Η Στοά του Λονδίνου έκανε το θαύμα της Στις 4 Αυγούστου 1791 η Αυστρία αποσύρθηκε από τον Ρωσσοτουρκικό πόλεμο . Το σχέδιο για τη εξάλειψη των Οθωμανών από την Ευρώπη εγκαταλείφθηκε

Ο αυτοκράτορας Ιωσήφ Β ́ των Αψβούργων, έλαβε μέρος το 1787

 στον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διακηρύσσοντας: 

«Επέστη ό χρόνος, κατά τον οποίο , εμφανιζόμενος ως εκδικητής 

της ανθρωπότητος , αναλαμβάνω να αποζημιώσω την Ευρώπη δια 

όσα έπαθεν άλλοτε δεινά υπό των κανιβάλων Τούρκων και ελπίζω

 να αποκαθάρω τον κόσμο, φυλής βαρβάρου, που για τόσον χρόνο

 ήτο ή μάστιξ αυτού». 

Οι Αυστριακοί επιτέθηκαν στους Οθωμανούς στη Σερβία, τη Γαλικία

 και την Τρανσυλβανία. 

Την 1 Ιουλίου/1η Αυγούστου 1789 συνέτριψαν τους Τούρκους

 στη Φωξάνη και στις 8 Οκτωβρίου 1789 ο στρατός των 

Αψβούργων μπόρεσε να καταλάβει το Βελιγράδι. 

Αλλά, ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας 

Ιωσήφ Β΄, πέθανε, (ξαφνικά), στις 20 Φεβρουαρίου του 1790

 σε ηλικία μόλις 49 ετών.

 Πριν τον θάνατό του συνέταξε την επιτάφιο επιγραφή του που

 ανέφερε: «Ενθάδε κείται ο Ιωσήφ που απέτυχε σε ότι ανέλαβε». 

 Τον διαδέχτηκε ο «Πεφωτισμένος» αδελφός του Λεοπόλδος. 

Οι αυστριακοί πέτυχαν ακόμα μια νίκη επί των Οθωμανών στο 

Καλαφάτ στις 26 Ιουνίου 1790, αλλά η γαλλική επανάσταση, 

άλλαξε την πολιτική κατάσταση .

 Η Πρωσία ως υποχείριο της Πολιτικής του Λονδίνου , 

απειλούσε να εισβάλει στην Αυστρία, όπου είχε ξεσηκωθεί

 κατά το πολέμου η ειρηνόφιλος Στοά της Βιέννης.

 Η σύμβαση του Ράϊχενμπαχ της Σιλεσίας μεταξύ της Πρωσίας

 και της Αυστρίας που απέτρεψε την εισβολή υπογράφηκε

 στις 27 Ιουλίου 1790. 

Ο Λεοπόλδος Β' δεσμεύθηκε για κατάπαυση του πυρός και ειρήνη 

με την Οθωμανική Αυτοκρατορία με βάση το «status quo».

 Η ανακωχή με τους Οθωμανούς υπεγράφη στο Γκιουργκίου 

στις 17 Σεπτεμβρίου 1790. 

Η Αυστρία αποκήρυξε οποιαδήποτε διεύρυνση εις βάρος της

 Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν στο κατεχόμενο

 από τους Οθωμανούς Σιστόβ στο Δούναβη,

 στις 5 Δεκεμβρίου 1790. 

 Η Κύρια έννοια του Λεοπόλδου ήταν η αδελφή του

 Μαρία Αντουανέτα, που με το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης, κινδύνευε άμεσα η ζωή της και του ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια. 

Ο Λεοπόλδος προσπαθούσε να ζητήσει βοήθεια από την Αγγλία. 

 Η Αυστρία εκπροσωπήθηκε στο Σιστόβ, από τον αγγλικής καταγωγής βαρόνο Πίτερ Φιλίπ Χέρμπερτ Φον Ράθκεαλ, που είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη και που ήταν πρέσβης της Βιέννης στην Κωνσταντινούπολη μεχρι τον Πόλεμο, και τον 26 χρόνο Κόμη 

Νικόλαο Β ́ Εστερχάζι ντε Γκαλάνθα. Η Υψηλή Πύλη έστειλε τον Αμπντουλάχ Μπιρί Εφέντι. 

Οι μεσολαβητές ήταν η Μεγάλη Βρετανία, η Ολλανδία και οι Πρώσοι. 

 Η τελική ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ του αυτοκράτορα 

Λεοπόλδου Β ́ και του Σουλτάνου Σελίμ Γ ́ που συντάχθηκε σε δυο αντίγραφα στα Γαλλικά και στα Τουρκικά, τα έδινε όλα στην 

Τουρκία. 

Η Αυστρία, θα παρέδιδε το Βελιγράδι, και θα επέστρεφε στα σύνορα του 1788. 

 Οι εμπορικές διομολογήσεις σύμφωνα με προηγούμενες συνθήκες, μεταξύ των δύο κρατών θα παραμείναν έγκυρες.

 Η Τουρκία εγγυήθηκε την ασφάλεια των Αυστριακών εμπόρων

 και των εμπορικών πλοίων που βρίσκονταν στο έδαφός της.

 Η Αυστρία δεν θα βοηθούσε  πλέον τη Ρωσία με κανένα τρόπο

κατά τη διάρκεια του πολέμου. 

Το Κάστρο του Χοτίν θα παρέμενε στην Αυστρία μέχρι να επιτευχθεί συμφωνία με τους Ρώσους, και στη συνέχεια θα παραδινόταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. 

Οι Οθωμανοί θα έστελναν πρεσβευτές στη Βιέννη. 

 Μετά την υπογραφή της Συνθήκης με την Αυστρία από την

 Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Ρωσία έμεινε μόνη της και 

ως εκ τούτου υπέγραψε τη Συνθήκη του Ιασίου το 1792.

Η  ώρα για την απελευθέρωση των Ελλήνων δεν είχε ακόμα φθάσει.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