Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ (1).

ΧΡΙΣΤΟΣ Α. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Μετά την τεχνητή κατάρρευση της LEHMAN BROTHERS και άλλων μικροτέρων Τραπεζών, στις ΗΠΑ, Αγγλία και αλλαχού, άρχισε η μεθοδευμένη Χρηματοπιστωτική Κρίση που εκδηλώθηκε με τις αθρόες επισφάλειες των ιδιωτικών τραπεζών λόγω της «φούσκας» του διαβόητου real estate, δηλαδή των στεγαστικών δανείων και γενικώς των οικοδομικών επιχειρήσεων. Οι οφειλέτες των στεγαστικών δανείων, δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, λόγω της ανεργίας ( πού προκάλεσε μεθοδευμένα το ίδιο κέντρο ), και των υψηλών επιτοκίων.
Η αύξηση των επιτοκίων δανειοδότησης των ιδιωτικών τραπεζών αλλά και η μεγάλη πιστωτική επέκταση, ήταν η αφετηρία της σημερινής μεθοδευμένης χρηματοπιστωτικής οικονομικής κρίσης που όπως είναι γνωστό μεταπήδησε και στην πραγματική οικονομία. Στο παρόν άρθρο δεν θα επεκταθούμε σε ανάλυση των τεχνητά μεθοδευμένων αυτών οικονομικών κρίσεων πού συμβαίνουν ανά 50ετία ή 60ετια ( κύκλοι Κοντράντιεφ ) αλλά θα εστιάσουμε την προσοχή μας στα σημερινά δρώμενα στην οικονομία.
Οι ιδιωτικές τράπεζες, λόγω της κρίσης ( sic ), έχασαν μεγάλο μέρος της (λογιστικής) ρευστότητας τους και γιαυτό δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία (Βιομηχανία, Βιοτεχνία, εμπόριο και γενικά τις επιχειρήσεις ). Λόγω όμως ανακύκλωσης της κρίσης, η πραγματική οικονομία συρρικνώθηκε και ως συνέπεια δεν έχει επαρκή πιστοληπτική ικανότητα, γιαυτό και οι ιδιωτικές τράπεζες ' κουμπώθηκαν' και ο κύκλος της κρίσης επεκτάθηκε.
Τώρα όταν λέμε, χάθηκαν κεφάλαια στο χρηματιστήριο ή στις τράπεζες είναι άλλο θέμα προς εξέταση, διότι θα αποδείξουμε με λογική συνεπαγωγή, το τι συμβαίνει, και σε ποιές «τσέπες» πήγαν τα χρήματα. Οι ιδιωτικές τράπεζες ( παγκοσμίως ) απειλήθηκαν με «κλείσιμο»,  (κατάρρευση ), γιαυτό ζήτησαν στήριξη από τα κράτη, δηλαδή από τις Κεντρικές Τράπεζες. Οι κυβερνήσεις έδωσαν εντολή (ΗΠΑ, Αγγλία, ΕΚΤ ) στις Κεντρικές Τράπεζες και τύπωσαν χρήμα και με αυτό ενίσχυσαν την κεφαλαιακή σύνθεση ( επάρκεια- ρευστότητα ) των ιδιωτικών τραπεζών . Αλλά από την στιγμή πού επεμβαίνουν οι Κεντρικές Κρατικές Τράπεζες για να σώσουν τις ιδιωτικές, να μην καταρρεύσουν, σημαίνει ότι κατέρρευσε και το καπιταλιστικό σύστημα. Διότι είναι αδιανόητο στο καπιταλιστικό σύστημα της ελεύθερης οικονομίας πού όλα τα χειρίζεται τοιδιωτικό κεφάλαιο να ζητά να σωθεί από το Κράτος. Πάει «περίπατο» το laissez fair. Όλοι τώρα προσπαθούν να στηρίξουν ένα «πτώμα», το καπιταλιστικό σύστημα, ενώ στην πράξη, νομοτελειακά έχει «πεθάνει» και οι κεντρικές τράπεζες το στηρίζουν για να συνεχίσουν οι ιδιωτικές τράπεζες με τα χρήματα του ΛΑΟΥ δηλαδή, της ΕΡΓΑΣΙΑΣ, να παίζουν τον ρόλο του μεσάζοντα με τα διαφορετικά επιτόκια. Αν αυτό δεν είναι νταβατζιλίκι ; τότε τι είναι ; δηλαδή εμφανώς μας κοροϊδεύουν. Αυτά συνοπτικά σαν μια γενική αναφορά.