Δεν χρειάζονται λαγοί

του Δημήτρη Τσαλαπάτη

Σκούρα πάλι τα πράγματα με το ασφαλιστικό και δικαιολογημένα όλοι αναρωτιούνται με κομμένη την άνασσα τι θα γίνει.
Η κουβέντα, ανοίγει , λένε και με διαρροές , με την εξίσωση ορίων για άνδρες και γυναίκες στο Δημόσιο.

Βέβαια, είναι γεγονός, ότι η σημερινή Κυβέρνηση το φορτώθηκε το θέμα, με την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που χάθηκε.
Μόνο, που η αλήθεια είναι άλλη.

Την οφείλουν όμως στον κόσμο, οι δύο συναρμόδιοι υπουργοί, για να γνωρίζουν όλοι, ότι το θέμα είναι και παλιό και οι ευθύνες έρχονται από το βαθύ χθες και αφορούν όλες τις πολιτικές των τελευταίων είκοσι χρόνων για το θέμα.

Πρόκειται στην ουσία, για την οδηγία 54/2006 αλλά η ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών είναι μία από τις επιπτώσεις στην περίπτωση υιοθέτησης της απόφασης.

Το μεγάλο στοίχημα λοιπόν , είναι , αν πραγματικά η Πολιτεία θα εγγυηθεί ως το τέλος το σύστημα Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, γιατί καραδοκεί γι αυτούς ο κίνδυνος του τρίτου πυλώνα.

Η εναρμόνιση όμως του εσωτερικού δικαίου με την οδηγία , δεν δημιουργεί καμία υποχρέωση για τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία, αφού αφορά μόνο το Δημόσιο.


Αυτό οφείλει, να αποσαφηνιστεί από το σημερινό πολιτικό χειρισμό του θέματος, που όλοι περιμένουν , ότι θα κάνει την διαφορά σε σχέση με αυτό που προωθούσε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Έτσι άλλο ζήτημα είναι το έλλειμμα και το κόκκινο στα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων, με το όργιο της εισφοροδιαφυγής και τις εμφανείς επιπτώσεις της πρόσφατης ενοποίησης και άλλο οι προτάσεις από τις Βρυξέλες.

Eπειδή αυτές απαιτούν και συνέχεια στον εργασιακό μεσαίωνα που επαγγέλθηκε η παλιά παρέα του Λονδίνου που πέταξε την σκούφια της. Εκτός αν επικρατήσουν φωνές – λαγοί.

Υ.Γ. 1. - από την Κεντρική τράπεζα
2. - και τις άλλες