Η «ΨΕΥΔΟΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΒΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤ' ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΤΗΣ.

"Η ιστορία ξαναγράφεται από τους ίδιους νικητές".

του Δ.Καραμήτσα

Λίγες δεκαετίες πριν, βιώναμε στην χώρα μας την διαστρέβλωση των ιστορικών πραγματικών περιστατικών.
Μαθαίναμε άλλες "αλήθειες" από τις πραγματικές. Κατασκευασμένες ανακρίβειες που εξυπηρετούσαν τις σκοπιμότητες των νικητών και της εξουσίας.
Η πένα των "ιστορικών" και η ισχύς της εξουσίας, που κατασκεύαζε χαλκευμένες πληροφορίες, κατασκεύαζε και ιστορικές εικονικές πραγματικότητες για να εγκλωβίσει τους ανθρώπους και τις κοινωνίες.
Ας μην νομίσουμε ότι το φαινόμενο αυτό είναι μόνο εγχώριο ή ότι σταμάτησε.
Κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι "αριστεροί" διαμαρτύρονταν έντονα για τα "χαλκεία" της ιστορίας και ζητούσαν την αποκάλυψη της αλήθειας για τα ιστορικά συμβάντα.
Σε κάποιους επιγόνους τους, δόθηκε από τους ίδιους αφέντες- εργοδότες η εργολαβία, το δικαίωμα να ξαναγράψουν την ιστορία, να την αναθεωρήσουν. Δεν την αναθεώρησαν όμως και δεν την αναθεωρούν με πραγματικά γεγονότα, αλλά με νέα "χαλκεία", με νέες σκοπιμότητες. Ως συνεπείς εργολάβοι πράττουν σύμφωνα με όσα τους διέταξαν οι εργοδότες τους.
Ιστορία όμως είναι η καταγραφή και συγκέντρωση πραγματικών γεγονότων. Η κριτική παρέμβαση του ιστορικού επιτρέπεται μόνο για να ξεδιαλύνει ποιό στοιχείο είναι πραγματικό και αληθές και ποιό σκόπιμα χαλκευμένο και προκειμένου να κρίνει την σκοπιμότητα της πηγής. Τα συμπεράσματα από την Ιστορία ανήκουν πάντοτε στις κοινωνίες και όχι στους ιστορικούς.

Σε όλο τον πλανήτη, μια ψευδο-αριστερά έχει αναλάβει τον ρόλο να ξαναγράψει την Ιστορία.
Το 1ο παράδοξο είναι, το πως σε ένα κόσμο που κυριαρχείται από τον καπιταλισμό, ανατίθεται το έργο αυτό (ακόμα και από δεξιές κυβερνήσεις) σε μία κατά δήλωσή της "αριστερά";

Το 2ο παράδοξο είναι το γιατί οι ίδιοι "νικήτες" θέλουν να ξαναγράψουν την κίβδηλη ιστορία;

Είναι σαφές ότι η Ιστορία, όπως την αντιλαμβάνονται οι "νικητές" ανακλά πάντοτε κάποιες σκοπιμότητες.
Από τις σκοπιμότητες και μόνο, όπως εκδηλώνονται στο "ξαναγράψιμο" της ιστορίας (διότι δεν βρισκόμαστε στα μυστικά κέντρα αποφάσεων όσων ανέθεσαν το έργο στους εργολάβους «ιστορικούς») μπορούμε να υποθέσουμε τους σκοπούς, όσων ανέθεσαν το έργο στους ψευδοαριστερούς, ψευδοεπιστήμονες εργολάβους της Ιστορίας.

