«Μακεδονικό» και Μικρασιατική καταστροφή είχαν Χορηγό!

Ποιοι και γιατί ,έκρυβαν 110 χρόνια τον υπερπράκτορα Αλεξάντερ Πάρβους. (Ίσραελ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ) ;

Ποια η σχέση των «εργοδοτών» του Πάρβους ,με τη γέννηση του «Μακεδονικού» και την Μικρασιατική καταστροφή;

Σπύρος Χατζάρας

Πληροφορήθηκα για την ιστορική παρουσία του Πάρβους και τον ρόλο του, στο πραξικόπημα των μπολσεβίκων το 1917, από την Ρωσίδα ιστορικό Nataliya Alekseevna Narotchnitskaya, με την οποία γνωριστήκαμε ,σε ένα συνέδριο της SANU ,(Σερβική Ακαδημία Επιστημών ) ,στο Βελιγράδι, το 1995. Οι επαφές μου με την Ναταλία συνεχίστηκαν στη Μόσχα.

Από το 1995, ψάχνω και μαζεύω στοιχεία για τη δράση του Πάρβους.

Επειδή δεν είμαι ιστορικός αλλά δημοσιογράφος, περίμενα 14 χρόνια, μήπως κάποιος αρμόδιος «ιστορικός», ανοίξει τον «φάκελο» Израиль Лазаревич Гельфанд, (Ίσραελ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ)- Αλεξάντερ Πάρβους, , και τελικά, με δύο σύντομα σημειώματα, στις 6 και 9 Αυγούστου 2009, στο deltio11.blogspot.com, έκανα με 110 χρόνια καθυστέρηση, την πρώτη αποκάλυψη, στα ελληνικά, του ρόλου του, στην ίδρυση του «εργατικού κινήματος» στα Βαλκάνια, αλλά και της ουσιαστικής συμμετοχής του στο πραξικόπημα του Λένιν.
Δεν έγραψα σύγγραμμα. Αλλά την είδηση. Έδωσα μια αφορμή.
Ορισμένοι αστοιχείωτοι, αλλά «μαρξισταί», ξεσηκώθηκαν. Γενικότερα όμως ,οι «αριστεροί» επιστήμονες, εσιώπησαν.
Καλά τα είχαν καταφέρει ως τώρα, με τον πέπλο σιωπής.

Ποτέ και κανείς στην Ελλάδα, (εξ όσων γνωρίζω),δεν είχε αναφερθεί στον υπερπράκτορα Αλεξάντερ Πάρβους- Ίσραελ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ.
Γιατί άραγε;
Στο πρώτο σημείωμα έλεγα.
"Ο βασικός σύνδεσμος του Γερμανικού Επιτελείου με τον Λένιν, και ο οποίος οργάνωσε το πραξικόπημα των μπολσεβίκων, ήταν ο Израиль Лазаревич Гельфанд (Ίσραελ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ),που γεννήθηκε στη Λευκορωσία από Εβραίους γονείς και έμεινε γνωστός σαν Alexander Parvus.

Το 1905, έκανε φυλακή μαζί με τον Lev Davidovich Bronstein (Τρότσκυ), μετά έγινε θεατρικός παραγωγός στη Γερμανία, (και έφαγε 150.000 χρυσά μάρκα από τον Μαξίμ Γκόρκυ, από τα δικαιώματα των παραστάσεων του «Βυθού» στην Γερμανία), και κατόπιν, το 1909-1910, ο Ίσραελ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ (Parvus), μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη , όπου έζησε για 6 σχεδόν χρόνια .

Στην Κωνσταντινούπολη έγινε οικονομικός υποστηρικτής και πολιτικός σύμβουλος των Νεότουρκων και συνεργάστηκε στενά με την Τριανδρία των Ενβέρ πασα, Ταλάτ πασά, και Τζεμάλ πασά, καθώς και με τον υπουργό οικονομικών των Νεότουρκων Djavid (Δαβίδ) Bey . Το 1912 έγινε αρχισυντάκτης της καθημερινής εφημερίδας του κινήματος των Νεοτούρκων Turk Yurdu.

