Σαν σήμερα 19 Ιουνίου/1η Ιουλίου έγινε η Ναυμαχία Λήμνου-Άθω

1807. Κατά τον 8o Ρωσο-τουρκικό Πόλεμο, (1806-1812), διεξήχθη σαν σήμερα η ναυμαχία Αγίου Όρους –Λήμνου, ανάμεσα σε μοίρα του ρωσικού στόλου υπό τον αντιναύαρχο Ντιμίτρι Σενιάβιν και τον Οθωμανικό στόλο .
Ο Τούρκος Καπουδάν Πασάς , Σεβιτ Αλί , αποφάσισε να βγει από τα Στενά με 20 πλοία, και να επιτεθεί στον ρωσικό ναύσταθμο της Τενέδου εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ο ρωσικός στόλος λόγω του αντίθετου ανέμου βρισκόταν στην Ίμβρο. Ο Οθωμανικός στόλος είχε μια υπεροχή σε δύναμη πυρός.
Η ναυαρχίδα «Μεγαλειότατος», «Μεσουδιέ», είχε 120 κανόνια, και 6 ακόμα πλοία της Γραμμής, ήταν των 84 Κανονιών. Υπήρχαν ακόμα αλλά τρία θωρηκτά των 74 Κανονιών και πέντε φρεγάτες των 50. Συνολικά 1096 κανόνια στα Γραμμή. Από τα πλοία του Σενιάβιν μόνο τα «Αρχάγγελος Ραφαήλ» και «Αρχάγγελος Ουριήλ» ήταν των 84 κανονιών, ενώ η ναυαρχίδα του Σενιάβιν «Τβέρντιι» και άλλα 6 πλοία της Γραμμής ήταν των 74 κανονιών. Συνολικά οι Ρώσοι είχαν 846 Κανόνια. Οι Τούρκοι στις 15/27 Ιουνίου 1807, αποβιβάσan 7000 άνδρες στην Τένεδο και επιτέθηκαν στο φρούριο του νησιού που το κατείχαν οι Ρώσοι.
Στις 17/29 Ιουνίου 1807 στον ορίζοντα εμφανίστηκαν τα ρωσικά πανιά και ο τουρκικός στόλος κατευθύνθηκε προς τα νότια και δυτικά για να αποφύγει την αναμέτρηση. Ο Σενιάβιν , αφήνοντας τα μικρά πλοία για να βοηθήσουν το φρούριο, τέθηκε σε καταδίωξη των Τούρκων και η δυο στόλοι συναντήθηκαν στις 19 Ιουνίου/1η Ιουλίου ανάμεσα στη Λήμνο και το Άγιο Όρος.
Το απόγευμα ο τουρκικός στόλος που είχε υποστεί ζημιές άρχισε να υποχωρεί προς τη Θάσο.
Οι Ρώσοι συνέλαβαν το θωρηκτό «Sadd al-bahr» με 744 αιχμαλώτους του οποίου είχαν σπάσει όλα τα κατάρτια και δυο φρεγάτες που προσπαθούσαν να το ρυμουλκήσουν.
Ο Σενιάβιν στην συνέχεια έστειλε τον υποναύαρχο Αλεξέι Γριγ, με τρία πλοία να καταδιώξει τον τουρκικό στόλο. Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να αυτοβυθίσουν ένα θωρηκτό και μία φρεγάτα κοντά στη Θάσο, και μια φρεγάτα κοντά στη Σαμοθράκη στις 5 Ιουλίου. Συνολικά από τα 20 πλοία που βγήκαν από τα Δαρδανέλια επέστρεψαν τα 12 με πολλές ζημιές.
Ο Σενιάβιν στράφηκε προς την Τένεδο όπου αποβιβάστηκε στις 25 Ιουνίου/7 Ιουλίου1807. Τα Τουρκικά στρατεύματα παραδόθηκαν και αφού άφησαν τα όπλα τους ο Σενιάβιν τους άφησε ελεύθερους και τους μετέφερε στις ακτές της Ανατολίας.
Τα νέα για τη Ναυμαχία του Άθω έφτασαν στην Ιθάκη και τη Λευκάδα στις 4/16 Ιουλίου 1807 και διαβιβάστηκαν στην Κέρκυρα. Τα νέα μετέφερε ο καπετάν Ιωάννης Σκλήρης του Δημητρίου, κυβερνήτης του βρικίου του επονομαζομένου
« η Παναγιά Υπαπαντή», με ρωσική σημαία που κατέθεσε:

