Η σημασία του Αποκεφαλισμού του νεκρού Ατανάς Κόρσακωφ

Οι Βούλγαροι του Καυκάσου , ήσαν Μογγολική Φυλή φύλλο , που τους ήξερε και ο Ηρόδοτος , που αναφέρει για αυτούς, το έθιμο να επιχρυσώνουν το «καύκαλο» του εχθρού τους όταν τον σκοτώσουν και να το κάνουν κύπελλο.
 Αυτό ακριβώς έκανε ο κρούμος με την κεφαλή του Νικηφόρου Α που σκοτώθηκε στη μάχη της Πλίσκας .
Το κρανίο του επαργυρώθηκε από τον Κρούμο και χρησιμοποιήθηκε ως κούπα σύμφωνα με την πατροπαράδοτη πρακτική της φυλής τους. 

Οι Βούλγαροι του Καυκάσου συμμετείχαν και στον Στρατό του Αττίλα.

 Ο αρχηγός των Βουλγάρων του Καυκάσου, ο Κουμπράτ απέστειλε το 635 μ.Χ αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη για να υπογράψει συμφωνία ειρήνης με τον αυτοκράτορα Ηράκλειο (610-641).
 Ο Ηράκλειος μάλιστα του απένειμε τον τίτλο του «Πατρικείου». 
Ο διάδοχος του Κουμπράτ ήταν ο Μπόγιαν, που έγινε υποτελής των Χάζαρων. 
Ο δεύτερος γιος του Κουμπράτ ήταν ο Κοτράγκ και ο τρίτος ο Ασπαρούχ.
 Ο Ασπαρούχ με τους δικούς του μετακινήθηκε από τον Καύκασο ακολουθώντας τον Δνείπερο και τον Δνείστερο εγκαταστάθηκε στη νότια Βεσαραβία και από εκεί άρχισε επιθέσεις και λεηλασίες στο Βυζάντιο. 

Η « τσαρική επιστήμη» του 19ου αιώνα, έστειλε τον Ασπαρούχ πρώτα στον Βόλγα, και μετά στην Μοισία, ενώ βρήκε και έναν τέταρτο αδελφό τον Κούμπερ, που τον εγκατέστησε στη σημερινή Μακεδονία. 

Όταν στις 4 Ιουλίου 1907 οι τσέτες του Ατανάς Κόρσακωφ του έκοψαν το κεφάλι, το έκαναν σύμφωνα με τα βουλγαρικά ήθη για να μην γίνει λάφυρο του εχθρού. 

Εμείς όμως και κανένας Μακεδόνας ποτέ δεν επαργύρωσε το κεφάλι του εχθρού του. Μια απλή πολιτιστική παρατήρηση περί του ανύπαρκτου Μακεδονικού Έθνους που ανακάλυψε η Ενωση Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών, ο Αλιέσκι Τσιπρόφσκι, ο Σόρος και το ΝΑΤΟ.