ΝΕΜΕΣΙΣ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΣΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΩΝ

 

Φῶς Ἑλληνικόν εἰς ἃπαντας τοὺς Ἓλληνας καὶ ἁπάσσας τὰς Ἑλληνίδας. 

 -01°C οἱ βαθμοί εἰς τὴν χιονισμένην Uppsala (Οὐψάλα). 

 ΝΕΜΕΣΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ.

   Ἐφ’ ὃσον ὡμιλήσαμεν περὶ τῆ Δίκης καὶ καταδίκης πολιτικῶν προσώπων, θεωρῶ ὃτι εἶναι θεμιτόν νὰ ἀναζητῶμεν Φιλογενεῖς. 

Νὰ ἂρωμεν καταδικαστέας πράξεις ἱστορικῶν προσώπων, νὰ ἀθωώνωμεν, ἐφ΄ὃσον ἠ ζωή των καὶ ὂχι μόνον μία φλεγματική ἀπολογία ἢ κλαυθμηρισμός ἐπιτρέπει μίαν ἀθωωτικήν Πρᾶξιν. Πρόσωπα ποὺ δικαιοῦνται μνείας καὶ καθάρσεως θεωροῦνται καὶ: Ἂννα Παλαιολογίνα Νοταρᾶ 1507, Γρηγόριος Δικαῖος(Παπαφλέσσας), Ἀθανάσιος Πολυζωΐδης (συμμετοχή κατὰ Ι. Καποδίστρια), Ὂθων, Ἀμαλία (μὴ Ἓλληνες ἀλλά ὠς βασιλεῖς), Νικόλαος Πλαστήρας (Γουδί καὶ δολοφονία τῶν 6), Γεώργιος Κονδύλης (ἐπαναφορά Γεωργίου Β΄), Παναγιώτης Κανελλόπουλος (Λίβανος), Ἀνδρέας Γ. Παπανδρέου (mea culpa). 

 Διαπρεπεῖς μὲν ἀλλά διέπραξαν κολαστέα(νομικός ὂρος) ἁμάρτια (ἁμαρτήματα, σφάλματα, ἀτοπήματα). 

 Ἐπῆλθεν θεία Νέμεσις ἐπὶ αὐτῶν. 

Ἡ Κάθαρσις. 

Ὃσον μελετῶ τὴν ἱστορίαν τῶν ἀνωτέρω συγκεκριμένων πολιτικῶν καὶ κοινωνικῶν προσώπων, συμεραίνω ὂτι δικαιοῦνται κάθαρσιν, Ἱστορικήν. 

Ὡς Ἓλληνες τὸ γένος. 

Ἃλλοι οὒτε ὑστεροφημίας ἓνεκεν δικαιοῦνται κάθαρσιν.

 Ἀποφεύγω τὴν ἀναφοράν ὀνομάτων. 

Ὃσον καὶ ἐκείνων ποὺ ἀμφισβητεῖται ἠ Ἑλληνογένειά των.

 Κατὰ παρεκτροπήν τοῦ Ἀττικοῦ Δικαίου (πρωταρχικοῦ τοῦ Ρωμαϊκοῦ Δικαίου, ἲδε Παναγιώτη Κυριακοπούλου, Ἀττικόν Δίκαιον). 

Ἀποδέχομαι ἐκείνους τῶν ὁποίων εἶς τῶν γονέων εἶναι Ἑλληνικοῦ Γένους. Ὡς ὁ Herbert von Karajan. 

Ὃσοι δὲ, ἒχουν Ἑλληνικήν καταγωγήν, ἡ ἀντιμετώπισίς των κρίνεται ἀπὸ τὰ ἒργα, τὴν προσφοράν καὶ τὴν Ἀγάπην των πρὸς Αἰωνίαν Ἑλλάδαν. 

 Δικαιοῦται λόγου χάριν κάθαρσιν ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος; ὂταν μὲσω τῆς φλεγματικῆς ἀπολογίας του, τὴν ἐπιστολήν πρὸς ὑπασπιστήν βασιλέως, Κανακάρην Ροῦφον, τὴν 6 Μαρτίου 1936 ἀποδέχεται καὶ συγχαίρει τὴν εἲσοδον τοῦ Ἱ. Μεταξᾶ εἰς τὴν κυβέρνησιν Κω/νου Δεμερτζῆ; 

Ἀμφιβάλλω. 

