«….η γερμανική ικανότητα για εργασία είναι χρυσός μας και το κεφαλαίο μας, και με αυτό το χρυσό μπορώ να ανταγωνιστώ με επιτυχία με κάθε δύναμη στον κόσμο. Θέλουμε να ζούμε σε σπίτια που πρέπει να κατασκευαστούν. Ως εκ τούτου, οι εργαζόμενοι πρέπει να τα κτίσουν , και οι πρώτες ύλες που απαιτούνται πρέπει να παραχθούν από την εργασία. Ολόκληρο το οικονομικό μου σύστημα έχει οικοδομηθεί πάνω στην εργασία . Έτσι εχουμε λύσει τα προβλήματά μας, ενώ, οι καπιταλιστικές χώρες και τα νομίσματά τους έχουν χρεοκοπήσει…..
«….ο μέγας στρατηγός Τσόρτσιλ, αποφάσισε για να αρχίσει απεριόριστους νυκτερινούς βομβαρδισμούς .Ξεκίνησε από το Φράιμπουργκ και συνέχισε. Ούτε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών δεν πέτυχαν. Ωστόσο, σύμφωνα με τη βρετανική προπαγάνδα το εργοστάσιο που βρισκόμαστε σήμερα δεν είναι παρά μια μάζα από σίδερα και ερείπια κρατήρες.
Από την άλλη πλευρά, έχουν δυστυχώς χτυπήσει πολλές οικογένειες. Γυναίκες και παιδιά. Τα νοσοκομεία μας έχουν γίνει ένας από τους αγαπημένους του στόχους. Γιατί; Είναι ανεξήγητο. Εσείς οι ίδιοι, εδώ στο Βερολίνο, γνωρίζεται πόσο συχνά έχουν βομβαρδιστεί νοσοκομεία μας. Πολύ καλά. Περίμενα ένα μήνα, γιατί πίστευα ότι μετά την ολοκλήρωση της εκστρατείας στη Γαλλία, οι Βρετανοί θα εγκατέλειπαν αυτή τη μέθοδο πολέμου. Έκανα λάθος. Περίμενα και δεύτερο μήνα και τρίτο . Τώρα, αυτός ο πόλεμος, θα διεξαχθεί μέχρι το τέλος της. θα παλέψουμε με όλη την αποφασιστικότητα, με όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας και με όλο το κουράγιο μας . Ο χρόνος για την αποφασιστική σύγκρουση θα φτάσει. Μπορείτε να είστε σίγουροι…..»
«…ο λαός θα πρέπει να έχει κάποια μέσα για να εκφράζει τις σκέψεις του ή τις επιθυμίες του. Εξετάζοντας πιο προσεκτικά αυτό το ζήτημα θα δούμε ότι οι λαοί δεν έχουν δικές πολιτικές. Οι πεποιθήσεις τους δημιουργούνται. Και το αποφασιστικό ερώτημα είναι ποιος φωτίζει τους ανθρώπους, και τους εκπαιδεύει; Σε αυτές τις χώρες, στην πραγματικότητα το Κεφάλαιο κυβερνά. Δηλαδή, τίποτα περισσότερο από μια κλίκα. Από μερικές εκατοντάδες άνδρες που κατέχουν ανείπωτο πλούτο και, ως συνέπεια της ιδιόμορφης κοινωνικής τους δομής, είναι περισσότερο ή λιγότερο ανεξάρτητοι και ελεύθεροι. Λένε: «Εδώ έχουμε ελευθερία.» Με αυτό εννοούν, πάνω απ 'όλα, μια ανεξέλεγκτη οικονομία, καθώς και από μια ανεξέλεγκτη οικονομία, η ελευθερία δεν είναι μόνο για την απόκτηση κεφαλαίων, αλλά για να κάνουν απολύτως δωρεάν χρήση του. Αυτό σημαίνει ελευθερία από εθνικό έλεγχο ή έλεγχο από τους ανθρώπους τόσο στην απόκτηση του κεφαλαίου και στην απασχόληση. Αυτό είναι πραγματικά αυτό που εννοούν όταν μιλούν για την ελευθερία. Αυτοί οι καπιταλιστές δημιουργούν το δικό τους Τύπο και στη συνέχεια μιλάνε για την «ελευθερία του Τύπου». Στην πραγματικότητα, κάθε μία από τις εφημερίδες έχει ιδιοκτήτη, και σε κάθε περίπτωση αυτός που κάνει κουμάντο είναι ο καπιταλιστής, ο ιδιοκτήτης. Αυτός ο ιδιοκτήτης , όχι ο αρχισυντάκτης, είναι που κατευθύνει την πολιτική της εφημερίδας. Εάν ο συντάκτης γράψει κάτι διαφορετικό από αυτό που θέλει το αφεντικό θα τον διώξουν την επόμενη μέρα. Αυτός ο απολύτως δουλοπρεπείς Τύπος, και οι σκλάβοι των ιδιοκτητών, διαμορφώνουν την Κοινή Γνώμη….». Ολο το κείμενο της ομιλίας μπορείτε να το βρείτε στα αγγλικά εδώ...
Η Υπηρεσία Ραδιοφωνικών Εκπομπών, μετέδωσε τις δηλώσεις του Ηλία Κριμπά του πρώτου Υπουργούπου επιστέφτηκε την απελευθερωμένη Κορυτσά και ο οποίος ζήτησε να σταλούν πολλά μάλλινα στο μέτωπο, ταχέως.
2 σχόλια:
πες τίποτα για τα Table Talks του Χίτλερ, υπάρχουν στο archive.org
Χωρίς να θέλω να πάρω το μέρος κανενός, (πόσο μάλλον του γενοκτονικου καθικιου τσωρτσιλ), τα λεγομενα του Χίτλερ περί οικονομίας που έκτισε ο Γερμανός με την εργασία του είναι προπαγάνδα. Οι γνωστοί διεθνιστες έδωσαν αδρες πιστώσεις στο καθεστώς του. Παραμονές του πολέμου το όλο εγχείρημα μετά τους υπερεξοπλισμους ήταν τόσο θνησιγενες, που εάν δεν καταλάμβανε τα πετραιλαικα κοιτάσματα σε Ρουμανία με τον κεραυνοβόλο πόλεμο τελείωναν όλα. Ομοίως και ήταν υπέρτατη ανάγκη τους ή διείσδυση στην Ρωσσια προς τα κοιτάσματα του Καυκάσου. Αλλά ειπαν στο ποπολο για να πάει να σφάξει, και άλλοι είναι οι πραγματικοι στόχοι τους που στηρίζονται από την διεθνή μαφία.
Δημοσίευση σχολίου