ΗΜΕΡΕΣ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΟΥ 1955. ΟΙ ΑΛΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΣΜΥΡΝΗ

Στις 6 Σεπτεμβρίου 1955,

 33 χρόνια  μετά το κάψιμο της Σμύρνης, 25 χρόνια μετά  το  «Συμφώνο Φιλίας, Ουδετερότητας και Διαιτησίας» που υπέγραψαν ο Κεμάλ με τον Βενιζέλαρο και 6 χρόνια μετα τα ΜΟΕ του Τσαλδάρη, στο Στρασβούργο

Η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου για τους Έλληνες της Πόλης και της Σμύρνης.

«Kahrolsun giavourlar!

Yikin, kirin, giavourdur!»

«Ανάθεμα στους γκιαούρηδες» ! 

«Σπάστε, γκρεμίστε είναι γκιαούρης!»

Στην Αθήνα, ο Καρκινοπαθής Παπάγος είχε ακόμα 30 ημέρες ζωής.

Στην Κωνσταντινουπολη καταστράφηκαν 4.500 καταστήματα Ρωμιών, 1.000 σπίτια, 73 εκκλησίες και 37 σχολεία. 

-Στη Σμύρνη βίασαν και τις συζύγους των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στο ΝΑΤΟ.

Το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, μια μικρή ομάδα φοιτητών 

ήταν συγκεντρωμένοι στην Πλατεία Ταξίμ, στην κορυφή του Πέρα, διαδηλώνοντας εναντίον της Ελλάδος, διότι , δήθεν, 

«οι Ελληνοκύπριοι ετοίμαζαν σφαγή των Τουρκοκυπρίων», και «το Πατριαρχείο και οι Έλληνες της Πόλης ενίσχυαν οικονομικά την

 ΕΟΚΑ». 
Η αφορμή για το πογκρόμ που ακολούθησε, ήταν η αγανάκτηση για

 την έκρηξη βόμβας στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης, 

που την έβαλε ο Τούρκος κλητήρας του Προξενείου. 
Η Ελλάδα, ήταν πάντα ό συντηρούμενος από τις Τουρκικές αρχές 

στόχος του όχλου.

 Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι πού οδηγούσαν 

στην Πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά με ένα μαινόμενο όχλο 

οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και σιδερένιους λοστούς πού φώναζε «Kahrolsun giavourlar!»

 (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) και «Yikin, kirin, giavourdur!»

 (Σπάστε, γκρεμίστε είναι γκιαούρης!).

 Όταν μαζεύτηκαν κάπου 50.000 μπήκε σε εφαρμογή η επόμενη φάση

 του σχεδίου.

 Ο αλαλάζων όχλος, επιδόθηκε στην καταστροφή όλων

 των ελληνικών περιουσιών και στην βεβήλωση όλων των Ιερών 

και Οσίων του Ελληνισμού της Πόλης. Οι οδηγίες πού είχαν δοθεί 

ήταν να μη μείνει τίποτα όρθιο.

 Ακολούθησαν ώρες πραγματικής κόλασης. 

Ένα μέρος του όχλου κινήθηκε στο "Istiklal Caddesi," 

 (το Πέραν), που στο ένα  χιλιόμετρο της διαδρομής του είχε, το πιο φημισμένο εμπορικό κέντρο της Πόλης. 700 περίπου μαγαζιά πού το συντριπτικό τους ποσοστό ανήκε σε Έλληνες. 

Χρυσαφικά μεγάλης αξίας λεηλατήθηκαν

 μέσα σ' ελάχιστα λεπτά απ' τους συμπλεκόμενους μεταξύ τους διαδηλωτές. 

Όταν ο όχλος έφθασε στην Αγία Τριάδα, ακούστηκε το σύνθημα 

«Ανάθεμα στους άπιστους!» και ο όχλος εισέβαλε στην εκκλησία,

 που καταστράφηκε .

Στην Παναγία των Βλαχερνών, πού χτίστηκε πάνω στα θεμέλια

 Βυζαντινού ναού του 470 μ.Χ., ο όχλος των διαδηλωτών 

κατέστρεψε με απίστευτη μανία ό,τι οι Έλληνες κατάφεραν να διατηρήσουν για χίλια τετρακόσια ογδόντα πέντε χρόνια.