Ἒξ ἂλλου ἀμφισβητεῖται ἡ Ἑλληνογένεια του. 

Εἲτε δικαιώνεται ὁ Κων/νος Καραμανλῆς; μὲ τὸν κλαυθμηρισμόν, «Μία εἶναι ἡ Μακεδονία καὶ αὐτή εἶναι Ἑλληνική!» (ὑστεροφημία;). Χρὴ τοὐτέστιν νὰ δικαιώνωμεν πρόσωπα ὣστε νὰ γεμίζωμεν μὲ ἐθνικόν φρόνημα τοὺς Ἓλληνας, τὸν Ἓλληνικόν λαόν, τὸν ἀδικημένον. Ἀλλά καὶ νὰ λέγωμεν ὂλην τὴν Ἀλήθειαν.

 Διότι οἱ 800 χιλιάδες τοῦ 1821, οἰ 770 χιλιάδες τοῦ 40, καὶ ὃσοι ἂλλοι ἀπὸ τὸ 1453 καὶ ἐντεῦθεν ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΔΟΞΑΝ ΚΑΙ ΤΙΜΑΣ. Ὂχι ἀπὸ τοὺς ἀγγλόφιλους, τοὺς ἀλλόφιλους, τοὺς εἰσβολεῖς ποὺ κυβερνοῦν τὴν Ἑλλάδαν καὶ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΑΡΧΟΥΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ἀλλά ἀπὸ ἠμᾶς τοὺς ἰδίους φιλογενεῖς καὶ ἐθνικούς.

 Τέλος τὸ Ὂ-μακρον θὰ σβήσῃ, ὃπως σβεννύεται καὶ ἡ κοροναηδία. Ὃπως ἀναμένεται νὰ ἀπομακρυνθῇ καὶ τὸ Macron ἀπὸ τὴν Φρανσία καὶ τὴν Εὐρώπην. 

Πρὶν προλάβει νὰ ἐφαρμοσθῇ ἡ ὁδηγία Sirak (1999), «Χρειαζόμεθα 120.000.000 ἀλλοευρωπαίους, ἀλλοδαπούς»

 -Ἒστω εἰσβολεῖς. Ἒστω τρόφιμους φυλακῶν, ἐμπόρους ναρκωτικῶν, ἰσλαμιστάς, τρομοκράτας, ἠλιθίους, ἀναλφαβήτους κλπ. – συμπληρώνω. 

 *Τὸ Macron τίθεται διότι ἡ παρέα τοῦ συγκεκριμένου θέλει νὰ ἀποκαλεῖται ὡς οὐδετέρου γένους. 

 Τὸ ΟΜΙΚΡΟΝ, τώρα, «Ὃμικρον τὸ στοιχεῖον, παρὰ τὸ ἐμφερῆ εἶναι τῷ χαρακτῇρι τὴν ἐκφώνησιν, κατὰ γὰρ περίκλασιν φωνῆς ἐκφέρεται τὸ ὂνομα τοῦ στοιχείου». 

(Τὸ στοιχεῖον ὂμικρον, τὴν ἐκφώνησιν ἐμπεριέχει ἐντὸς, διότι τὸ ὂνομα τοῦ στοιχείου ἐξάγεται μὲ κάμψιν τῆς φωνῆς). πλεῖστες λέξεις ποὺ ἀρχίζουν ἀπὸ ο- σημαίνουν κλειστόν χῶρον.

 Ἐνῶ παλαιότερον ἐγράφετο ὡς τετράγωνον. 

Τὶ σχέσιν λοιπόν ἒχει τὸ ὂμικρον μὲ τὸν λωπο-δύτην Τέντρος καὶ τὴν παρέα του, ὡς καὶ ἡ χρῆσις τοῦ ΔΕΛΤΑ;. 

 Οὐδεμίαν! ΔΥΣΦΗΜΙΣΙΝ καταβάλλουν κατὰ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης.

 ΦΟΒΗΘΕΙΤΕ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ. ΣΙΧΑΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΑΣ ΤΟΥ ΕΝΑ ΠΡΟΣ ΕΙΚΟΣΙ (1 μὲ κέρδος 20. Μπίλλ Γκέϊτς)! 

 Διαβάζετε τὸ http://deltio11.blogspot.com/ 

 Ἀκοῦτε, https://ellas21.com/ ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΦΥΣΙΝ. 

 Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος

 Οὐψάλα