«Έρχομαι εξ 'Ύδρας, οπόθεν απουσιάζω μέχρι σήμερον επτά ημέρας, φέρων φορτίον τυρού και ολίγο έλαιον προοριζόμενον δια Κέρκυραν και κομίζω ως ταξιδιώτας, διά να αποβιβάσω , τον ιατρό κύριον Άγγελο Σκιαδα και τον καπετάν Ιωάννη Βλίσμα, τον πρώτο εκ Κεφαλληνίας και τον δεύτερο έξ Ιθάκης. Η είδησις την οποία γνωρίζω να ανακοινώσω είναι οτι ήδη προ δέκα ήμερων έφθασαν εις Ύδραν_τρεις συμπατριώτες μου, οίτινες ηυρίσκοντο ώς δούλοι έπί του πλοίου του Καπουδάν Πασσα, και μας ανέφεραν ότι ο τουρκικός στόλος, αποτελούμενος εξ 21 πλοίων, ευρισκόμενος εις την νήσο Ίμβρο ήδη προ δέκα πέντε ημερών, έφυγε εκείθεν και κατηυθύνθη προς Τένεδον και αφού εγένετο αντιληπτός υπό του Ρώσου Ναυάρχου, όστις ετύγχανεν εκεί ηγκυροβολημένος, άνεχώρησεν (ο τελευταίος) αμέσως μετά του στόλου του, αποτελουμένου εξ ένδεκα μικρότερων πλοίων και μιας φρεγάτας, και κατηυθύνθη προς την αντίθετο πλευρά της εν λόγω νήσου, διά νά φέρει τον όθωμανικόν στόλον είς θέσιν δυσμενή ώς πρός τήν κατεύθυνσιν τού άνεμου, καί έν τοσούτω ούτος, μόλις έφθασεν εις Τένεδον, άπεβίβασεν δέκα τέσσαρας χιλιάδας Τούρκων, καί αμέσως έτέθει πύρ_είς τήν ύπόνομον, την οποίαν είχαν ήδη ετοιμάσει οί Ρώσοι, καί άφού ανετράπη, _άπωλέσθησαν απόκάτω δύο χιλιάδες Τούρκοι καί οί έναπομείναντες άπεκλείσθησαν είς τήν έξοχή, χωρίς νά δύνανται νά λάβουν βοήθειάν τινα, επειδή είχε έμπρησθή τό σύνολον των λέμβων, ώστε νά μή πραγματοποιηθή έκ τούτων εφοδιασμός τις, ινα έξαναγκασθουν νά αποθάνουν έκ πείνης, καί έν τω μεταξύ ή υπάρχουσα εκέι ρωσική φρουρά άπό κοινού μετά των Ελλήνων άπεσύρθησαν είς τό φρούριον. Είς τό διάστημα τούτο συνηντήθησαν
ο ρωσικός στόλος μετά του οθωμανικού, ήττήθη ούτος, συλληφθέντος του πλοίου τού τρίτου Διοικητού του στόλου, τού όνομαζομένου βασιλικού, και έτερα τρία βυθίστηκαν, τα δέ λοιπά κατέφυγαν είς τόν Κόλπον τίς Καβάλας, προς την πλευρά τού Αγίου "Ορους, ένα έπολιορκήθησαν ύπό τού ρωσικού στόλου. Τί συνέβη κατόπιν εν συνεχεία δεν είναι γνωστό, ενώ οι κομισταί της ειδήσεως μετά την ,επιτυχία της ναυμαχίας αφέθησαν ελεύθεροι ύπό τού Ναυάρχου καί κατηυθύνθησαν άμέσως είς Ύδραν ίδία δέ έκθεσις έπεβεβαιώθη ύπό εκτάκτων πρός τούτο απεσταλμένων, οιτινες έξ ‘Υδρας έστάλησαν είς Τένεδον, δια νά πληροφορηθούν περί τών γεγονότων, έπανελθόντες ταυτοχρόνως μέ τήν παράδοσιν των άναφερθέντων αίχμαλώτων. Τούτο είναι ο,τι γνωρίζω νά πληροφορήσω». Πάντα ταύτα έπιβεβαιούνται έπίσης ύπό των προαναφερθέντων ταξιδιωτών, οίτινες ήσαν παρόντες κατά τήν αναφερθείσα έκθεση, καί επειδή ό ρηθείς πλοίαρχος δεν γνωρίζει γραφή, υπογράφεται άντ' αυτού μετά των οφειλομένων επιφυλάξεων ο προαναφερθείς ιατρός Σκιαδάς.

Αγγελος Σκιαδάς υπογράφω διά τόν προαναφερθέντα πλοίαρχον καί έπιβεβαιώ ώς άνω.
Συμφώνως τω πρωτοτύπω Ε. Φλαμπουριάρης Υπογραμματεύς


Ωστόσο, παρά τη νίκη του, ο Σενιάβιν διατάχθηκε από τον Τσάρο που ειχε συμφωνήσει με τον Ναπολέοντα στο Τιλσίτ, να εγκαταλείψει το Αιγαίο, δεδομένου ότι τα Επτάνησα και το Κότορ είχαν παραδοθεί στους Γάλλους. 

Ως επακόλουθο, οι Έλληνες που πολέμησαν με τους Ρώσους, έμειναν έρμαιο στα χέρια των Τούρκων.
Τότε ο Γιάννης Σταθάς ο αρματολός από το Βάλτο Αιτωλοακαρνανίας, όπως και ο Ευθύμιος Βλαχάβας από τον τον Όλυμπο αλλά και ο Κολοκοτρώνης κατέφυγαν στη Σκιάθο, και δημιούργησαν ένα στολίσκο από 70 πλοιάρια , που τα έβαψαν μαύρα και στα οποία έδωσαν ονόματα όπως Όλυμπος, Μοριάς, Άσπρη Θάλασσα, Μαύρο Καράβι κ.α. και συνέχισαν τις επιδρομές κατά των Τούρκων.
Η Πύλη τους προσέφερε αμνηστία για να σταματήσουν.
Tο δριμύ ψύχος του χειμώνα του 1807 σε όλη την Ευρώπη υποχρέωσε τους αρματολούς να ξαναγυρίσουν στην στεριά.