Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο ηγέτης της Επανάστασης του 1821

 

 Η λαϊκή παροιμία, « το ψέμα έχει κοντά πόδια», δεν έχει εφαρμογή στην νεότερη ελληνική ιστορία,          καθώς η παραχάραξη, των ιστορικών δεδομένων, με τα ψέματα του Ιωάννη Φιλήμονα , του Ξάνθου και των πρωταγωνιστών της δολοφονίας, το 1831, στο Ναύπλιο, του Κυβερνήτη της ελεύθερης Ελλάδας , κόμη Ιωάννη Αντωνίου Καποδίστρια , συνεχίζονται για 191 χρόνια. 

Οι δολοφόνοι του Καποδίστρια και οι κληρονόμοι τους, ακόμα προσπαθούν να θάψουν την ΑΛΗΘΕΙΑ. 

Ο Καποδίστριας σχεδίασε και διηύθυνε την Επανάσταση και υλοποίησε το όραμα των ΦΙΛΟΓΕΝΩΝ της Κέρκυρας, των «Λαμπρινών», των Αδελφών του Φοίνικα και των ΙΑΚΩΒΙΝΩΝ του ΡΗΓΑ για την Απελευθέρωσης της Ελλάδος . 

Η βάση κάθε πλαστογραφίας προσφέρθηκε με το  πλαστό «Ιστορικό Δοκίμιο περί της Φιλικής Εταιρίας» του Ιωάννη Φιλήμονα, ο οποίος το αντάλλαξε με τη ζωή του και που κυκλοφόρησε «εσπευσμένα» στο Ναύπλιο  την ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ του 1834, λίγο μετά την άφιξη του Όθωνα, και ενώ το πογκρόμ κατά των «Καποδιστριακών» βρισκόταν στην κορύφωσή του . 

Επί του «Δοκιμίου περί της Φιλικής Εταιρίας» οικοδομήθηκε             ο «πύργος της Βαβέλ των ψεμάτων», που αποτελούν την «επίσημη» Ιστορία της ΣΤΟΑΣ για την οργάνωση της Ελληνικής Επαναστάσεως.

Το δεύτερο «ντοκουμέντο» είναι τα «απομνημονεύματά» του Ξάνθου πού μετά από διαδοχικές «αναπροσαρμογές», πήραν την τελική τους μορφή το 1845. 

Ο  Φιλήμονας και ο  Ξάνθος, είναι οι δύο μόνες και συνεργαζόμενες πηγές της «Ιστορίας» των δολοφόνων του Καποδίστρια που διδάσκεται (δυστυχώς) στα σχολεία μας. 

Όπως μας είπε ο Αναγνωσταράς, που αρχικά τον εμφάνισαν ως «συνιδρυτή»,  ο Εμμ. Ξάνθος έφυγε από την Οδησσό, ( όπου είχε μεταβεί για «να πουλήσει λάδια»), τον Οκτώβριο του 1814 , με το παλιό, και ως το 1817, εργαζόταν και ζούσε στην Κωνσταντινούπολη, και δεν είχε καμία επαφή με τους άλλους δύο συνιδρυτάς .

 Ο Τσακάλωφ ως τον Μάιο του 1814 βρισκόταν σίγουρα στο Παρίσι, και τον Σεπτέμβριο βρισκόταν στην Βιέννη. Για το Συνέδριο. 

Επομένως, «διαδοχικές συναντήσεις» των συνιδρυτών δεν έγιναν σε καμιά «ταβέρνα» το 1814, ούτε συναποφασίστηκε , από τους τρεις, η ίδρυση επαναστατικής εταιρίας. «Φιλική Εταιρία» δεν υπήρξε ποτέ, αλλά υπήρξε η «εταιρεία των Φίλων του Γένους» , των Φιλογενών, που είχε ιδρυθεί το 1800 στην Κέρκυρα. 

