Σαν σήμερα, 15 Οκτωβρίου, το 1940, αποφασίστηκε στην Ρώμη, η επίθεση στην Ήπειρο. Ο Μουσολίνι διέταξε η εισβολή να γίνει αρον-άρον σε 11 ημέρες, μόλις πληροφορήθηκε από την SoE των Άγγλων το «απόρρητο» αμυντικό σχέδιο ΙΒβ του Προδότη Παπάγου για εγκατάλειψη της Ηπείρου στους Ιταλούς.

 

 Στις 15 Οκτωβρίου 1940 , ο Ντούτσε συνεκάλεσε σύσκεψη στο Παλάτσο Βενέτσια, στην οποία εκτός από τον πράκτορα της SOE Γκαλεάτσο Τσιάνο, ο οποίος είχε μεγάλη ανυπομονησία για την έναρξη των εχθροπραξιών εναντίον της Ελλάδας, επειδή θεωρούσε ότι αυτός ήταν «ο δικός του πόλεμος», είχαν προσκληθεί , ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, Μπαντόλιο και ο υπαρχηγός Μάριο Ροάττα. 

Δεν είχαν προσκληθεί οι Αρχηγοί του Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, επειδή ο Στρατός, δεν ήθελε να μοιραστεί μαζί τους τη «Δόξα». 

Ο Χίτλερ επίσης κρατήθηκε στο σκοτάδι.

Το Ιταλικό ναυτικό και η αεροπορία έμαθαν για την εισβολή στις 15 Οκτωβρίου με αποτέλεσμα το ιταλικό ναυτικό να υποχρεωθεί σε επείγουσα οργάνωση της μεταφοράς στρατευμάτων και την προστασία των νηοπομπών, ενώ η Πολεμική Αεροπορία είχε 11 ημέρες για να ενεργοποιήσει τα αεροδρόμια στην Αλβανία έτσι ότι να αναπτύξει την απαραίτητη δύναμη αεροσκαφών.

 Στη σύσκεψη στο Παλάτσο Βενέτσια  ήσαν ακόμα παρόντες ο Πρέσβης στην Αλβανία Τζακομπίνι, ο στρατιωτικός διοικητής των στρατευμάτων στην Αλβανία Βισκόντι Πράσκα και ο υφυπουργός Πόλεμου στρατηγός Ουμπάλντο Σοντού. 

Επειδή είχαν προσκληθεί και βρίσκονταν  στην Ρώμη οι δυο από την Αλβανία μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα σχέδια του Παπάγου έφθασαν στην Ρώμη στις 12-13 Οκτωβρίου οπότε ο Ντούτσε  πληροφορήθηκε  το (μυστικό) σχέδιο Ιταλία-Βουλγαρία 2 (ΙΒβ) του Παπάγου που προέβλεπε την εγκατάλειψη της Ηπείρου και υποχώρηση στη γραμμή άμυνας στον Άραχθο, (γραμμή Ιωάννινα-Ζυγός Μετσόβου), με στόχο να μην περάσουν οι Ιταλοί στην Θεσσαλία και στην Αιτωλοακαρνανία.

Το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο, και ο Παπάγος, είχαν σαν δεδομένο την προέλαση του ιταλικού στρατού μέχρι τα Γιάννενα .

Αυτό το έμαθαν και οι Ιταλοί και για αυτό έλεγαν ότι θα κάνουν βόλτα και θα πιουν τον καφέ τους στα Γιάννενα.

Η ιταλική επίθεση του 1940, έγινε δηλαδή, κατόπιν της Προδοσίας του Παπάγου, του Βασιλιά και των Άγγλων.

Το «επιτελικό σχέδιο», του προδότη Παπάγου,του Βασιλιά και της Ιντέλιζενς Σέρβις,  ήταν να καταληφθεί η Ήπειρος από τους Ιταλούς και να ανοίξει το Βαλκανικό μέτωπο.

 Οι Άγγλοι παρέδωσαν στον πράκτορα Τσιάνο το «απόρρητο» αμυντικό σχέδιο του Παπάγου για να προκαλέσουν την Ιταλική Επίθεση και να ανοίξουν το βαλκανικό Μέτωπο, αλλά βρέθηκε ο Ηρως Κατσιμήτρος με τους 300 του, και τους χάλασε τα σχέδια. 

