Ο Επίσκοπος των Ψυχών η δημοτική εξουσία και η Αριστερά

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ με ανακοίνωσή που ανάρτησε στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης απάντησε στις κατηγορίες εναντίον της Μητρόπολης του κ. Θοδωρή Δρίτσα και εξήγησε τους λόγους της αντιπαράθεσής του με τον πρώην δήμαρχο Πειραιά Βασίλη Μιχαλολιάκο. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ , χαρακτηρίζει τις κατηγορίες του Δημοτικού Συνδυασμού του κ. Δρίτσα ως, «ἀφαντάστου ἀμετροέπειας ἐμπαθῆ συκοφαντίαν», και τους προκαλεί «νά παρουσιάσουν ἔστω καί μία δήλωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς ὑπέρ οἱουδήποτε δημοτικοῦ συνδυασμοῦ πού διεξεδίκησε τήν Δημοτική Ἀρχή ἤ ἔστω μία παρουσία τοῦ ὑπευθύνου Ἐπισκόπου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, σέ οἱανδήτινα προεκλογική ἐκδήλωση».

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Πειραιώς τονίζει στην ανακοίνωση του ότι οι καταγγέλλοντες είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν πραγματικά περιστατικά και να μην αποδίδουν την αποτυχία τους να προσφέρουν πειστικό ουσιώδες πρόγραμμα δημοτικής διαχείρισης στον Πειραϊκό λαό σε κατασκευασμένους δήθεν εχθρούς και σε εικονική πραγματικότητα, και προσθέτει:
«δέν νομίζομε ὅτι ἀποτελοῦν στοιχεῖα ἀποδεικτικά τῆς ἀναφορᾶς τους ἡ σπερμολογία ὅτι σέ μία Ἐνορία τοῦ Πειραιᾶ κάποια κυρία μαζί μέ τρόφιμα πρός ἐνδεεῖς ἔδινε καί συγκεκριμένα ψηφοδέλτια ἤ τό πραγματικό γεγονός ὅτι ὁ ὑποψήφιος δημοτικός σύμβουλος κ. Μαρινάκης ἐδώρισε εἰς μνήμη τοῦ πατρός του Μιλτιάδου στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Νείλου Πειραιῶς λειψανοθήκη γιά τήν τοποθέτηση τῶν Ἱ. Λειψάνων τοῦ ὁσίου Νείλου».
Με αφορμή την αναφορά του συνδυασμού Δρίτσα στον απερχόμενο Δήμαρχο κ. Β. Μιχαλολιάκο οτι «άνοιξε τον δρόμο για την παρέμβαση της Εκκλησίας στα πολιτικά πράγματα του Πειραιά», Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ τονίζει ‘ότι,
« ὤφειλαν νά γνωρίζουν συμμετέχοντας στο Δημοτικό Συμβούλιο διά τῶν κ.κ. Καρδαρᾶ καί Σταθάκη, ὅτι ὁ ἀγαπητός κ. Β. Μιχαλολιᾶκος ὑπῆρξε ἀρνητικός σέ κάθε εὔλογο αἴτημα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς καί ἐνδεικτικῶς ἀναφέρομε τήν μεγάλη δωρεά χώρου σταθμεύσεως πρός τό ὀγκολογικό Νοσοκομεῖο «Μεταξᾶ» πού θά κατεσκευάζετο ὑπογείως στόν αὔλειο χῶρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Βασιλείου Πειραιῶς ἀπό μεγάλο εὐεργέτη καί δωρητή καί πού θά ἀνεκούφιζε μέ 380 θέσεις σταθμεύσεως τό τεράστιο πρόβλημα προσβασιμότητος, ἀσθενῶν καί ἰατρῶν στό μοναδικῆς σημασίας θεραπευτικό Ἵδρυμα μέ ἀντισταθμιστικά ὀφέλη ἀπό τήν κατασκευάστρια ἑταιρεία πρός τήν Ἱ. Μητρόπολη, τήν ἀνέγερση τοῦ 5ορόφου Πνευματικοῦ Κέντρου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Βασιλείου καί 7ορόφου κτιρίου-κελλίων τῆς Ἱ. Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Π. Κοκκινιᾶς.» «Η Ἱ. Μητρόπολις ἐπιτυχῶς ἀγωνίστηκε μετά πολλῆς προσπαθείας νά ἀποτρέψη τήν καταστροφή «ἐργολαβίας ἔνεκεν» !!! τοῦ Τινανείου κήπου μέ τήν κατασκευή τερατώδους πεζογέφυρας καί παρά ταῦτα ἀπό τόν ἀπερχόμενο Δήμαρχο σε διοργανωθεῖσα ἡμερίδα μέ θέμα τήν ἀνέγερση τοῦ κατεδαφισθέντος ἐμβληματικοῦ κτηρίου «Ρολόϊ» οὔτε κἄν ἐκλήθη νά ἐκφέρει τήν γνώμη Της, ἐφ’ ὅσον ἡ ἀνοικοδόμηση τοσοῦτο ὑπερμεγέθους κτιρίου στήν προέκταση τοῦ Τινανείου κήπου θά κατέστρεφε τήν αἰσθητική τῶν δύο ἱστορικῶν Ναῶν τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς, τοῦ Καθεδρικοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τοῦ Πολιούχου Ἁγίου Σπυρίδωνος».

