ΥΓΕΙΑ, Φῶς Ἑλληνικόν εἰς ἃπαντας τοὺς Ἓλληνας καὶ ἁπάσσας τὰς
Ἑλληνίδας. Αἲθριος εἰς τοὺς 9°C ἐν Οὐψάλα. Φθινόπωρον.
ΕΛΛΑΣ≡HELLAS.
Εἲθισται νὰ λέγεται ὃτι "Μερικοί εἰς τὴν κοινωνίαν ἒχουν
τὸ Ἀκαταλόγιστον" ὂχι ὃμως ὃτι "Κάποιοι ἒχουν τὸ Ἀφορολόγητον!".
Ἂλλο θέμα οἱ φοροφυγάδες.
Ποῖος λοιπόν εἶσαι ὁ "ἐντέχνως φοροαπαλλασσόμενος",
ὁ μὴ μετέχων εἰς ὑποχρεώσεις, θητεία, πυρόσβεσιν κλπ καὶ δίχως
νὰ ἐνέχῃς "αἰδῶ καὶ δίκην", ἀλλὰ ποὺ μετέχῃς εἰς τὰ πολιτικά
πράγματα, καὶ θές νὰ ἀποφασίζῃς;
ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,
μετέχομεν εἰς τὰ τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μετ' αἰδοῦς καὶ δίκης.
Ἒχομεν διδαχθεῖ, ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ, ΧΙΙ α-δ. ὃτι:
"...Ἡ δημιουργική τέχνη (τῶν ἀνθρώπων) ἦτο ἀναποτελεσματική
εἰς τὸν ἀγώνα κατὰ τῶν θηρίων διότι ἐστεροῦντο ἐντελῶς
τὴν γνώσιν τῆς κοινωνικῆς συμβιώσεως καὶ τῆς πολιτικῆς
ὀργανώσεως, τῆς ὁποίας εἶναι καὶ ἡ πολεμική τέχνη.
Ἐπεζητοῦσαν πρὸς τοῦτο κτίζοντες πόλεις νὰ ζοῦν μαζί καὶ ἒτσι
νὰ σώζονται.
Ὃσες φορές, ὃμως, συναθροίζονταν, ἒβλαπταν ὁ ἓνας τὸν ἂλλον
διότι τοὺς ἒλειπεν ἡ πολιτική τέχνη.
Ἒτσι ξανασκορπίζονταν καὶ καταστρέφονταν.
Ὁ Ζεὺς (ὁ Θεύς καὶ Δεύς > Deus > Θεός) τότε, ἐπειδή ἐφοβήθη
μήπως χαθεῖ τὸ γένος μας τελείως, ἒστειλεν τὸν Ἑρμῆν νὰ φέρῃ
(καὶ νὰ ἐμφυτεύσῃ) εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὴν αἰδῶ (τὸν σεβασμόν,
τὴν ἠθικήν συστολήν, τὸ συναίσθημα τῆς ἐντροπῆς) καὶ τὴν δίκην
(τὴν συνείδησιν τοῦ δικαίου, τὴν δικαιοσύνην, τὴν ἐνοραματικήν
ἀντίληψιν τοὺ ὀρθοῦ καὶ τοῦ πρέποντος) ὣστε νὰ ἐπέλθῃ τᾶξις
εἰς τὰς πόλεις καὶ νὰ ἑνωθοῦν οἱ ἂνθρωποι δημιουργικά μεταξύ
των μὲ δεσμούς φιλίας (ἀμοιβαίου σεβασμοῦ, συμπόνοιας,
ἀλληλοανοχῆς)".
Ὃταν ὁ Ἑρμῆς τὸν ἐρώτησεν "θὰ μοιράσω τὴν αἰδῶ καὶ τὴν δίκην
ὃπως τὰς τέχνας ἢ εἰς ὃλους;
"ΕΙΣ ΟΛΟΥΣ, ἀπήντησεν ὁ Ζεύς. Καὶ ὃλοι θὰ εἶναι μέτοχοι αὐτῶν.
Διότι εἶναι ἀδύνατον νὰ ὑπάρξουν / ἐπιβιώσουν πόλεις
(ὀργανωμέναι καὶ εὐνομούμεναι) ἂν ὁλίγοι μετέχουν
(ἐνέχουν αἰδῶ καὶ δίκην, ἠθικήν συστολήν καὶ συνείδησιν
δικαίου) ὃπως εἰς τὰς ἂλλας τέχνας. Καὶ νὰ θέσῃς μάλιστα καὶ
νόμον ἀπὸ μέρους μου, (ποὺ νὰ προβλέπῃ), ἐκεῖνος ποὺ θὰ
ἀδυνατεῖ (δὲν θὰ ἐκδηλώνῃ τὴν ἐμφυτευμένη καὶ κατεχομένη)
ἠθική συστολή καὶ συνείδησιν δικαίου νὰ θανατώνεται ὡς
ἀρρώστεια διὰ τὴν πόλιν.
