Το Κίνημα των φτωχών και το κίνημα των «προλεταρίων» που δεν εκτέλεσαν ποτέ Τοκογλύφους

Οι τοκογλύφοι εκτέλεσαν τους στις 27 Μαΐου του 1525 και του 1797 τους ηγέτες των Φτωχών στην Γερμανία λαι την Γαλλία . 

Οι Επαναστάτες Τόμας Μύντσερ και Φρανσουά Νοέλ Μπαμπέφ εκτελέστηκαν επειδή δεν ήταν Αχασβήροι.

Πριν την ιουδαϊκή εφεύρεση των «προλεταρίων» το Επαναστατικό 

Κίνημα ήταν πρώτα από όλα χριστιανικό. 

Ο μεγάλος Γερμανός επαναστάτης ο Τόμας Μύντσερ που μαρτύρησε

 το 1525, δίδασκε ότι η έλευση της Βασιλείας των Ουρανών επί της

 γης, θα φέρει τη δικαιοσύνη και την ισότητα . Επειδή δεν ήταν με 

τον Πάπα και τον Σατανά κανείς δεν τον «αγιοποίησε», παρότι 

Μάρτυρας. 

Οι Κομμουνιστές στη Λαοκρατική Γερμανία απλά τον έκαναν και 

τάλιρο. 

Η ιουδαϊκή και ατομικιστική ιστορία και ο Μαρξ με τον Ένγκελς «υιοθέτησαν» τους Επαναστάτες και «έκλεψαν» λίγη από τη δόξα

 τους.

 Οι τοκογλύφοι  «υιοθέτησαν» τον Μύνστερ  μετά θάνατον όπως 

και η Στοά εν Ελλάδι τον Καποδίστρια.

 Δώδεκα ημέρες μετά τη μάχη του Φρανκενχάουζεν της Σαξονίας  που έγινε στις 15 Μαΐου 1525, και στην οποία σφαγιάστηκαν οι       εξεγερμένοι χωρικοί της Γερμανίας εκτελέστηκε δια αποκεφαλισμού   στις 27      Μαΐου 1525 και αφού προηγουμένως βασανίστηκε φρικτά,    στο στρατόπεδο   των Γερμανών ηγεμόνων στο Μύλχαουζεν, ο ηγέτης της επανάστασης   των Γερμανών Αγροτών Τόμας Μύντσερ.

Ο Τόμας Μύντσερ, γεννήθηκε το 1490 στο Στόλμπεργκ της Θουριγγίας     και ήταν γιος αστού. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Λειψίας και της     Φραγκφούρτης. Το 1518 έγινε οπαδός του Λούθηρου, αλλά ανέπτυξε      το δικό του σύστημα ιδεών προχωρώντας πέρα από τη διδασκαλία του Λούθηρου και συμπληρώνοντας το θεολογικό του κήρυγμα με το κοινωνικό όραμά του για την έλευση της Βασιλείας των Ουρανών επί     της γης με τη μορφή καθεστώτος δικαιοσύνης και ισότητας και  κατήγγειλε και την αντίχριστη αριστοκρατία και τους αντίχριστους τοκογλύφους.

Το 1521 ο Μύντσερ εκδιώχθηκε από την πόλη Τσβίκαου λόγω των επαναστατικών κηρυγμάτων του και πήγε στην Πράγα. 

Εκεί εξέδωσε το Μανιφέστο της Πράγας, όπου εξέθετε τη θεωρία του

 και καλούσε τα λαϊκά στρώματα σε επαναστατική δράση. 

Το 1522 ο Μύντσερ εκδιώχθηκε, από το Νόρντχαουζεν, από τους λουθηρανούς. Διότι οι θεολογικές θεωρίες του Μύντσερ διέφεραν

 από τις απόψεις του Λούθηρου. 

Ο Μύντσερ πίστευε και δίδασκε ότι η κρατούσα στην εποχή του κατάσταση, με την κυριαρχία της «αντίχριστης αριστοκρατίας», 

έμελλε να ανατραπεί και ότι οι φτωχοί, που ήσαν απλοί άνθρωποι

 είχαν επιλεγεί από τον Θεό ως όργανά του για την επίτευξη της 

αλλαγής. 

Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Μύντσερ περιόδευσε σε διάφορες 

πόλεις της Γερμανίας διαδίδοντας τις ιδέες του και προσελκύοντας πολλούς οπαδούς ανάμεσα στους φτωχούς πληθυσμούς της υπαίθρου . 

