«Δυο γίγαντες μοχθούσα έφερεν η γης η σφαίρα»*. Το στρατηγό της Μάχης του Κρεμμυδίου , τον Υδραίο πλοίαρχο Κυριάκο Σκούρτη, και τον στρατάρχη της μάχης της Φλώρινας , σύντροφο Βλαντά.
Το Πάσχα το 1825 είχε πέσει νωρίς. Στις 29 Μαρτίου. Και αφού χώνεψαν το Αρνί οι μισθοφόροι των «δανειοληπτών», ξεκίνησα να τα βάλουν με τον Ιμπραήμ.
Αρχηγός της εκστρατείας ήταν ο Πρόεδρος του Εκτελεστικού Γεώργιος Κουντουριώτης, που όμως τον ζάλιζε το άλογο και τα παράτησε. Αρχιστράτηγο των χερσαίων δυνάμεων, διόρισε τον δικό του, Υδραίο λοστρόμο Κυριάκο Σκούρτη, που έδινε διαταγές ναυτικές. Όρτσα, μάινα κλπ.
Ο Σκούρτης ήταν λόστρομος από την Ύδρα ο οποίος συμμετείχε στην Επανάσταση του 1821. Πριν την επανάσταση είχε υπηρετήσει στο οθωμανικό ναυτικό. Το Μάιο του 1824, ήταν ο "κομισάριος " των Υδραίων στο μισθοφορικό Σώμα του Βούλγαρου Κρίστε που νίκησε τις δυνάμεις των Νικηταρά, Πλαπούτα, Τσώκρη και Πάνου Κολοκοτρώνη στις μάχες της Δαλαμανάρας και των Μύλων. Μετά, ως έμπιστος μετέφερε τους αιχμάλωτους την Υδρα.
Το μισθοφορικό Σώμα ήταν περίπου 3500. Ρουμελιώτες, Σουλιώτες, Μακεδόνες, και Βούλαγροι, με οπλαρχηγούς τον Κίτσο Τζαβέλα, τον Κώστα Μπότσαρη, τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, τον Αναστάσιο Καρατάσο και τον Βούλγαρο Χατζηχρήστο.
Πολιτικός Σύμβουλος ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος.
Ο Σκούρτης και ο Μαυροκορδάτος διάλεξαν την περιοχή του χωριού Κρεμμύδια, μεταξύ Μεθώνης και Ναυαρίνου (Πύλου), για να περιμένουν τον Ιμπραήμ.
Ο Ιμπραήμ είχε 3000 πεζούς, 400 Ιππείς και 4 Κανόνια.
Στο Κέντρο της παράταξης ήταν ο Καπετάν Σκούρτης. Ο πρώτος που το έβαλε στα πόδια .
Στη μάχη του Κρεμμυδίου ο αιγυπτιακός στρατός πέτυχε αποφασιστική νίκη
Ο επαγγελματικός στρατός διαλύθηκε και 600 μισθοφόροι άφησαν τα κοκαλάκια τους στο Κρεμμύδι.
Οι μισθοφόροι απέδωσαν την ήττα στην κακή τύχη.
Ο Καραϊσκάκης έβρισε τον Σκούρτη, πήρε τους δικούς του και γύρισε στη Στερεά.
Όλοι οι Ρουφιάνοι , «Ιστορικοί» προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη στην «διχόνοια», στην «φαγομάρα», και όχι εκεί που πρέπει.
Στους αργυρώνητους δανειολήπτες και την φάρα την υπαλλήλων της Εταιρείας της Ανατολής και της Αγγλικής πολιτικής.
* Από ποίημα του ρουφιάνου της αγγλοκρατίας Σούτζου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
103 χρόνια από την Μικρασιατική προδοσία. Στις 25 Ιουνίου 1922, 49 ημέρες πριν την επίθεση του Κεμάλ, έγινε κατανοητό το θέατρο των δήθεν «μεγάλων αποφάσεων» των Προδοτών που προσπαθούσαν να εξαπατήσουν τους δικούς τους. Ο φίλος μας Λόϋδ Τζώρτζ 'εμιπτε τας χείρας του. Η Αγγλο Ιταλική διαφωνία αφορούσε στα Δωδεκάνησσα. Η Αναθεώρηση του Συντάγματος παραπέμφθηκε στις Καλένδες του Οκτωβρίου. Αποκάλυψη της Μυστικής Επιτροπής που οργάνωνε τις σφαγές των Ελλήνων
ΣΤΟ ΧΑΡΚΟΒΟ ΥΠΟΓΡΑΦΗΚΕ Η (ΑΝΤΙΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ) ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΜΕ ΤΟΝ (ΙΟΥΔΑΙΟ) ΡΑΚΟΦΣΚΙ, ΠΟΥ ΚΑΔΟΔΗΓΟΥΣΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ ΚΑΙ...
.png)
-
.png)
Εξακολουεί να αναζητείται Γυναικολόγος , έστω και Ιατροδικαστής από τους μάρτυρες εναντίον της κυρίας Πισπιρίγκου, που να μην είναι ακροδεξι...
2 σχόλια:
αν και αυτό με την φαγωμάρα και ότι όλοι θέλουν να είναι αρχηγοί είναι ίδιοντων γραικών, η αλήθεια είναι ότι όποτε υπάρχει σοβαρή ηγεσία γίνεται δουλειά, ο Κολοκοτρώνης θα μπορούσε να απελευθερώσει την Κωνσταντινούπολη αν δεν είχαμε τους ρουφιάνους.
Το ίδιο επιχείρημα με την "ιδιοτροπία" του γραικού το επικαλούνται σε πιο σύγχρονα θέματα όπως η διάλυση της Ελληνικής βιομηχανίας, παραλείπουν τον ρόλο των κομμουνιστών και του ΠΑΣΟΚ, πρόσφατα είχα ακούσει από μια θείτσα συριζαία ότι η Ελλάδα είναι μικρή χώρα για να έχει βιομηχανία, είχε ξεχάσει η θείτσα ότι όταν ήταν νέα υπήρχε τεράστια βιομηχανία. Αντίθετα με την Ολλανδία που είναι τεράστια χώρα αλλά έχει ακόμα βιομηχανία.
Μέσω Βουλγαρίας έβαλαν στο ΕΜΠ τον προδότη.
https://youtu.be/y46oafrl-6U
Δημοσίευση σχολίου