102 χρόνια από την Μικρασιατική Προδοσία. Σύμφωνα με ρεπορτάζ από την Πράβντα της 9ης Ιουλίου 1956 η βοήθεια των συντρόφων "Λαντινόπουλων" προς τον Κεμάλ ήταν 10 εκ χρυσά ρούβλια

 

 

O "Λαντινόπουλος" Μωϋσής 

 Φρούντζε  γεννήθηκε το 1885 ως Μωυσής αλλά χρησιμοποιούσε αντί το Μωϋσής  το ρωσικό όνομα Μιχαήλ. 

Το Επώνυμο Φρούνζε δείχνει ότι πρόκειται για "Λαντινόπουλους".  (Εβραίους). 

Προέρχεται από τα Βλάχικα και  

σημαίνει «φρούντζα» δηλαδή φύλλο. 

Σαν "Λαντινόπουλος", (Εβραίος) μπλέχτηκε με την «Επανάσταση» .

 Το 1904 εισήλθε στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Αγίας Πετρούπολης, και εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα. 

Τον Νοέμβριο, συνελήφθη για πρώτη φορά "για τις επαναστατικές του ιδέες". 

Τη Ματωμένη Κυριακή, 9 Ιανουαρίου 1905, συμμετείχε  στη διαδήλωση στην πλατεία των  

Ανακτόρων στην Αγία Πετρούπολη, εκεί τραυματίστηκε  

στο χέρι.

 Το Μάρτιο του 1917, 32 ετών πιά,  ήταν ο ηγέτης της επανάστασης στο Μινσκ. 

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης στη Μόσχα τον Οκτώβριο του 1917, έλαβε μέρος στις μάχες κοντά στο ξενοδοχείο Μετροπόλ. 

Μετά Βουλευτής της Συντακτικής Συνέλευσης της 

 επαρχίας Βλαντιμίρ.

 Το πρώτο εξάμηνο του 1918 ήταν πρόεδρος της Επαρχιακής Επιτροπής Ιβάνοβο-Βοζνεσένσκ και  

Κομισάριος της επαρχίας Ιβάνοβο-Βοζνεσένσκ.

Από τον Αύγουστο του 1918 ήταν στρατιωτικός  

επίτροπος της Στρατιωτικής Περιφέρειας του 

Γιάροσλαβ.

Συμμετείχε στην καταστολή της εξέγερσης του

 Γιαροσλάβ. 

Το 1919 του ανατέθηκε από τον Λένιν, να καταστείλει  

τις εξεγέρσεις του Αλεξάντερ Κολτσάκ, της εξέγερσης  

των Μπασμάτσι, του Νέστορα Μάχνο και του Πιότρ Βράνγκελ αντίστοιχα.

 Στις 3 Δεκεμβρίου 1920, διορίστηκε επίτροπος του Επαναστατικού Στρατιωτικού Συμβουλίου στην

 Ουκρανία και διοικητής των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας και της Κριμαίας, ενώ ταυτόχρονα εξελέγη  

μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι) της Ουκρανίας. 

Ηταν το δεξί χέρι του Ράνκοβιτς. 

Από τον Φεβρουάριο του 1922 - αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων της Ουκρανικής ΣΣΔ. 

Στις 13 Δεκεμβρίου 1921 πήγε στην Άγκυρα ως  

επικεφαλής της σοβιετικής ρωσικής αντιπροσωπείας και συναντήθηκε με τον Μουσταφά Κεμάλ Πασά.  

Κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης, υπογράφηκε η συνθήκη συνεργασίας μεταξύ της Τουρκίας και της Σοβιετικής Ένωσης.