Όλα τα χρέη δικά μας.(Δημήτρης Τσαλαπάτης)

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ δεν είναι μόνο ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο.

Ούτε βέβαια ότι χρωστάμε.

Το θέμα είναι τι σημαίνει χρέος για τον καθένα από μας.

Γι΄ αυτό ας αφήσουμε το βίντεο να «τρέξει» λίγο πίσω...

Ρωτάει λοιπόν γνωστός άνκορμαν... το «μυαλό» στην ιστορία Βατοπέδιο:

- Οι εκτάσεις λέτε σας ανήκουν;

- Σωστά.

- Και έχετε και κεφάλαια;

- Βεβαίως.

- Και παρ΄ όλα αυτά ζητήσατε δάνεια από την... τράπεζα.

- Μας το υπέδειξαν οι σύμβουλοί μας.

- Και ο σκοπός;

- Να επενδύσουμε σε μεζονέτες.

Ο τηλεθεατής όμως που «εισπράττει» τον συγκεκριμένο διάλογο, μόλις έχει «φάει στο κεφάλι» το καινούργιο χαράτσι από το προσωπικό δάνειο που πήρε όσο- όσο για να καλύψει τα ρέστα της κάρτας και το «κακό που τον βρήκε» με κάτι αναπάντεχο.

Και αλλάζει κανάλι.

Έτσι στις ειδήσεις που βλέπει, δίπλα, μαθαίνει τη συνέχεια για τη νέα επιτήρηση, τον καλό κύριο Αλμούνια- άλλοθι και μαζί την τελευταία πράξη του έργου «Ανασχηματισμός- Αζερμπαϊτζάν. Ε, και;».

Μαζί με αυτά νιώθει τη λιτότητα να του κόβει την ανάσα, τον μισθό να υποκύπτει και τα Ταμεία στο κόκκινο. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το κοστούμι «κόβεται» ίδιο νούμερο για όλους.

Γιατί στην ουσία την επιχειρηματικότητα, ακόμη και τις... «επενδύσεις» της Μονής, «χαλί» πριν από την κρίση, τις πληρώνει ο πολίτης, ο φορολογούμενος, μισθωτός ή συνταξιούχος, ή και άνεργος, που χρωστάει βέβαια τα λιγότερα.

Αλλά του τα φορτώνουν όλα.

ΥΓ: Και με τις κάλπες να «παίζονται».