6η Νοεμβρίου 1940.Η 10η ημέρα του Πολέμου. Οι Ιταλοί κατέλαβαν την Ηγουμενίτσα που εγκατέλειψε ο δειλός Λιούμπας. Ο ηττοπαθείς Παπάγος απειλούσε τον Κατσιμήτρο με περικύκλωση από τους Ιταλούς, και απέρριψε το νέο σχέδιο Τσολάκογλου για ταχεία κατάληψη της Κορυτσάς .

 

Στις 6 Νοεμβρίου 1940, οι Ιταλοί αφού διεύρυναν το προγεφύρωμα στο Τσιφλίκι κινήθηκαν προς τα νότια, και κατέλαβαν την Ηγουμενίτσα, την  οποία  είχε εγκαταλείψει ο δειλός Λιούμπας, που σε συνεννόηση με τον Παπάγο  διέταξε τα τμήματά του να διακόψουν την επαφή με τον εχθρό και να αποσυρθούν σε νέες θέσεις επί της τοποθεσίας «όρη Σουλίου – Αχέροντας». Ο Παπάγος  που ενέκρινε την ύπουλη οπισθοχώρηση του Λιούμπα σύμφωνα με το Παπαγικό Σχέδιο ΙΒβ, προώθησε το 39ο Σύνταγμα Ευζώνων της III Μεραρχίας για την ενίσχυση  της νέας γραμμής. Αν ο Παπάγος δεν ειχε διατάξει την εγκατάλειψη του εθνικού εδάφους  θα είχε διατάξει την σύλληψη και την παραπομπη στο στρατοδικείου του δειλού φίλου του.   Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες πάντως,  υποδέχτηκαν του Ιταλούς ως ελευθερωτές.

 Το απόγευμα της 6ης Νοεμβρίου, ο ίδιος ο Παπάγος, μίλησε στο τηλέφωνο με τον Κατσιμήτρο και του είπε ότι τον ανησυχούσε η βαθύτατη διείσδυση των Ιταλών στον παραλιακό τομέα, διότι «μπορούσαν να πλευροκοπήσουν θανάσιμα το κέντρο της άμυνας στο Καλπάκι»!Ο Παπάγος που άφησε ακάλυπτο το πλευρό  του Κατσιμήτρου απειλούσε τον διοικητή της 8^ης Μεραρχίας Κατσιμήτρο  περικύκλωση και ζήτησε από τον Κατσιμήτρο, να υποχωρήσει στην γραμμή που προέβλεπε το σχέδιο ΙΒβ.

Παράλληλα, ο Τσολάκογλου, ύστερα από μελέτη όλων των δεδομένων και της τοποθεσίας υπέβαλε στον Πιτσίκα (ΤΣΔΜ) και δια αυτού στον Παπάγο (ΓΕΣ) νέο σχέδιο επίθεσης, όχι για αντιπερισπασμό αλλά  για την ταχεία κατάληψη της Κορυτσάς. Το σχέδιο του Τσολάκογλου προέβλεπε αιφνιδιαστική επίθεση, χωρίς προπαρασκευή πυροβολικού, με αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη του χωριού Τσαγκόνι και της στενωπού ανάμεσα στα όρη Μόροβα και Ιβάν, από την οποία ρέει ο Δεβόλης και διέρχεται η οδός Κρυσταλοπηγή – Κορυτσά, και ταχεία προέλαση μέχρι την Κορυτσά. Το σχέδιο Τσολάκογλου χαρακτηρίστηκε, «πολύ φιλόδοξο», σε σχέση με τις διαθέσιμες δυνάμεις, και από τον Πιτσίκα και από τον Παπάγο και απορρίφθηκε.

Στο πλαίσιο των επιθετικών ενεργειών «µικρής κλίµακας» πέρα από τα σύνορα,  που είχε διατάξει για αντιπερισπασμό ο Παπάγος, την προηγουμένη, μετά το πρωτο σχέδιο Τσολάκογλου  , αποσπάσματα της IX Μεραρχίας του Β ΣΣ και της IV Ταξιαρχίας, του υποστράτηγου  Αγαμέμνονα  Μεταξάς, η οποία μετονομάσθηκε σε XV Μεραρχία, κατάφεραν μετά από σκληρές µάχες, να καταλάβουν τα υψώµατα κοντά στο χωριό Καπεστίτσα, και τα υψώµατα Γκολίνα, Λόκβατ και 1327, στη χερσόνησο του Πυξού, ανάμεσα στη Μεγάλη και τη Μικρή Πρέσπα.

Στη Θεσπρωτία, στις 8 το πρωί η ελληνική αεροπορία κατέστρεψε την γέφυρα στον Καλαμά, που είχε στήσει η Μεραρχία Σιένα. Οι  Ιταλικές δυνάμεις δεν παρενόχλησαν τα συμπτυσσόμενα τμήματα του αποσπάσματος Λιούμπα. Αρκέστηκαν στην προώθηση ενός τμήματος Ιππικού μέχρι το χωριό Μαργαρίτι. Ένα ιταλικό σύνταγμα προέλασε προς το χωριό Δράγανη Παραμυθιάς. (νυν Αμπελιά), και είχε οδηγό τον Βεή  Μούχον από το Νικολίτσι, ντυμένο με ιταλική στολή .

Στο Καλπάκι , το ιταλικό πεζικό επιχείρησε επιθέσεις για να καταλάβει τα υψώματα των Νεγράδων αλλά αναχαιτίσθηκε από τα πολυβόλα και τα τυφέκια των Ελλήνων. Το πυροβολικό της 8^ης Μεραρχίας που πρωταγωνιστούσε στην άμυνα τις προηγούμενες μέρες αντιμετώπιζε έλλειψη πυρομαχικών και σίγησε.

Οι Ιταλοί εξαπέλυσαν  κνέες επιθετικές προσπάθειες προς τα δύο πλευρά της τοποθεσίας Ελαίας και ιδιαίτερα, στην Γκραμπάλα και στην Ασόνισσα.

Στην Πίνδο, οι Ιταλοί άρχισαν να υποχωρούν μέσω της κοιλάδας του Αώου υποστηριζόμενοι από την αεροπορία τους, η οποία τους κάλυπτε από τα ελληνικά πυρά και τους εφοδίαζε με τρόφιμα.

Η 32 Μ.Β. της ελληνικής αεροπορίας προσέβαλε το λιμάνι της Αυλώνας.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