Παράλληλα έκανε εμπόριο όπλων, και δημιούργησε σημαντική περιουσία κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων εξοπλίζοντας τον οθωμανικό στρατό. Ήταν αντιπρόσωπος της γερμανικής Krupp και της βρετανικής Vickers , του Basil Zaharov.
Η εταιρεία του ανέλαβε και την αποκλειστική τροφοδοσία σε τρόφιμα του τουρκικού στρατού.
Στην Κωνσταντινούπολη, φρόντισε να γνωριστεί, με τον Γερμανό πρέσβη Baron Hans Freiherr von Wangenheim, στον οποίο υπέβαλε το σχέδιο για την εξουδετέρωση της Ρωσίας, με την οργάνωση γενικής απεργίας , από την μπολσεβίκικη φράξια του σοσιαλδημοκρατικού επαναστατικού κόμματος, την υποστήριξη εθνικών αποσχιστικών κινημάτων, αλλά και των διανοουμένων που ήταν αντίθετοι με την απολυταρχία του Τσάρου.
Ο Γερμανός πρέσβης, έστειλε τον Πάρβους μαζί με το 20σελίδο σχέδιο του, στο Βερολίνο, όπου έφθασε στις 6 Μαρτίου 1915...».
-Και σαν υστερόγραφο άφηνα έναν υπαινιγμό. "Τώρα ξέρετε γιατί ο Λένιν υποστήριξε τον Κεμάλ"
Στο δεύτερο σημείωμα έγραφα:

«Ο «επαναστάτης»- Πράκτορας,Ισραέλ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ- Αλεξάντρερ Πάρβους, βρισκόταν στην Κωσταντινούπολη από το 1909, και ήταν χορηγός τόσο του Ρακόφσκι όσο και της «Φεντερασιόν» του Αβραάμ Μπεναρόγια που ιδρύθηκε το 1909, την επαύριον των απεργιακών αγώνων που ακολούθησαν την ανακήρυξη του οθωμανικού συντάγματος από τους Νεότουρκους.
Ο Ρακόφσκι παρότι «κομμουνιστής» υποστήριξε την εθνικιστική εξέγερση του Ιλιντεν.
Το 1912 ζούσε στο κτήμα, που κληρονόμησε από τον πατέρα του (μαζί με 40.000 δολλάρια ΗΠΑ), στην Μανγκάλια στη Ρουμανία, όπου έφθασε ο παλιός φίλος συνεκδότης,(Ο Τρότσκυ με τον Πάρβους αγόρασαν το 1905 την «Rossiiskaya Gazeta» και την έφθασαν να πουλάει 500,000 φύλλα), και σύντροφος του Ισραέλ Λαζάρεβιτς Χέλιφαντ-Πάρβους, κος Λεβ Νταβίντοβιτς Μπρόνσταϊν- Τρότσκι, σαν πολεμικός ανταποκριτής της εφημερίδας του Κιέβου Kievskaya Mysl, για την οποία εργαζόταν (ο Τρότσκι) σαν ανταποκριτής.
Ο Ρακόφσκι,(Χαίμ Ράκοβερ), ήταν ανταποκριτής της L'Humanité.
(Και οι δύο στις ανταποκρίσεις τους ανησυχούσαν για την τύχη, του «μακεδονικού λαού»!!!!).

Η εμπλοκή του εργατικού κινήματος με το «μακεδονικό» ξεκινάει από αυτή τη σχέση. Πάρβους-Τρότσκι-Ράκοβερ-Μπεναρόγια, όπως και οι θέσεις τις Τρίτης Διεθνούς για την «ανεξάρτητη Μακεδονία-Θράκη».