Ο Παπάγος και ο Βασιλιάς παρέδωσαν το «τελικό» απόρρητο σχέδιο ΙΒβ τον Αύγουστο στον Πάλερετ.  Η Άγγλοι το έδωσαν τον Οκτώβριο στους Ιταλούς.

 

Η αναθεώρηση του παπαγικού σχεδίου Ιταλία-Βουλγαρία  άρχισε τον Απρίλιο του 1940, όταν οι Άγγλοι έδωσαν στον Παπάγο το σχέδιο του Μπαντόλιο για επίθεση στην Ελλάδα το οποίο συντάχθηκε το 1939.

 Το σχέδιο του Μπαντόλιο από το 1939 για επίθεση στην Ελλάδα προέβλεπε την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, και του Σιδηροδρομικού Άξονα προς την Αθήνα. Αυτό το σχέδιο το γνώριζαν οι Σύμμαχοι Άγγλοι, που το κοινοποίησαν στον Παπάγο που σχεδίαζε την άμυνα σε Φλώρινα- Καστοριά και όχι σε Καλπάκι-Πίνδο. 

Αλλά, η αναμενόμενη επίθεση στην Καστοριά δεν έγινε, γιατί δεν εφαρμόστηκε το σχέδιο Μπαντόλιο,  αλλά, κατά γράμμα  το  «σχέδιο Παπάγου».

Όλα θα «πήγαιναν σαν αγγλικό ρολόι», αν δεν υπήρχαν ο Κατσιμήτρος και ο Βραχνός.

 Ο πρώτος δεν υπάκουσε στον Παπάγο , δεν υποχώρησε, και κράτησε τη γραμμή Ελαίας-Καλαμά και ο δεύτερος , αντί να οργανώσει δεύτερη γραμμή αμύνης στην «Τζούλια», διέταξε την επίθεση στις γραμμές ανεφοδιασμού ώστε να μείνουν οι ιταλοί αλπινιστές από τρόφιμα και πυρομαχικά και να αναγκαστούν να παραδοθούν.

 Όπως και έγινε.

Η συμμετοχή του Πράκτορα Παπάγου στην Αγγλική  Συνομωσία αποδεικνύεται από την αντίδραση του στην επιτυχία του Κατσιμήτρου. 

Διέταξε τον δειλό Λιούμπα να αφήσει ακάλυπτο το πλευρό της 8ης Μεραρχίας, και δεν έστειλε ενισχύσεις. Οι Επιτρατευμένοι περπάτησαν για εβδομάδες από Ριο μεχρι το Καλπάκι.Επίσης ο προδότης Παπάγος, δεν άφηνε τον Τσολάκογλου να επιτεθεί, για να μην πλευροκοπηθεί η Ιταλική Επίθεση.

Κατά τη συνεδρίαση στο Παλάτσο Βενέτσια της 15^ης Οκρωβρίου αποφασίστηκε η  «ελληνική εκστρατεία». Κανένας από τους παρόντες στη συνεδρίαση δεν διαφώνησε με την απόφαση του Μουσολίνι να εισβάλει στην Ελλάδα και όλοι μίλησαν για εύκολη νίκη.

 Ο Ντούτσε σύμφωνα με τα στενογραφημένα πρακτικά είπε:,

 «Ο σκοπός αυτής της συνάντησης είναι να καθορίσει τον τρόπο δράσης που αποφάσισα να ξεκινήσω την Ελλάδα. Η ενέργεια αυτή, σε πρώτη φάση, πρέπει να έχει στόχους και στη θάλασσα και το έδαφος. Οι εδαφικοί μας στόχοι πρέπει περιλαμβάνουν την κατάληψη ολόκληρης τη νότιας ακτής της Αλβανίας, και την κατοχή των Ιονίων Νήσων, (Ζάκυνθος, Κεφαλλονιά, Κέρκυρα), και την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης. Όταν έχουμε επιτύχει αυτούς τους στόχους, θα έχουμε βελτιώσει τη θέση μας στην περιοχή της Μεσογείου κατά της Αγγλίας. Σε ένα δεύτερο στάδιο, θα επιδιώξουμε την πλήρη κατοχή της Ελλάδας, για να διασφαλίσουμε ότι σε κάθε περίπτωση θα παραμένει στον πολιτικό και οικονομικό μας χώρο. Το θέμα έχει αποσαφηνιστεί. Έχω επίσης και την ημερομηνία, η οποία κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να καθυστερήσει ούτε και για μια ώρα: Δηλαδή, την 26η του τρέχοντος μηνός. Πρόκειται για μια δράση που σκέφτηκα εδώ και πολλούς μήνες πριν από τη συμμετοχή μας στον πόλεμο και ακόμη και πριν από τη σύγκρουση ... Μπορώ να προσθέσω ότι δεν βλέπω καμιά επιπλοκή στο βορρά. Η Γιουγκοσλαβία έχει κάθε κίνητρο να μείνει ήσυχη ... Ούτε από την Τουρκία βλέπω επιπλοκές δεδομένου ότι η Γερμανία μπήκε στη Ρουμανία και η Βουλγαρία έγινε ισχυρότερη. Μπορεί μάλιστα να είναι ένα πιόνι στο παιχνίδι μας, και θα κάνω τα απαραίτητα, ώστε να μην χάσουν αυτή τη μοναδική ευκαιρία να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους για τη Μακεδονία και την έξοδο προς τη θάλασσα ...»

