν 28, μεταξύ των οποίων και ο κυβερνήτης του πλοίου Πλοίαρχος Δημήτριος Μελετόπουλος. Α
ριθμός ναυαγών, χρησιμοποιώντας τις σωστικές λέμβους, βγήκε σε ακτή της Εύβοιας, ενώ άλλους ναυαγούς διέσωσε, το πρωί, το Αντιτορπιλλικό Κουντουριώτης. Διευθυντής του Π/Ν «Αττική» ήταν ο υποπλοίαρχος Ιατρός Θ. Θωμόπουλος.
Στη Γιουγκοσλαβία, οι εμπροσθοφυλακές των γερμανικών μηχανοκίνητων δυνάμεων εισήλθαν, από το Νότο στο Κραγκούγιεβατς και , στο βορειοδυτικό τμήμα της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, στο Πρίεντορ, όπου τους υποδέχθηκαν ο δήμαρχος και οι εκπρόσωποι των 3 θρησκειών. (Μουσουλμάνοι, Καθολικοί, Ορθόδοξοι) .
Το πλήρες χρονολόγιο της 11ης Απριλίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/04/11.html1997.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι πραγματικά απίστευτο το πως μπορούσαν με απόλυτη άνεση να γίνονται συνεχώς εγκλήματα πολέμου και κάνεις να μην μιλάει για αυτά, κάνεις ποτέ να μην λογοδοτεί σε ειδικά δικαστήρια, κάνεις να μην καταδικάζεται και να αποζημιώνει τους σφαγμενους.
"Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας" που λέει και ο προδότης, με παρόμοιες εναλλαγές στην εθνικότητα του σφαγέα.

Ανώνυμος είπε...

Λες να είναι σύμπτωση Χατζάρα, που πάντα τον ρόλο του προδότη ή του καταδότη τον έπαιζε ο Αρτέμης Μάτσας, που ήταν εβραϊκής καταγωγής;

Ανώνυμος είπε...

Μετά τον Β.Π.Π. επικράτησαν παγκόσμια , οι κατά τον μέθυσο υπάλληλο των τραπεζιτών μαρξ, οι χρήσιμοι ηλίθιοι.
Ετσι χαρακτήριζε τους εργάτες που εμπιστεύονταν τις κομμουνιστικές ανοησίες ... για εργάτες χωρίς αφεντικά.

Ανώνυμος είπε...

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ

Συμφωνα με μια ερευνα που δημοσιευσε η ιστορικη επιθεωρηση "Λαβυρινθος" (τευχος Ιουνιου 2005),υπηρξαν-τουλαχιστον-500 Εβραιοι συνεργατες των Γερμανων κατα την διαρκεια της Κατοχης.
Εργαστηκαν για λογαριασμο των αστυνομικων μυστικων υπηρεσιων G.F.P.(του Στρατου) και SIPO-SD (των S.S.).Οι γερμανοι τους ειχαν δωσει ψευδωνυμα και κωδικους αριθμους και ετσι υπηρχε δυσκολια για την ανιχνευση των πραγματικων στοιχειων τους.
Μετα τον πολεμο,βρεθηκαν καποια αρχεια σχετικα με την δραση των παραπανω αστυνομικων υπηρεσιων στην Ελλαδα και φυσικα τα ονοματα των Εβραιων συνεργατων τους.Μερικα απο αυτα ειναι:
Καρασσο,Γκουτρουμ,Ματσας,Ροζακης-Ροζενσταϊν,Ματαρατζη,Νισιμ,Σαρφατης,κλπ.
Απο τους πιο γνωστους γερμανοφιλους εβραιους ησαν οι αφοι Ρεκανατι,Σπυρος και Κωνσταντινος("Ινο"),εκ Πατρων.Αριστοκρατικη εβραϊκη οικογενεια και "βαπτισμενοι" Χριστιανοι.Κατα την διαρκεια της Κατοχης εγιναν συνεργατες της SIPO.Ο Ινο Ρεκανατι υπηρετησε και ως πρωτος διερμηνεας τoυ Dienstelle 4/4 (Τμημα Εβραϊκων Υποθεσεων) της SIPO Αθηνων.
Οπως περιγραφει στην καταθεση του,μετα τον πολεμο,ενας Ελληνας πρακτορας της SIPO (ψευδωνυμο Βιλλυ Σαφφερ):
"Διερμηνεα ειχον τον Ρηγανακην(Ρεκανατι) Κωσταν,οστις ητο Εβραιος βαπτισθεις,ητο ηλικιας 40-45 ετων,αναστημα 1.60-1.65,λιγνος,αδυνατος,προσωπον επιμηκες,αδυνατον,μαλλια ξανθιζοντα,ματια ανοικτα γαλανα,μυτη στομα κανονικα,ομιλουσε καλως την ελληνικην,με εβραϊκην προφοραν,καλοενδεδυμενος και ευπαρουσιαστος".
Ο Ινο Ρεκανατι μεταπολεμικα καταδικασθηκε σε ισοβια,αλλα το 1950 αποφυλακισθηκε και ασχοληθηκε(διχως καμμια αλλη διωξη...) με την διοικηση μεγαλων ελληνικων επιχειρησεων.

