Εδώ χαμογελούν

Ο Αρχηγός το είχε ρίξει στον ύπνο. Κοιμήθηκε νωρίς το βράδυ και ξύπνησε το άλλο μεσημέρι. Σαν τον «κουρασμένο», και σαν τον Αντρέ μετά την εγχείρηση, που ξύπναγε στις 4 το απόγευμα. 
Ο «κουρασμένος», είχε ως α.α (αντ’ αυτου) τον Θοδωρή για να κυβερνάει, και ο Αντρέ είχε τη Δήμητρα και τον κυρ. Αντώνη. Ο Μανιάτης δεν είχε ποιόν να βάλει.

Η Ελένη έπρεπε να του  μαγειρέψει και ο Χρήστος ο κουμπάρος είχε μετακόμιση. Οπότε, όστις πρόλαβε τον κύριο είδε , και «σε πολλές συνεδριάσεις των οργάνων του κόμματος μειοψήφησε και δεν επικράτησε η γνώμη του αρχηγού».

Ο αρχηγός δεν ασπάζεται πια τον εθνικοσοσιαλισμό της Γερμανίας του Μεσοπολέμου, δεν συμφωνεί με τα κείμενα της νιότης του, και καταδικάζει και καταγγέλλει κάθε πράξη βίας και όλες τις μορφές βίας .

Κατά τα λοιπά ο στρατιώτης δεν κάνει ποτέ λάθος. Για τον στρατιώτη υπάρχει μόνο Νίκη.

Ο αρχηγός  δεν ασπάζεται πια και τον "δυναμικό ακτιβισμό" και φέρεται ως εξαιρετικά δυσαρεστημένος με τον Ηλία που έχασε την ψυχραιμία του, και επιδόθηκε σε σόου βίας μπροστά στα δικαστήρια. Ο αρχηγός και η Ελένη θεωρούν, ότι μετά από μια τέτοια συμπεριφορά, η οποία προκάλεσε σοκ στους δικαστές, η δική του προφυλάκιση ήταν πλέον επιβεβλημένη.