Το Πολεμικό Ανακοινωθέν υπ αριθ. 130 του Ιταλικού Γενικού Επιτελείου στις 15 Οκτωβρίου 1940δεν είχε να αναφέρει δράση στο έδαφος , παρά μ’όνο βομβαρδοσμούς και αόριστες θαλάσσιε καταδιώξεις. 

«Τα εχθρικά πλοία, που είχαν ήδη πληγεί σκληρά από τις προηγούμενες ναυτικές και αέριες-ναυτικές συγκρούσεις, εξακολουθούσαν να προσεγγίζονται στην Ανατολική Μεσόγειο από την αεροπορία μας, η οποία πέτυχε αξιοσημείωτα αποτελέσματα παρά τη βίαιη αντιαεροπορική αντίδραση και τις μάχες που διατηρήθηκαν με τα εχθρικά μαχητικά που απογειώθηκαν από το αεροπλανοφόρο. Ένα από τα αεροσκάφη μας τορπίλισε ένα εχθρικό καταδρομικό κάτω από τον εμπρόσθιο πυργίσκο. Ένα μεταγωγικό πλοίο χτυπήθηκε από βόμβα μεσαίου διαμετρήματος. Άλλες σοβαρές ζημιές έχουν προκληθεί στα πλοία και διαπιστώνεται μέσω της εξέτασης φωτογραφιών. Στη Βόρεια Αφρική, οι εναέριοι σχηματισμοί μας πραγματοποίησαν βομβιστικές επιδρομές στα βρετανικά στρατόπεδα el Dabà, Fuka, Maaten Bagush και Seir Abu Smeit, με προφανή αποτελέσματα και καταστρέφοντας ένα αεροσκάφος στο έδαφος. Οι εχθρικές περίπολοι απωθήθηκαν ανατολικά του Sidi el Barrani. Η εχθρική αεροπορία βομβάρδισε ξανά τη Βεγγάζη, χτυπώντας τους οικισμούς κοντά στο λιμάνι και στο κέντρο της πόλης. Τα μαχητικά μας και η αντιαεροπορική άμυνα παρενέβησαν αμέσως και εμπόδισαν την εχθρική δράση. Καμία ζημιά σε στρατιωτικούς στόχους. Σημαντικές ζημιές σε οκτώ σπίτια αμάχων, δύο τραυματίες. Άλλες επιδρομές στη Μπάρντια και το Σόλουμ είχαν ως αποτέλεσμα ένα θύμα. Καμία σημαντική ζημιά. Στην Ανατολική Αφρική, τα αεροπλάνα μας βομβάρδισαν και διέλυσαν εχθρικές αμυντικές θέσεις στο όρος Rejan, στο Otrub και νότια της Cuora. Ένα από τα αεροσκάφη μας σε αναγνώριση πάνω από το Άντεν δέχθηκε επίθεση από εχθρικά μαχητικά και κατέρριψε ένα αεροσκάφος τύπου Gloster στη μάχη. Βρετανικά αεροπλάνα έριξαν βόμβες στο Decameré προκαλώντας μικρές ζημιές και τρεις τραυματισμούς. Δύο εχθρικά αεροσκάφη καταρρίφθηκαν. Άλλες εχθρικές αεροπορικές επιδρομές κοντά στο Bur Gavo, Saganeiti, Senafè, el Uasch, Gimma και Gura δεν προκάλεσαν απώλειες ή ζημιές».

Σπυρίδων Χατζάρας