Ο Τρότσκι, το 1909 ,είχε δημοσιεύσει και ανάλυση για τους Νεότουρκους, μετά από συνεννόηση με τον Πάρβους.
Η απόφαση της Kievskaya Mysl για την αποστολή του Τρότσκι ελήφθη τον Σεπτέμβριο του 1912!!!!.

Το 1938, o Ράκοβερ (Ρακόφσκι) αποκάλυψε στην ανάκριση,(NKVD), ότι ο Τρότσκι κατά την παραμονή του στα Βαλκάνια, αναμίχθηκε στη συνωμοσία για τη δολοφονία ενός μέλους αυστριακού θρόνου, που οδήγησε στην δολοφονία του δούκα Φερδινάνδου, στο Σαράγιεβο, και στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο».

Όταν λέγω ότι το «εργατικό κίνημα», δημιουργήθηκε από το τρίγωνο των Πρακτόρων, Πάρβους-Ράκοβερ-Μπεναρόγια, δεν λέω, ότι δεν υπήρχε εργατική τάξη, ούτε ότι δεν υπήρχε ταξική πάλη, ούτε ότι δεν υπήρχε κίνημα.

Επισημαίνω ,ότι χάρις στα άφθονα χρήματα, που είχαν στην διάθεση τους οι πράκτορες, «καπέλωσαν» το εργατικό κίνημα και το καταύθηναν προς την πολιτική που επιθυμούσαν οι εργοδότες των πρακτόρων, από το Λονδίνο.

Για τον Βαλκάνιο «επαναστάτη», Χαίμ Ράκοβερ προσέθετα.

«Ο Χρίστο ή Κριστιάν Ρακόφσκι ,Кръстьо Георгиев Станчев γεννήθηκε το 1873 κοντά στο Κοτέλ ,την κοιτίδα της εβραϊκής πολιτικής δραστηριότητας , εκτός Θεσσαλονίκης, στα βόρεια Βαλκάνια, σαν Кръстьо Георгиев Станчев. Το εβραϊκό του όνομα ηταν Χαίμ.(Chaim).Ήταν γιος του εμπόρου Γκίοργκι Στάντσεβ.
Η μητέρα του ήταν Εβραία .Ήταν ανιψιός του «μεγάλου Βούλγαρου επαναστάτη», Кръстьо Георгиев Станчев (Ράκοβερ), που έγινε γνωστός σαν Γκεόργκι Στόικοφ Ρακόφσκι. (Οταν γεννήθηκε τον ονόμασαν Σαμπί (Sabi), που είναι εβραϊκό όνομα, και το οικογενειακό του όνομα ήταν Πόποβιτς (Popovich) ,που ήταν επίσης ψευδώνυμο, για να κρύβει το πραγματικό εβραϊκό όνομα της οικογένειας, Ρακόβερ.
Ο Χαίμ Ράκοβερ-Ρακόφσκι- Στάντσεβ ήταν ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βουλγαρία, έζησε στην Γαλλίδα , τη Ρουμανία, και τη Ρωσία, και σπούδασε στην Ελβετία, τη Γερμανία και τη Γαλλία.
Τα ονόματα του Ρακόφσκι : αρχικά Кръстьо Георгиев Станчев, που το άλλαξε μόνος του σε Кръстьо Раковски. Στη Ρουμανία ονόμαζε τον εαυτό του Κριστιάν ή Χριστιάν και υπέγραφε ως Racovski, Racovschi, η Rakovski. Στον κύκλο των συμμαθητών του, ήταν γνωστός ως Ristache. Στή Ρωσία, έγινε Χριστιάν (Xристиан Георгиевич Раковский και Християн Георгійович Раковський), αλλά σε έγγραφα αναφέρεται ως Christian Cristian ,Kristian.Στην Ουκρανία υπέγραφε ως Християн Георгійович Раковський. Χρησιμοποίησε και πολλά ψευδώνυμα. Σε ρωσικές επαναστατικές εφημερίδες υπέγραφε άρθρα σαν H. Insarov και σαν Grigoriev».