Στην Θεσσαλονικη,Εβραιοι συνεργατες των Γερμανων σχηματισαν
"Εβραϊκη Πολιτοφυλακη" (Καπο),για να παρακολουθησουν την ακριβη εφαρμογη των γερμανικων διαταγων στο εβραϊκο γκετο.Αρχηγος της ηταν ο Αλμπαλα,με αμεσο συνεργατη τον γραμματεα(επι 4ης Αυγουστου) της εβραϊκης κοινοτητας Θεσσαλονικης,Σ.Σαλτιελ.Αλλα γνωστα ονοματα συνεργατων ηταν ο Κουνιο,ο Τυπούζ,ο Βιταλ Χασων,ενω ο ρολος του αρχιραββινου Σεβη Κορετς ειναι πλεον πασιγνωστος.
Φυσικα ολοι οι παραπανω ειχαν "δικους τους" μεσα στις κοινοτητες,που αντλουσαν τις πληροφοριες και αυτοι τις υπεβαλαν αρμοδιως στις υπηρεσιες της SIPO και της GFP.Αυτο σημαινει οτι οι συνεργατες ηταν παραπανω απο τα 500 ονοματα που βρεθηκαν στα γερμανικα αρχεια.

Αυτα προς το παρον.Και για να μην δημιουργησουν οι σαγιαν προβλημα στο μπλογκ,τα παραπανω ονοματα των εβραιων δωσιλογων αναφερονται στην μηνιαια ιστορικη επιθεωρηση "Λαβυρινθος", τευχος 8,Φεβρουαριος 2004.

Ανώνυμος είπε...

Πρώτη φορά την ακούω αυτή την ιστορική επιθεώρηση "Λαβύρινθος"... Κυκλοφορεί ακόμη;

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχως δεν κυκλοφορει.
Το πληρες ηταν:
ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ,Μηνιαια Επιθεωρηση ιστοριας,πολιτικης και προβληματισμου.
Εκδοτης ηταν ο Κουκουνας.
Εγω διαθετω απο το τευχος 2 εως το 23.
Εχουν περασει χρονια αλλα απ'οτι ακουστηκε πολλοι ενοχληθηκαν και εξεφρασαν εντονη δυσαρεσκεια για το περιεχομενο των αρθρων.Μεταξυ αυτων και η Γιαννα Αγγελοπουλου(για το σκανδαλο των Ολυμπιακων Αγωνων).
Υπαρχουν ανεκδοτες μαρτυριες οπως πχ. της Ελενης Βλαχου(ηταν ιδιοκτητρια της Καθημερινης),που περιγραφει την συμμετοχη της το 1980,στην ετησια συνεδριαση της...Λεσχης Μπιλντερμπεργκ(που τοτε εγινε στο Ααχεν).
Παλαια τευχη ισως υπαρχουν ακομα αν ψαξεις στη Google.

Ανώνυμος είπε...

Απο Λαβυρινθος,τευχος 12,Ιουνιος 2004

"Θυμαστε την περιπτωση Φριζη;Ο γιος του εβραϊκης καταγωγης δηθεν πρωτου νεκρου αξιωματικου στον Ελληνοιταλικο πολεμο,που ειχε μανιωδως προσπαθησει να περασει αυτην την εντυπωση στα ΜΜΕ.Τελικα δεν το πετυχε,αν και συνεχιζουν να αναπαραγονται ολα αυτα στα εντυπα των ομοφυλων του.Ο υιος Φριζης,λοιπον,στον καθ'α πληροφορουμεθα ο Μεταξας ειχε στειλει τιμης ενεκεν μια στολη φαλαγγιτη,επελεγη απο την εβραϊκη κοινοτητα της Ελλαδος για να την εκπροσωπησει στην Βουλη των Ελληνων στις τελευταιες εκλογες.Ως υποψηφιος του ΠΑΣΟΚ του Γιωργακη Παπανδρεου κατηλθε στη Β' Αθηνων και συγκεντρωσε 600 ψηφους,με αποτελεσμα να μην εκλεγει.
Κριμα.Χασαμε αυτη τη γραφικοτητα να δουμε εναν βουλευτη να ορκιζεται στο Ταλμουδ και καποια αλλη στιγμη να υποδεχεται,διπλα απο τον αρχηγο του,τον Αραφατ στο αεροδρομιο.
Και επειδη θελουμε να ειμαστε νοημονες,δεν μας περναει απο το μυαλο οτι το ΚΙΣ επεδιωξε την υποψηφιοτητα Φριζη.Δεν εχει αλλωστε αναγκη να ψηφιστει υποψηφιος για να υπαρχει μεσα στο Κοινοβουλιο Εβραιος βουλευτης.Αν ηθελαν οι Εβραιοι,καλλιστα θα μπορουσαν να επιβαλλουν στα ψηφοδελτια Επικρατειας στελεχη τους ή ανθρωπους δικους τους,αλλα προφανως δεν θελουν "να προκαλουν εντυπωσεις".
Ο Μανος και ο Ανδριανοπουλος, ας πουμε,δεν φτανουν;".