 Στον Άγιο Γεώργιο στα Ψωμαθιά, μια εκκλησία χτισμένη τον 

13ο αιώνα πού οι Τούρκοι ονόμαζαν kanli kilise (ματωμένη εκκλησία) 

απ' το αίμα πού έχυσαν στο σημείο εκείνο την ημέρα της άλωσης της

 Κωνσταντινούπολης, η μανία των διαδηλωτών μετέτρεψε

 την ιστορική εκκλησία σε σωρό ερειπίων. 

Στην Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, γνωστή σαν Βαλουκλιώτισσα,

 οι αστυνομικοί και ο νυχτοφύλακας πού υποτίθεται ότι τη φύλαγαν, καθοδήγησαν τον όχλο στην καταστροφή και στη λεηλασία του

 ιστορικού Μοναστηρίου. 

Από τους τρεις μοναχούς πού βρισκόταν τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου στο Μοναστήρι , ο 90χρονος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς 

βρήκε τραγικό θάνατο μέσα στις φλόγες πού άναψαν για να τον 

κάψουν. 

Ό 6Οχρονος ηγούμενος, επίσκοπος Παμφιλίου Γεράσιμος, βασανίστηκε και βρέθηκε ζωντανός τραυματισμένος βαρεία στο

κεφάλι. Ό 35χρονος ιερέας Ευάγγελος χτυπήθηκε και βασανίστηκε. 

Ό όχλος απαιτούσε τη σταύρωση του πού τελικά δεν έγινε, γιατί οι διαδηλωτές ήθελαν να απολαύσουν μία αργή και σαδιστική σταύρωση, αλλά καθυστέρησαν πολύ, τους πρόλαβε ο Στρατιωτικός Νόμος πού κηρύχτηκε τα μεσάνυχτα και φοβήθηκαν τις συνέπειες του. 

Οι Πατριαρχικοί Τάφοι και τα σκηνώματα των μεγάλων ευεργετών

 του Γένους που από το 1850 και μετά τοποθετούντο στον 

αυλόγυρο της Ιεράς Μονής, καταστράφηκαν με καννιβαλική μανία. 

Οι Πατριαρχικοί Τάφοι ανοίχτηκαν και τα οστά των νεκρών 

σκορπίστηκαν στους δρόμους. 21 ελληνικά εργαστήρια 

καταστράφηκαν ολοκληρωτικά.

 Σε όσα βρισκόταν στα παράλια του Βοσπόρου 

οι μηχανές και τα εργαλεία πετάχτηκαν στη θάλασσα. 

110 ελληνικά εστιατόρια και ξενοδοχεία λεηλατήθηκαν, 

καταστράφηκαν ή παραδόθηκαν στις φλόγες. Λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν και τα 27 ελληνικά φαρμακεία. 

Οι βιασμοί γυναικών, ανεξάρτητα απ' την ηλικία τους, 

υπολογίζεται ότι ξεπέρασαν τους 200 τη νύχτα εκείνη, 

ενώ παρέμεινε πρακτικά άγνωστος ο τελικός αριθμός των νεκρών,

 πού ξεπέρασε τους 20, παρ'  όλο πού οι οδηγίες πού είχαν δοθεί απαγόρευαν τις δολοφονίες. 

Το οργανωμένο σχέδιο της ολοκληρωτικής καταστροφής των

 περιουσιών των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης διήρκεσε 6 ώρες περίπου. 

Στις 12 τα μεσάνυχτα και, αφού οι τέλεια οργανωμένες ομάδες είχαν σχεδόν ολοκληρώσει το έργο τους, η Τουρκική Κυβέρνηση 

ευαρεστήθηκε να κηρύξει Στρατιωτικό Νόμο σε μια Πόλη

 παραδομένη στις φλόγες. Το σχέδιο τους σημείωσε καταπληκτική επιτυχία. Το σύνολο σχεδόν των ελληνικών περιουσιών 

καταστράφηκε. Ό ελληνικός πληθυσμός τρομοκρατήθηκε. 

Οι απειλές για τη ζωή όσων είχαν επιβιώσει ήταν διάχυτες στην ατμόσφαιρα.
Ό Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης που επιβίωσε την κατάληψη

 του 1453, και τις σφαγές του 1821, δεν επρόκειτο να συνέλθει 

ποτέ από το χτύπημα της νύχτας αυτής. 

Σιγά-σιγά οι Έλληνες εγκατέλειπαν την Βασιλεύουσα 

για να εξασφαλίσουν τουλάχιστον τη ζωή τους.