Στον διάλογο, με τους «οργισμένους μαρξιστάς» προσέθεσα.

« Ο Ισραέλ Λαζάρεβιτς-Πάρβους, φίλος, συγκρατούμενος, και συνεκδότης της "Ροσσίσκαγια Γκαζέτα" με τον Τρότσκι, «μετακόμισε» το 1909 στην Κωνσταντινούπολη. Ο « επαναστάτης πράκτορας», έγινε εν μια νυκτί ,έμπορος όπλων, και αντιπρόσωπος τόσο της αγγλικής Βίκερς, όσο και της γερμανικής Κρούπ. Όχι μόνο ήταν ο αποκλειστικός προμηθευτής του οθωμανικού στρατού αλλά ανέλαβε αποκλειστικά και την τροφοδοσία σε τρόφιμα.
Ελπίζω σας προβληματίσει, το γεγονός ότι ,ο Ισραέλ Λαζάρεβιτς, έγινε στενός φίλος και συνεργάτης με την Τριανδρία των Ντονμέ Νεότουρκων, (Εβρέν,Ταλαάτ,Τζεμάλ) με το «καλημέρα», και αρχισυντάκτης της εφημερίδας τους το 1912.
Το 1915, υπέβαλε στον Γερμανό πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη, το 20σέλιδο σχέδιο, για την εξουδετέρωση της Ρωσίας, και πρότεινε την συνεργασία με το Σοσιαλδημοκρατικό Επαναστατικό Κόμμα.
Για όλα αυτά υπάρχουν δεκάδες βιβλία που έχουν εκδοθεί για το 1960 και τα οποία στην Ελλάδα προτιμάμε να αγνοούμε.
Η πολιτική των μπολσεβίκων απέναντι στην Τουρκία και το κίνημα του Κεμάλ, καθορίστηκε από τη σχέση, Τραπεζίτες Λονδίνου- Πάρβους-Νεότουρκοι και τη σχέση Πάρβους-Τρότσκι-Λένιν. Ο ντονμές Κεμάλ Ατατούρκ ,ολοκλήρωσε το σχέδιο για την Οθωμανική αυτοκρατορία, που εφάρμοσαν στην πρώτη φάση οι Νεότουρκοι, Εβρέν,Ταλαάτ,Κεμάλ.
Στον Καύκασο, ο «Κόκκινος στρατός»,με την ηγεσία του Μπρονστάιν, απέσυρε τη ρωσική μεραρχία από την Τραπεζούντα, και άφησε τον Κεμάλ να σφάξει (με την ησυχία του), Έλληνες και Αρμένιους. Ο Κεμάλ με τη σειρά του ,απέσυρε τους δικούς του από τον Καύκασο, και επιτέθηκε στον ελληνικό στρατό.
Ο ηρωικός «κόκκινος στρατός», δεν πολέμησε με τους «συντρόφους» Τούρκους στον Καύκασο ,αλλά με τους Γεωργιανούς Μενσεβίκους ,(όσους δεν έσφαξαν οι Τούρκοι) και με κάτι ρεταλάκια του «λευκού στρατού».

Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε.

Όσοι «δεν είχαν ακούσει τίποτα» τώρα άκουσαν.
Περιμένω τους «αρμόδιους ιστορικούς» να κοιτάξουν τα ιστορικά ντοκουμέντα και να μας πουν:

-Ποιος έστειλε στην Κωνσταντινούπολη τον πράκτορα Ίσραελ Λαζάρεβιτς και με ποια αποστολή; Και ποια η σχέση των εργοδοτών του, με το Μακεδονικό με την Μικρασιατική Καταστροφή και την γενοκτονία του ελληνισμού. Ποιοι ήσαν οι χρηματοδότες των Μπεναρόγια-Ράκοβερ-Πάρβους;