Τα εγκλήματα του ...Κράτους Δικαίου και του ΝΑΤΟ κατά του σερβικού λαού

του Σπύρου Χατζάρα 

Πέρασαν 22 χρόνια και δεν ξεχνώ , το αίμα, την απόγνωση, και τις δολοφονίες απλών ανθρώπων που έγιναν κιμάς από τις βόμβες των αμερικανών και των συμμάχους τους, που έστελναν το μήνυμα της παγκόσμιας διακυβέρνησης του «καλού», που προστάτευε τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τους σουνίτες «μετανάστες», τους πρεζέμπορους και χασισέμπορους, τις λεσβίες και τους πούστηδες. Το μήνυμα ήταν απλό. «Όποιος διαφωνεί μαζί μας είναι Στόχος». «Φταίτε όλοι».

Την 68η ήμερα των νατοϊκών βομβαρδισμών στη ΟΔ. Γιουγκοσλαβίας «ο Ελεήμων Αγγελος» χτύπησε μια γέφυρα πάνω από τον Μόραβα , κοντά στο Βαρβαρίν, ανάμεσα στη Γιάγκοντινα και το Κρούσεβατς. ;Λίγο μετά τις 13.00 , δύο μαχητικά αεροσκάφη F-16 του ΝΑΤΟ εμφανίστηκαν στον ουρανό και έριξαν δυο καθοδηγούμενες με λέιζερ βόμβες των 2000-λιβρών στη γέφυρα στα περίχωρα της πόλης, η οποία οδηγεί άμεσα στην αγορά. Επειδή ήταν ημέρα της Λαϊκής Αγοράς, η Γέφυρα ήταν γεμάτη με κόσμο που πήγαινε για ψώνια. Στο πρώτο κύμα της επίθεσης, τα αεροπλάνα χτύπησαν τη γέφυρα στη μέση. Σκοτώθηκαν επί τόπου τρία άτομα και τραυματίστηκαν τουλάχιστον πέντε. Τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ όμως γύρισαν και έριξαν άλλους δυο πυραύλους. Σε αυτή την επίθεση, σκοτώθηκαν 9 άμαχοι και 12 τραυματίστηκαν σοβαρά, από αυτούς που είχαν τρέξει να βοηθήσουν τους πρώτους. Από δυο, δεν βρέθηκε τίποτα και τους κατέταξαν στους αγνοούμενους. 12 νεκροί, δυο εξαερωμένοι και 17 βαριά τραυματισμένοι, για πλάκα. Για να στείλουν τα καθάρματα του ΝΑΤΟ το μήνυμα. «Φταίτε όλοι». 

Ο εκπρόσωπος τύπου του ΝΑΤΟ Τζέιμι Σέι ισχυρίστηκε μετά την επίθεση ότι η γέφυρα ήταν νόμιμος στρατιωτικός στόχος. Αλλά δεν υπήρχαν στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Βαρβαρίν. Ο κοντινότερος στρατώνας ήταν 22 χιλιόμετρα μακριά. 

Η 75χρονη γέφυρα είχε ωφέλιμο φορτίο μόλις δώδεκα τόνων. Από εκεί περνούσαν οι πεζοί, τα γαϊδούρια και τίποτα τρακτέρ και δεν χρησιμοποιήθηκε για μετακίνηση στρατιωτική κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το γεφυράκι του Βαρβαρίν δεν ήταν στρατιωτικός στόχος . 

Ο βομβαρδισμός του δεν ;hταν λάθος. Ήταν έγκλημα πολέμου εναντίον των απλών πολιτών. Γύρω στα μεσάνυχτα , ο « Ελεήμων Αγγελος», λίγο πιο νότια από το Βαρβαρίν, βομβάρδισε ένα Γεροκομείο στην Σουρντουλίτσα, στο οποίο φιλοξενούνταν 50 πρόσφυγες. Εκεί σκότωσαν τουλάχιστον 20. Οι 17 ήταν «ευπαθείς» ηλικιωμένοι και  3 παιδιά προσφύγων.

Στο Πρίζρεν, στο Κόσοβο και το Μετόχι, χτύπησαν μια φάλαγγα του Τύπου. Ένας νεκρός και πολλοί τραυματίας. Επτά πύραυλοι έπεσαν στη Βράνιε. Ένα άτομο σκοτώθηκε και ένας τραυματίστηκε σοβαρά. Από τον βομβαρδισμό της σήραγγας στο δρόμο Πρίζρεν-Μπρέζοβιτσα κοντά στο χωριό Γκόρνιι σκοτώθηκε ένας άνθρωπος. Στο Κόσσοβο βομβάρδιζαν ακόμα την Κόσοβσκα Βυτίνα όπου κατέστρεψαν το ορθόδοξο νεκροταφείο. 

Αεροσκάφη του ΝΑΤΟ, βομβάρδισαν ακόμα το Ίστοκ, το Μπιέλο Πόλιε, το Πέτς και τη Λίπλιανιν. Παράλληλα, προσέβαλαν την περιφέρεια του Κάτσανικ και το όρος Γκόλες. Συνολικά στο Κόσσοβο στις 30 Μαΐου 1999 , 11 νεκροί (πολίτες) και 40 τραυματίες. 

Το ΝΑΤΟ βομβάρδισε επίσης το κέντρο της Σρέμσκα Καμενίτσα, και κατέστρεψαν πολλά σπίτια, ενώ έριξαν αρκετούς πύραυλοι στη βιομηχανία καπνού στη Νις, (για να μην προμηθεύει το Στρατό με τσιγάρα;).Πιο ανατολικά βομβαρδίστηκαν το Πίροτ και το Δημήτροβγκραντ κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία. 

Περισσότεροι από 30 πύραυλοι έπεσαν στο Βελιγράδι. Ένας άνθρωπος σκοτώθηκε και έξι τραυματίστηκαν. Στο Μαυροβούνιο βομβαρδίστηκε η Λούστιτσα στην Μπόκα Κοτόρσκα στην είσοδο του κόλπου του Κότορ. Βομβαρδίστηκαν ακόμα, το Μπολγιέβατς, η Ζβέκα κοντά στον Ομπρένοβατς, η Οστρούζνιτσα, η Στραζίβιτσα, τον Γιάκοβο και το Μπουμπάνι Πότοκ. Σύνολο για μια μέρα: 49 άμαχοι νεκροί. Σύμφωνα με το δικό μου υπολογισμό. Ίσως ήταν η πιο πολύνεκρη ημέρα της Νατοϊκής επιχείρησης. 

Οι σοβαρά τραυματισμένοι πολλοί. Πόσοι πέθαναν μετά κανείς δεν ξέρει. Ούτε και ποιος τους βοήθησε να τα βγάλουν πέρα με το κουσούρι που τους άφησε το ΝΑΤΟ. 

Οι επιζώντες του Βαρβαρίν ζήτησαν 3.5 εκ ευρώ αποζημίωση από τη γερμανική Δικαιοσύνη αλλά η αγωγή τους κατά του ΝΑΤΟ απορρίφτηκε το 2003 «εν ονόματι του γερμανικού λαού».