 Για πρώτη φορά στην Ελληνική πολιτική Ιστορία αναφέρθηκε ο «πατριωτισμός», από τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1807 στις αναφορές του από την Λευκάδα προς τη Ιόνιο Γερουσία. 

 Το 1813 ο Καποδίστριας, πέρασε «γραμμή» στους Φιλογενείς «να μην ελπίζουν σε βοήθεια εκ μέρους της Ευρώπης» και έδωσε την εντολή, «Πρέπει πρώτον να διαμορφώσωμεν Έλληνας και έπειτα να κάμωμεν Ελλάδα». 

 

Τέσσερα χρόνια μετά, το 1817, πριν 204 χρόνια, καθώς, η επαναστατική προσπάθεια των Φιλογενών είχε εισέλθει στην «τελική ευθεία, κυκλοφόρησε νόμιμα στα Επτάνησα , και χέρι με χέρι σε όλο τον ελληνικό χώρο, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», «ως υπαγόρευμα Πατριώτου είς φιλογενείς ψυχάς» που προανήγγειλε την επερχόμενη απελευθέρωση. 

Το «Πατριωτικό Δοκίμιο», είναι το απόλυτο ντοκουμέντο της γέννησης του Ελληνικού Πατριωτικού και Εθνικού Κινήματος πριν 205 χρόνια. Το Ευαγγέλιο του καλού Πατριώτη ,εξηγεί ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΛΗΘΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ και εξηγεί γιατί οι Εθνοπροδότες δεν είναι πατριώτες.

Το Δοκίμιο περί Πατριωτισμού των Φιλογενών,  τόνιζε : 

«Θαρσείτε Έλληνες! Των αγώνων σας το στάδιον μέγα δεν είναι. Ολίγη φιλοτιμία και η νίκη είναι βεβαία. Μικρός σπινθήρ πατριωτισμού και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιοτάτη». 

 Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», ήταν η τελική επαναστατική μπροσούρα για την Επανάσταση και ταυτόχρονα προκήρυξη κατά της αγγλοκρατίας λαι των αγγλόδουλων του «Ιόνιου Λαού» , και απευθυνόταν προς τους κατοίκους των Ιονικών Επτά Νήσων και ολόκληρο το υπόδουλο ελληνικό έθνος λέγοντας: 

 «Η Πατρίς, το Έθνος, η Ευρώπη ολόκληρος τρέφει χρηστάς ελπίδας εις τα υποκείμενα σας» , (τους Έλληνες της Επτανήσου), « και με ανυπομονησίαν περιμένει τους καρπούς του ευγενούς πατριωτισμού και των ενδόξων αγώνων σας». 

 Το «Δοκίμιο» γράφτηκε υπό του Ανωνύμου του Έλληνος, όπως και η «Νομαρχία», από τους ανθρώπους που ήταν πολύ κοντά στον Καποδίστρια και φέρει την υπογραφή Ε.Φ.(Εταιρεία των Φίλων). 

Στη δεύτερη σελίδα έχει το ακόλουθο απόσπασμα από επιστολή του Ι.Κ. (Ιωάννη Καποδίστρια) προς τον Α.Β. «Δι’ αυτής γαρ υπάρχομεν (της πατρίδος) , και υπέρ αυτής ζειν οφείλομεν». 

Στο «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» του 1817, ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας , χαρακτηριζόταν «η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, ο αληθής και ζων στύλος της Πατρίδος, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου», «νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής». 

 Υποσημείωση των Ε.Φ στη σελίδα 30. 

