ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ: ΟΙ ΕΥΚΟΛΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Σε περίπτωση που η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιμείνει στην ανατροπή του ισχύοντος νομικού καθεστώτος στο οποίο υπάγονται οι μετανάστες και αλλοδαποί, με την ψήφιση του νέου σχεδίου νόμου από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει στην Βουλή, η Ελληνική ιθαγένεια θα καταστεί αντικείμενο άτυπων συμβάσεων, συμβολαίων και ύποπτων δοσοληψιών. Αποτέλεσμα δε ενδεχόμενης Ελληνοποίησης εκατομμυρίων μεταναστών, θα είναι η αναγκαστική μετατροπή του πληθυσμού της χώρας μας σε μία συνένωση ετεροκλήτων φυλών, σε μία πολυσύνθετη μάζα ανθρώπων, που ενώ θα προσπαθούν να ζήσουν μαζί, παράλληλα θα ανταγωνίζονται και θα επιδιώκουν να επιβληθούν ή και να επικρατήσουν η μία εις βάρος της άλλης. Η ευρωπαϊκή εμπειρία σε συνδυασμό με την Ελληνική πραγματικότητα, προδιαγράφουν το μέλλον ζοφερό για την, υπό βιαία διαμόρφωση-παραμόρφωση, κοινωνία του αύριο …

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΜΙΛΑΝΕ

Παραθέτω επίσημα στοιχεία και δηλώσεις, τα πραγματικά περιστατικά καθώς και την προβολή τους στο εγγύς μέλλον, ώστε κάθε συμπολίτης μας να γνωρίζει την αλήθεια και να πράξει κατά συνείδηση..

--Το «γνωστό» Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι σε δελτίο τύπου με ημερομηνία 18/3/1997, ανέφερε ότι ο αριθμός των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα ήταν 300.000-400.000.

--Το 2008, δηλαδή ένδεκα χρόνια μετά, η Eurostat ανακοίνωσε ότι στην Ελλάδα υπήρχαν ένα εκατομμύριο αλλοδαποί μετανάστες, εκ των οποίων το 63,7% ήταν Αλβανοί. Τούτο σημαίνει ότι μέσα σε μία δεκαετία, ο αριθμός των Αλβανών μεταναστών σχεδόν διπλασιάστηκε. Στην ίδια ανακοίνωση αναφερόταν ότι η Ελλάς είχε το υψηλότερο ποσοστό αλλοδαπών από τρίτες χώρες, μετά την Λεττονία, Εσθονία και Ισπανία.

--Πριν λίγο καιρό, στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ η κ. Εντα Γκέμι πρόεδρος των Αλβανών Σοσιαλιστών στην Ελλάδα και φυσικά μέλος του ΠΑΣΟΚ, ζήτησε, μεταξύ άλλων, ενεργό πολιτική συμμετοχή των μεταναστών, διορισμό στο Δημόσιο και άλλα τέτοια συμπαθητικά, μιας και την απόδοση της Ελληνικής ιθαγένειας την θεωρεί ήδη δεδομένη. Η κ. πρόεδρος ανέφερε ότι ο αριθμός των Αλβανών στην Ελλάδα υπερβαίνει το ένα εκατομμύριο, δηλαδή πλέον του 10% του ελληνικού πληθυσμού. Τούτο σημαίνει ότι μέσα σε δώδεκα χρόνια ο αριθμός των εξ Αλβανίας μεταναστών, τριπλασιάστηκε.

--Αν υπολογισθεί τώρα και ο αριθμός των μεταναστών πάσης φύσεως και πάσης άλλης, πλην Αλβανίας, προελεύσεως τότε με σχετική ευκολία προσεγγίζεται ο αριθμός των δύο εκατομμυρίων αλλοδαπών. Δηλαδή το ένα πέμπτο των κατοίκων της Ελλάδος είναι μη Έλληνες. Η αναλογία αυτή του 20% μας προσφέρει επαξίως την πρώτη θέση, μεταξύ των 27 κρατών μελών της Ε.Ε., στην αναλογία ημεδαπών προς τους αλλοδαπούς.

Με δεδομένη την υπογεννητικότητα των Ελλήνων και τον υπερδιπλασιασμό κάθε λίγα χρόνια του αριθμού των αλλοδαπών (μεγάλος αριθμός γεννήσεων, (λαθρο)μετανάστευση, κλπ), είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα έρθει στιγμή, και μάλιστα πολύ σύντομα, που θα διεκδικούμε ως μειονοτικοί, τα δικαιώματα μας από τους αλλοδαπούς κυβερνήτες της Ελλάδος. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη μαραθώνια συνέντευξή του, χαρακτήρισε ακροδεξιούς όσους αντιδρούν στο νομοσχέδιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την απονομή ιθαγένειας και δικαιώματος ψήφου στους αλλοδαπούς. Χαρακτήρισε δε έμμεσα και τους Ελβετούς ως ακραίους, επειδή με το πρόσφατο δημοψήφισμά τους αρνήθηκαν την κατασκευή μιναρέδων στην χώρα τους. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υπουργός προστασίας του πολίτη, είχε δηλώσει προ καιρού: «Θα προχωρήσουμε λοιπόν άμεσα σε μια απόφαση και εξετάζουμε τη δυνατότητα απελευθέρωσης από τα αστυνομικά κρατητήρια 1.200 κρατουμένων αλλοδαπών υπό απέλαση. Δεν ανεχόμαστε άλλο αυτή την κατάσταση. Οι άνθρωποι αυτοί θα αφεθούν ελεύθεροι στο άμεσο προσεχές διάστημα από τα κρατητήρια, έτσι ώστε να αισθανθούν ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχει σεβασμός στην αξιοπρέπεια τους και προσωπικότητά τους».