Την εποχή εκείνη στην Ευρώπη η αναδυόμενη οικονομία της αγοράς, 

η αύξηση των τιμών των αγαθών και η γενική κρίση λόγω σειράς

 από κακές εσοδείες έκαναν τους ευγενείς γαιοκτήμονες να πιέζουν απάνθρωπα τους καλλιεργητές των κτημάτων τους ώστε να

 αποσπούν από αυτούς υψηλότερα έσοδα. 

Στην Κεντρική και στη Νοτιοδυτική Γερμανία, όπου άρχισε ο Πόλεμος

 των Χωρικών, τα καταπιεστικά μέτρα δεν ήταν έργο τόσο των 

ευγενών όσο ήταν των ηγεμόνων, κοσμικών και κληρικών.

Στα καταπιεστικά μέτρα ήλθαν να προστεθούν η εφαρμογή του 

ρωμαϊκού δικαίου στη θέση του κατά τόπους εθιμικού και η αύξηση των φόρων και της δεκάτης. 

Τα μέτρα είχαν οδηγήσει σε σποραδικές εξεγέρσεις των χωρικών 

στην Ελβετία και στη Γερμανία κατά τον 15ο αι., αλλά ο Πόλεμος 

των Χωρικών αποδείχθηκε ένα τεράστιο μαζικό κίνημα. 

H εξέγερση άρχισε στη Νοτιοδυτική Γερμανία και εξαπλώθηκε ως την Αυστρία και την Κεντρική και τη Βόρεια Γερμανία. 

Οι χωρικοί κατέλυσαν τις κοσμικές και εκκλησιαστικές αρχές, και τον Απρίλιο-Μάιο του 1525 πόλεις ολόκληρες αλλά και τοπικοί ευγενείς είχαν προσχωρήσει στην εξέγερση.

 Ο Μύντσερ, έχοντας επιστρέψει στο Μύλχαουζεν, που είχε γίνει το κέντρο της εξέγερσης στην Κεντρική Γερμανία, διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην καθοδήγηση των χωρικών επιδεικνύοντας μεγάλη αποφασιστικότητα και συνέπεια. 

Προσπάθησε να τους διαπαιδαγωγήσει θρησκευτικά και ηθικά και να

 τους μεταδώσει την πεποίθησή του για την αξία που είχε το καλό της κοινότητας απέναντι στο ατομικό συμφέρον.

Ο Τόμας Μύντσερ ξεκίνησε την Επανάσταση των Φτωχών κατά της φορολογίας της Κερδοσκοπία και της Τοκογλυφίας των αντίχριστων 

και αργυρώνητων.

 Ο Μάρξ και ο Εγκελς απλά αντέγραψαν τον Μύντσερ , που είναι ο Πατέρας της Επανάστασης και στην θέση της «θείας Πρόνοιας» 

έβαλαν την Εβραϊκή Πρωτοπορία Της Εργατικής Τάξης, την Μπούντ, 

που είχε επιλεγεί από τον Χα Σεμ, και τους Σοφούς της Σιών για αυτή

 την αποστολή. 

Στις 27 Μαΐου 1797, την ίδια ημέρα καρατομήθηκε στο Παρίσι στην πλατεία Βαντόμ, ο τελευταίος οπαδός του Ροβεσπιέρπου που ζητούσε ανακατανομή της ιδιοκτησίας της γης και τη διαγραφή των αγροτικών χρεών προς τους ιουδαίους τοκογλύφους. 

Ο ηγέτης του κινήματος των  φτωχών Φρανσουά Νοέλ Μπαμπέφ. 

Μετά άνοιξε ο δρόμος για τον ιουδαίο επενδυτή Σρεμπέρ, του οποίου

 ο απόγονος θα έσωζε τον Μίκη τον φυματικό.

Η δίκη του ηγέτη του κινήματος των «Ίσων», Φρανσουά Νοέλ 

Μπαμπέφ μαζί με τον Αύγουστο Αλέξανδρο Νταρτέ και των 

Ιακωβίνων οπαδών τους, κράτησε από τις 20 Φεβρουαρίου 

μέχρι την 26η Μαΐου. 

Αθωώθηκαν όλοι πλην των Μπαμπέφ και Νταρτέ, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο δι' αποκεφαλισμού, χωρίς δικαίωμα 

έφεσης, επειδή ζητούσαν επιστροφή στο Σύνταγμα του 1793. Εκτελέστηκαν την επόμενη. 

Ο Μπαμπέφ ήταν οπαδός του Ροβεσπιέρπου και αντίπαλος του Διευθυντηρίου.

 Ζητούσε ανακατανομή της ιδιοκτησίας της γης και τη διαγραφή 

των αγροτικών χρεών από τους ιουδαίους τοκογλύφους.