Και ο Μητροπολιτης Πειραιώς καταλήγει:

«Ἐάν ὁ συνδυασμός τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» θεωρεῖ ὡς ἐμπλοκή τῆς Ἱ. Μητροπόλεως τό γεγονός ὅτι ἐδέχθη στά Γραφεῖα Της κατόπιν αἰτήσεώς τους τούς ὑποψηφίους Δημάρχους κ.κ. Β. Μιχαλολιάκο, Ἰ. Βουράκη, Ἀ. Καλογερόγιαννη καί Ἰ. Μώραλη ἀποδεικνύει τήν ἰδεοληψία του νά ἀντιμετωπίζει τήν πραγματικότητα σάν εἰκονική, πού τήν διαμορφώνει μέ τίς ἰδεολογικές του ἀγκυλώσεις, ἀγνοώντας ἀφελῶς ὅτι στήν μικρή χερσόνησο τοῦ Πειραιᾶ ὑπάρχουν 30 Ἐνορίες μέ 30 Πνευματικά Κέντρα καί 30 Ἐνοριακά Φιλόπτωχα Ταμεῖα καί 17 συσσίτια ἀπόρων, στα οποία προσφέρονται 6.000 μερίδες ἡμερησίως. Υπάρχει δηλαδή τεράστιο πνευματικό καί ἀνθρωπιστικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, πού ἀναπόδραστα τήν ἀναγορεύει σέ βασικό κοινωνικό ἑταῖρο τῆς Πολιτείας, ἔστω καί ἄν αὐτό ἐνοχλεῖ τούς κάθε μορφῆς στρατευμένους στήν ἀπαξίωση τοῦ ἔργου Της καί στήν ἰδιωτικοποίηση τῆς παρουσίας Της. Δυστυχῶς ὅμως γι’ αὐτούς ἡ Ἐκκλησία ἔχει ζωή στόν τόπο αὐτό 2.000 χρόνων καί δέν ἀναμένει εὔσημα ἀπό τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» διότι τά εὔσημα τά ἔχει δώσει καί τά δίνει ἡ πραγματικότητα καί ἡ ζωή ἀφοῦ ἡ πόλη τοῦ Πειραιῶς ὀφείλει τήν ὕπαρξή της στήν Ἐκκλησιαστική περιουσία καί εἰδικώτερα τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Σπυρίδωνος Πειραιῶς, ἐπί τῆς ὁποίας δωρεάν καί χωρίς κανένα ἀντίτιμο οἰκοδομήθηκε. Τό ἄν λοιπόν τό «Λιμάνι τῆς ἀγωνίας-Πειραιᾶς ἡ πόλη μας» δέν θεωρεῖ παρά τά ἀνωτέρω βασικό κοινωνικό ἑταῖρο, ὅπως τό Σύνταγμά μας τουλάχιστον ἀναγνωρίζει τήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στήν ὁποία ὀφείλει τήν ὕπαρξη καί τήν ἰδιοπροσωπεία του ὁ λαός μας καί δέν θέλησε νά ἐπικοινωνήσει μαζί Της γιά νά τήν ἐνημερώσει γιά τό πρόγραμμά του καί νά ἀκούσει καί νά συνεκτιμήσει καί τίς ἀπόψεις Της, ἀποδεικνύει τήν μονοδιάστατη, κοντόθωρη, ἀνιστόρητη, στρατευμένη, ἀντιδημοκρατική, ἀγκυλωμένη καί μέ παρωπίδες, στρεβλή θεώρηση τῆς πραγματικότητος καί καταδεικνύει τό ἀποτυχημένο μαρξιστικό-λενινιστικό κοσμοείδωλό του, πού 70 χρόνια στίς χῶρες τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ προσέφερε γκουλάγκς, μυστικές ἀστυνομίες, ψυχιατρεῖα καί τίς περίφημες δίκες τῆς Μόσχας μέ τίς ἀλλεπάλληλες ἐκτελέσεις τῶν πρώην συντρόφων».