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ… ΣΑΛΙΟ

Και ενώ επικρατεί αυτή η αντίληψη μεταξύ ορισμένων στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο υπουργός εργασίας κ. Λοβέρδος γνωστοποιεί με τον πιο επίσημο τρόπο, στις 30 Νοεμβρίου 2009, μέσω της εφημερίδας της κυβερνήσεως, ότι στην Ελλάδα έχουν νομιμοποιηθεί 500.000 αλλοδαποί και μόλις προ ημερών, στις 15 Ιανουαρίου 2010, ανακοινώνει στο υπουργικό συμβούλιο ότι μέσα στο έτος που διανύουμε, οι άνεργοι ίσως φθάσουν τον αριθμό ρεκόρ του ενός εκατομμυρίου. Τούτο με απλή αριθμητική σημαίνει ότι στους ήδη 500.000 νομιμοποιημένους αλλοδαπούς, που σιγά-σιγά ήδη κάνουν ουρά για να αποκτήσουν την Ελληνική ιθαγένεια, θα προστεθούν ενάμιση εκατομμύριο ακόμη και μόλις αποκτήσουν τα προνόμια των Ελλήνων πολιτών, στην συνέχεια θα κατευθυνθούν προς το ταμείο ανεργίας για την είσπραξη του σχετικού επιδόματος. Έτσι ενώ το υπουργείο εργασίας δεν «έχει σάλιο», όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Λοβέρδος, για να πληρώσει το επίδομα ανεργίας σε 600.000 ανέργους θα πρέπει να αντιμετωπίσει δαπάνη για περίπου δύο εκατομμύρια ανέργους.

Εδώ ακριβώς γεννιόνται ορισμένα σημαντικά ερωτήματα. --Οι άνθρωποι αυτοί ήρθαν για να εργαστούν σε μια χώρα που ήδη μαστίζεται από ανεργία ή μήπως ήρθαν με σκοπό να γίνουν Έλληνες και κατά συνέπεια Ευρωπαίοι πολίτες;

--Γιατί δεν προτίμησαν χώρες πλούσιες, όπου υπάρχει ανάγκη εργαζομένων, ενώ παράλληλα στις χώρες αυτές το ισλάμ είναι η μόνη επιτρεπόμενη θρησκεία; --Ήρθαν μόνον για να γίνουν Έλληνες ή μήπως «κάποιοι» τους οδήγησαν στην χώρα μας με απατηλές υποσχέσεις δήθεν καλύτερης ζωής κλπ, αλλά στην πραγματικότητα για να υπηρετήσουν ύποπτα σχέδια; Σχέδια που με περισσή έπαρση και θρασύτητα έχουν αποκαλύψει ο πρωθυπουργός της Τουρκίας και ο πρόεδρος της Αλγερίας Houari Boumédiène: «…εκατομμύρια άνθρωποι θα εγκαταλείψουν το νότιο ημισφαίριο για να μεταβούν στο βόρειο. Θα πάνε εκεί για να το κατακτήσουν. Και θα το κατακτήσουν με τα παιδιά τους. Η κοιλιά των γυναικών μας, θα μας χαρίσει τη νίκη».

Η ΕΥΚΟΛΕΣ ΚΑΙ Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΛΥΣΗ

Είναι προφανές ότι διανύουμε την εποχή της αλλοτρίωσης των αξιών, παραδόσεων και πολιτισμού μας.

Μόνον κάποιος ανόητος δεν το αντιλαμβάνεται.

Έχουμε υποχρέωση να αντισταθούμε στη νέα αυτή μορφή ακήρυκτου πολέμου.

Επειδή ο πρωθυπουργός, ισχυρίζεται ότι είναι υπέρ του διαλόγου και της διαβούλευσης, αν δεν επιθυμεί δημοψήφισμα, ας ακολουθήσει το παράδειγμα του προέδρου Δημοκρατίας της Γαλλίας, Φρανσουά Μιτεράν, όταν το 1988 έστειλε επιστολή σε όλους τους Γάλλους πολίτες, αναφέροντας πως διαπίστωσε ότι η μεγάλη πλειονότητα των συμπολιτών του ήταν αντίθετη στο δικαίωμα ψήφου των αλλοδαπών και κατά συνέπεια δεν θα νομοθετούσε παρά την θέληση του λαού.

Πρέπει να ενώσουμε τις φωνές μας και να απαιτήσουμε τον σεβασμό της θέλησης της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων.

Το δημοψήφισμα είναι μία λύση. Η απόσυρση του νομοσχεδίου για τους μετανάστες είναι μία άλλη λύση. Υπάρχει όμως και η χειρότερη, αλλά πολύ αποτελεσματική, λύση που αφορά την επικείμενη εκλογή για την ανάδειξη του προέδρου της Δημοκρατίας.


ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