 «Αρκούμαι μεταξύ άλλων να αναφέρω την Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθή και ζώντα στύλον της Πατρίδος σας, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου, τον εξοχώταον Κόμητα Ιωάννην Καποδίστριαν. Γενναίε και ένδοξε Άνερ! Οι υπέρ του Γένους σου λαμπροί αγώνες είναι πλέον παρά αξιώτεροι των ασθενών μου εγκωμίων. Δότι στεφανούνται καθ εκάστην με χρυσάς δάφνας από ολόκληρον τον εξευγενισμένον κόσμον, εις την ευδαιμονίαν του οποίου συνήργησας υπέρ άλλον τινά, και επί προσώπου όλης της οικούμενης εκύρωσας αυτήν δια της σφραγίδος σου. Το όνομά Σου, είναι εγκεχαραγμένον εις τας πλάκας των καρδιών μας, και οι αληθείς πατριώται δεν θεωρούσιν εις το πρόσωπόν Σου παρα δεύτερονΜιλιτιάδην ή άλλον Θεμιστοκλέα, οίτινες δια της απελευθερώσεως του Γένους και της Πατρίδος των απέκτησαν μνήμην αθάνατον εις τα ένδοξα χρονικά του ανθρωπίνου Γένους. Ας χαίρη η πατριωτική Σου καρδία, θερίζουζα τους δικαίους καρπούς των υπέρ του Γένους σου ενδόξων αγώνων , το οποίον ως εξ ενός στόματος Σοι εύχεται Ζωήν Πολυχρόνιον». 

 Αυτά, οι τροτέζες-ιστορικοί των δολοφόνων τα ξέχασαν. 

 Η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, Ιωάννης Καποδίστριας, ο ζωντανός στύλος της Πατρίδος, το καύχημα ολοκλήρου του Γένους, ο νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής, ήταν ο αρχηγός της Επανάστασης του 21. 

 Οι εθνοπροδότες Μαυροκορδάτος, Πολυζωίδης, Κουντουριώτης, Ορλάντο, Βούλγαρης , Κριεζής Μπουδούρης, Μιαούλης ζητωκραύγαζαν το 1831 , «ζήτω η πατρίς», «ζήτω το Έθνος» , και «ζήτωσαν οι ειλικρινείς φίλοι και προστάται του Έθνους». 

Οι Αγγλοι.

 Ακριβώς τα ίδια φώναζε και ο εθνοπροδότης Βελουχιώτης. 

 Ο προδότης Τάσος Πολυζωίδης στις 29 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1931 στο όργανο της Αγγλικης πολιτικής τον «Απόλλωνα» που βγήκε με εντολή του Γουέλιγκτον έγραφε: 

«Οι Έλληνες ήνοιξαν τα ομματά των δεν γίνονται όργανα των σκοπών ενός άτομου, το όποιον δεν έσυμμετείχε ποτε τής τύχης και τών αγώνων των». Ο Καποδίστριας ο Νέος Μιλιτιάδης, ο νέος Θεμιστοκλής , ο αρχηγός της Επανάστασης, δεν συμμετείχε στους Αγώνες των Ελλήνων!!!!!! Και κατέληγε ο προδότης Πολυζωίδης λέγοντας ότι, ο προδοτικός αγώνας των πραξικοπηματιών ήταν «Αγών, εθνικός, αγών νόμιμος, αγών δικαιοσύνης, (μασωνικού) φωτισμού, απολυτρώσεως, αναστάσεως της Ελλάδος». 

 Το Δοκίμιον περί Πατριωτισμού του 1817 παραμένει τώρα, 204 χρόνια μετά, περισσότερο επίκαιρο από ποτέ! Διότι, ως έλεγε και ο Ρόίδης, « Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας, η Ελβετία τους περιηγητάς , και η Ελλάς την Ευρωπαικήν Ιδέαν ,τον Νέο πατριωτισμό, το μουλωχτό Πατριωτισμό, και τους ΚωλοΈλληνας του Κοτζιάδες τους Χάνους και τους Τσιπρέσκου». 

Το Δοκίμιον «Περί Πατριωτισμού» 

των Φιλογενών του 1817 . 

Ένα βιβλίο που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε Ελληνικό Σπίτι.            Σε κάθε ελληνική οικογένεια. 

 

Ένα βιβλίο εθνικής αυτογνωσίας που πρέπει να διαβάσει κάθε Έλληνας.