Σκοπός τους είναι να αμβλυνθούν οι ιστορικές διαφορές των λαών, των θρησκειών, των πολιτικών σε ένα συμπερασματικό πλαίσιο που θα επιβάλλει και θα επιτάσσει την απώλεια της εθνικής και πολιτικής συνείδησης. Η απώλεια των τελευταίων στοιχείων και η απόρριψη αυτών των χαρακτηριστικών είναι ίδιον των αυτοκρατοριών. "Ενας λαός, μία χώρα, ένας ηγέτης" , φώναζε ένας από τους τελευταίους επίδοξους αυτοκράτορες της γης και οι άλλοι αυτοκράτορες συγκρούστηκαν μαζί του ... .
Αλλωστε από την παραγωγική άποψη του καπιταλισμού, η ομογενοποίηση και η ταυτότητα χαρακτηριστικών των προϊόντων αποτελεί στόχο.
Ο άνθρωπος καταναλωτής με συγκεκριμένες, προδεδομένες συνήθειες κατανάλωσης είναι ένα ζητούμενο.
Το ίδιο ζητούμενο είναι και ο πειθήνιος αγνωστικιστής άνθρωπος, χωρίς πολιτική σκέψη και βαθύτερα ζητούμενα, με κυρίαρχη την αντίληψη ότι όλα και όλοι είναι ίδια ... .
Μία από τις πολλές τακτικές που χρησιμοποιούν τα κέντρα αποφάσεων και τα χρηματοδοτούμενα από αυτούς ευαγή ιστορικά ιδρύματα είναι και η "νεοκιβδηλεία" της ιστορίας. Αυτή στρέφεται στην ανακάλυψη ομοιοτήτων μεταξύ προσώπων και πραγματικών περιστατικών, χαλκεύει τα γεγονότα και επιβάλλει συμπεράσματα, ώστε να επιβάλλει ισορροπίες και όχι να καταδείξει τις επιδιώξεις και τις αλήθειες.
Μερικές δεκαετίες πριν, οι ίδιοι άνθρωποι και από τις δύο πλευρές είχαν λάβει εντολές να επιβάλλουν το μίσος και την μισαλλοδοξία. Πριν από μερικές δεκαετίες, στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, βασίλευε το μαύρο - άσπρο. Τώρα οι εντολές είναι να βασιλεύσει το ροζ ή το γκρί.
Οι "δεξιοί" αποφασίστηκε να «πεφωτιστούν» και να ξεχάσουν το μίσος και οι "αριστεροί" έμειναν από χρηματοδότες και βρήκαν νέα αφεντικά, που τους έδωσαν νέες εντολές.
Η ιστορία όμως, εάν σκοπεί στα "πραγματικά περιστατικά" δεν θα έπρεπε να έχει κανένα ρόλο σε αυτές τις σκοπιμότητες.
Οταν οι ψευδοαριστεροί έρχονται να ξαναχαλκεύσουν την ιστορία, όπως οι "δεξιοί" πριν, δεν μπορούμε παρά να τους γυρίσουμε την πλάτη, παρά να τους καταγγείλουμε έντονα και φωναχτά.
Ανωθεν επιβολή απόψεων και γνώσης από κανένα δεν πρέπει να
δεχόμαστε.
Ας φέρει ο οποιοσδήποτε τις πηγές του για να τις κρίνουμε και να τις εξετάσουμε.
"Συνωστισμοί", "υγιεινοί περίπατοι στην έρημο" υπό την απειλή όπλων και διαγραφές πραγματικών περιστατικών από την Ιστορία δεν είναι αποδεκτοί και πρέπει να καταγγέλονται συνεχώς και ανελέητα.
Οι βιοτικές ανάγκες των ανθρώπων δεν μπορούν να ξαναγίνονται όπλο στα χέρια των εξουσιαστών του πλανήτη.
Η βιολογική ισότητα νόμων για τον άνθρωπο μπορεί να εξηγήσει την ιστορία στο βάθος της.

Η σκοπιμότητα να καλύψουν ακόμα μία φορά τα αίσχη τους με την βοήθεια πουλημένων εργολάβων της ιστορίας για να δημιουργήσουν νέα αίσχη δεν μπορεί να περάσει.

Τα νέα σκοτάδια δεν μπορούν να διαδεχθούν τα παλιά και τα βιβλία της ιστορίας πρέπει να τα επιστρέψουμε ως αζήτητα, εάν δεν περιέχουν τις πηγές τους και την κριτική άποψη για την εγκυρότητά τους.
Χίλια δυο ιστορικά γεγονότα έχουν αποτελέσει αντικείμενο κιβδηλείας.
Η ιστορία γράφεται χρόνια τώρα ως μυθιστόρημα και όχι ως επιστημονική γνώση με την παράθεση πηγών (που και αυτές κρίνονται για την εγκυρότητα και την σκοπιμότητά τους). Τα συμπεράσματα τα θέτει ο δήθεν "ιστορικός" στο στόμα του αναγνώστη, εάν δεν τα φωνάζει ο ίδιος και μάλιστα μονόπλευρα.
Αυτά πρέπει να τα ξεχάσουμε και τα "ιστορικά πονήματα" που δεν φέρουν αυτά τα χαρακτηριστικά πρέπει να τα πετάξουμε εκεί που ανήκουν: στα σκουπίδια.
Μένω στον Θουκυδίδη. Τουλάχιστον αυτός παρουσίαζε τις απόψεις και τις σκέψεις αμφοτέρων των πλευρών και σε χρόνο που οι σύγχρονοί του μπορούσαν να γνωρίζουν και να τον κατατάξουν στους "τα αληθή λέγοντες" ή στους "ψεύτες και τους συκοφάντες" της ιστορίας.
Αφεντικά η γνώση δεν μπορεί να έχει, γιατί τότε γίνεται όργανό τους.
Ας δούμε κριτικά με τα πιο πάνω εργαλεία την "ιστορία" που ξαναγράφουν οι εργολάβοι και οι εργολάβισσες της "ψευδοαριστεράς" ,για λογαριασμό των ίδιων αφεντικών και ας απορρίψουμε ό,τιδήποτε δεν φέρει τα πιο πάνω χαρακτηριστικά.
Ανάγκη από νέα ψέματα δεν έχουμε.