Ἀρχ. κείμενον ἐδῶ: "Καὶ νόμον γε θὲς παρ' ἐμοῦ, τὸν μὴ
δυνάμενον αἰδοῦς καὶ δίκης μετέχειν κτείνειν ὡς νόσον πόλεως".
ΑΤΤΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ.
Δι' ὃσους ἀγνοοῦν, τὸ Ρωμαϊκόν Δίκαιον βασίζεται εἰς τὸ
Ἀττικόν Δίκαιον καὶ πολιτικοί, ρήτορες, συνταγματολόγοι κλπ
ἐδιδάχθησαν αὐτὸ ἐν Ἀθήνας ἐπὶ Ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας.
Ὃπως καὶ ὁ Βεργίλιος, ὁ ποιητής τῆς "Αἰνειάδος" τὴν Ὀδύσσεια.
(Κείμενα ἐκ τοῦ: ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, τοῦ ἀείμνηστου
καθηγητοῦ Δρ. Παναγιώτη Ι. Κυριακόπουλου (1936-2021).
Εἰς τὸ ἲδιο βιβλίο περιέχεται ὁ Συνταγματικός Χάρτης τῆς
Ἀθηναίων Πολιτείας, τὸ Πολίτευμα.
"Α1.1. Χρώμεθα πολιτεία, διὰ τὸ μή ἐς ὁλίγους, ἀλλ' ἐς πλείονας
οἰκεῖν δημοκρατία κέκληται. 2. Δημοκρατίας τέλος ἐλευθερία.
(Τὸ Πολίτευμά μας, λόγω τοῦ ὃτι ἠ διακυβέρνησις εὑρίσκεται ὂχι
εἰς τοὺς ὁλίγους ἀλλὰ εἰςτοὺς πολλούς ἀποκαλεὶται Δημοκρατία.
Σκοπός τῆς Δημοκρατίας εἶναι ἡ ἐλευθερία).
Α6.1. Πολιτεύεσθαι Ἀθηναίοις κατὰ τὰ πάτρια. Νόμοις δὲ
χρῆσθαι τοῖς Σόλωνος, χρῆσθαι δὲ καὶ τοῖς Δράκοντος θεσμοῖς.
(Κατὰ τὸ πάτριον πολίτευμα ὀφείλουν νὰ πολιτεύονται οἱ
Ἀθηναῖοι. Πρέπει νὰ χρισιμοποιοῦν τοὺς νόμους τοῦ Σόλωνος,
ἀλλὰ καὶ τοὺς θεσμούς τοῦ Δράκοντος).
Α14.ζ. γραφήν παρανόμων γράφεσθαι
(Νὰ ἐγείρῃ δημόσια ἀγωγήν κατὰ ὃποιου εἰσηγεῖται
ἀντισυνταγματικόν νόμον).
Α15. ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ. Τὰς ἀρχὰς καὶ τὸ κράτος διδόναι τοῖς ἀεὶ
δόξασιν ἀρίστοις εἶναι καὶ οὐδένα ἀσθενείᾳ ἢ πενίᾳ ἢ ἀγνωσίᾳ
πατέρων ἀπελήλασθαι ἒχοντα ἀγαθόν τι δρᾶσαι τὴν πόλιν.
(Τὰ ἀξιώματα καὶ ἡ πολιτική ἐξουσία νὰ δίδονται εἰς ἐκείνους ποὺ κάθε φορά θεωροῦνται ὡς ἂριστοι καὶ οὐδείς ἐξ αἰτίας τῆς ἀδυναμίας ἢ πτώχειας ἢ ταπεινῆς καταγωγῆς
του, ἂν καὶ ἒχει τὶς ἱκανότητες νὰ προσφέρῃ καλές ὑπηρεσίες, νὰ
ἀποκλείεται).
Παρανομοῦν λοιπόν ὃσοι προτρέπουν εἰς Ἀποχήν. Ἀκόμη καὶ ὁ
Πατρέων Πριτσαπίδουλας δικαιεῖται νὰ συμμετέχῃ τῶν
ἀξιωμάτων.
Μὴ φοβοῦ ὃποιον Χέρτσελ ἐκτελεστή.
Η ΠΟΛΥΠΛΟΚΑΜΗ ΛΗΣΤΡΟΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ
ΟΥΔΕΝ ΙΕΡΟΝ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΟΣΙΟΝ ΕΧΕΙ.
ΑΘΑΝΑΤΗ Η ΘΕΡΑΠΩΝ ΦΥΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!
ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑΝ ΕΛΛΑΔΑΝ!
ΠΟΛΙΤΕΥΣΟΥ! Η πραγματική Λύσις.
ΕΣΣΕΤ' ΗΜΑΡ!
Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος, Οὐψάλα.
Ἀνεμβολίαστος, Ὑπέρμαχος τῆς Ἱπποκρατικῆς Ἰατρικῆς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου