26 Ιανουαρίου 1821. Το Συνέδριο της Λιουμπλιάνα και ο Καποδίστριας

 

H επανάσταση των Καρμπονάρων στη Νάπολη εκδηλώθηκε τον Ιούλιο του 1820.

 Στις 20 Οκτωβρίου, μαζεύτηκαν Ρώσοι, Αυστριακοί και Πρώσοι, στο Τροπάου, στην Κάτω Σιλεσία, για να συζητήσουν την αντιμετώπιση της επανάστασης που προκάλεσε, το "επαναστατικό Κέντρο" του Λονδίνου. 

 Το Συνέδριο διακόπηκε, και μεταφέρθηκε 70 χιλιόμετρα από την Τεργέστη, στη Λιουμπλιάνα, για να είναι «πιο κοντά στα γεγονότα». 

Στο συνέδριο είχαν κληθεί ο Βασιλιάς της Νάπολης, Φερδινάνδος, και ο Δούκας της Μόντενα. και άλλοι μικρότεροι ηγεμόνες . 

 Ο Καποδίστριας ήταν στο Λάυμπαχ από τις 12 Ιανουαρίου.

 Στις 23 Ιανουαρίου/4 Φεβρουαρίου 1821, 30 ημέρες πριν ο μονόχηρ διαβεί τον Προύθο, ο Θεόδωρος Βλαδιμηρέσκου , που εργαζόταν για λογαριασμό του Καποδίστρια απηύθυνε στους πολίτες της Βλαχίας , συμφώνα με τον σχεδιασμό , μια ιακωβίνικη-καρμπονάρικη διακήρυξη, καλώντας τους να αγωνιστούν ενάντια στην καθεστηκυία τάξη .

 Αυτή η Καρμπονάρικη επανάσταση, θα δικαιολογούσε την ρωσική επέμβαση, κατά των «επαναστατώ» όπως έκανε η Αυστρία λίγες μέρες μετά και εισέβαλε στην Νάπολη, με 52.000 άνδρες. 

Το ίδιο έτοιμοι ήταν και οι Ρώσοι. Η μεραρχία του Ορλώφ στην Μολδαβία περίμενε. 

 Οι Άγγλοι που «διαφωνούσαν με την επέμβαση», μοίρασαν στις Αυλές υπόμνημα του υπουργού εξωτερικών Κάστλερι στις 19 Ιανουαρίου 1821 και αμφισβητούσαν το δικαίωμα των επεμβάσεων των Μεγάλων Δυνάμεων για την καταστολή οποιουδήποτε επαναστατικού κινήματος.

 Το συνέδριο του Λάυμπαχ άρχισε στις 26 Ιανουαρίου. 

Την ίδια ημέρα στο Αίγιο ο Παπαφλέσσας παρουσίασε στους προκρίτους τα γράμματα του Υψηλάντη