Στις 14 Ιανουαρίου 1945 μετά τις σφαγές των Δεκεμβριανών, και την απαγωγή 15000 Ομήρων οι εναπομείναντες Αθηναίοι εξέφραζαν «Αιώνια ευγνωμοσύνη» στους εχθρούς το Ελληνισμού και τους δολοφόνους του Καποδίστρια. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ΕΑΜοκρατίας και της Κομμουνιστής Στάσεως. Στο Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα κάποιοι φώναζαν για τον Γεώργιο και κάποιοι για τον Πλαστήρα αλλά ΟΛΟΙ ,ήσαν ευγνώμονες στον Τσώρτσιλ που εξόπλισε και χρηματοδότησε του Κομουνιστές και τους έβαλε στην κυβέρνηση .Ταυτόχρονα με τους εορτασμούς στην Αθήνα, στον Πειραιά, η πλατεία Κοραή μετονομάστηκε σε πλατεία Ουίνστον Τσώρτσιλ. .

Η Μεγαλειώσης συγκέτρωση της Πλατείας Συντάγματος
 

Στις 14 Ιανουαρίου 1945,   ενώ η Αθήνα πανηγύριζε, λιντσαρίστηκε στην Γέφυρα του Αξιού «από το πλήθος» ο πόντιος  Καπετάν Ιορδάνης  Χασερής από το Καλλίφυτο Δράμας,  που είχε συλληφθεί αιχμάλωτος στο Κιλκίς και τον κρατούσαν  στο Στρατόπεδο  του Παύλου Μελά. Από τους ΕΛΑΣίτες  εκτελέσθηκε στο 11ο χλμ. της οδού Λάρισας-Τυρνάβου ο Ανθυπασπιστής Πεζικού Νικόλαος Πράκουρας 38 ετών, ως Ταγματασφαλίτης. 

Στη Ρεντίνα, της Καρδίτσας, πέθανε λόγω κακουχιών και στερήσεων που υπέστη ως όμηρος. Ο Αλέξανδρος Χουρμουζιάδης του Χουρμούζη, 48 ετών. Ήταν Λοχαγός Πεζικού. Τους Ομήρους στην Ρεντίνα δεν τους βρήκε ο Ερυθρός Σταυρός και δεν τους μέτρησε.

 Στις 14 Ιανουαρίου 1945, ο (παράνομος) «Ριζοσπάστης»,   χαρακτήρισε τους απαχθέντες  Ομήρους ως «δωσίλογους και συνωμοτούντες εις βάρος των λαϊκών ελευθεριών».

Στην ΕΑΜοκραούμενη Καλαμάτα το ΚΚΕ έκανε συγκέντρωση κατά της Κυβέρνησης Πλαστήρα