Να’ μουν πούλι να πέταγα, να πήγαινα τ’ αψήλου,
ν’ αγνάντευα την Ήπειρο τη δόλια τη Χειμάρρα
, πώς πολεμούν τ’ αδέρφια μας, μαζί με τα παιδιά
μας
Το Ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου ανέφερε:
«Εξηκολούθησαν και σήμερον τοπικαί έπιχειρήσεις επιτυχώς. Χειμάρρα κατελήφθη. Το 141 τάγμα. Μελανοχιτώνων, εξ 20 άξιωματικών
και 677 οπλιτών, κυκλωθέν,
παρεδόθη. Όμοίως συνελήφθη αιχμάλωτος ό διοικητής του 2ου τάγματος του 2ου συντάγματος Βερσαλλιέρων μετά του επιτελείου
του και πολλών οπλιτών.
Πολυάριθμο υλικόν περιήλθεν εις χείρας μας»
Οι Ιταλοί είχαν αποσυρθεί εσπευσμένα το βράδυ του Σαββάτου ,
από την Χειμάρρα για να μην περικυκλωθούν, μετά την κατάληψη
του αυχένα του Κούτσι από το απόσπασμα Τσακαλώτου , (δύο χιλιόμετρα νότια από το Τσίπι) , από τον οποίο περνούσε ο δρόμος προς τη
Χειμάρρα.
Πολλοί ντόπιοι Έλληνες, όπως ο Θανάσης Κούστας, ο Αντώνης Κοκκαβέσης, ο Σάββας Πρίφτης, ο Πολυμέρης Κολιάκης, ο Π. Μπολάνος, ο Ν. Μπελέρης, ο Γ. Δημογιάννης, ο Σ. Λυκόκας, ο Γ. Μπρίγκος,ο Γ. Δήμας, ο Δ. Ζώτος,ο Ν. Ντούκος, Γρ. Πρίφτης, ο Π. Γκόρος αλλά και η ατρόμητη Κηπαριώτισσα Αναστασία
Σάββα οδήγησαν τους Έλληνες στρατιώτες στην πόλη.
Η είσοδος του Ελληνικού Στρατού ανακοινωθηκε από τις Καμπάνες.
Πρώτος μπήκε στην πόλη ο 10ος Λόχος του 6ου ΣΠ.
Ο Μεταξάς που βρισκόταν στο σπίτι του πληροφορήθηκε για την κατάληψη της Χειμάρρας της επομένη
Στο ημερολόγιο του έγραψε: Κυριακή -56 ημερα.Ησυχία. Ανάπαυσις.
Όλα Καλά.
Στη Χειμάρρα, οι γαλανόλευκες βγήκαν στα παράθυρα και στα μπαλκόνια, και ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους. Στη συνέχεια , μετά τη Θεία Λειτουργία , στην παλιά μονή του Αγίου Κοσμά έγινε δοξολογία και λαός και
στρατός έψαλαν το «Χριστός Ανέστη» και ας ήταν παραμονές Χριστουγέννων.
Η κατάληψη της Χειμάρρας εορτάστηκε με λαμπρότητα στην
υπόλοιπη Ελλάδα, και με απόφαση της κυβέρνησης, ορίστηκε
τριήμερος σημαιοστολισμός όλων των δημοσίων κτηρίων.
Η κατάληψη της πόλης οδήγησε στην ανύψωση του φρονήματος των ελληνικών στρατευμάτων αλλά και του ελληνικού λαού.
Η γραμμή του μετώπου αναπτύχθηκε από τον Σκουταρά, στα βόρεια
της Χειμάρρας μέχρι την κορυφή Αυγό των Ακροκεραυνείων.
Εκεί ψηλά στα Ακροκεραύνεια, στα χιόνια, ο στρατός μας πέρασε
όλον τον χειμώνα του 1940-41 και επιβίωσε μέσα σε σκαμμένα
λαγούμια στην πλαγιά του βουνού.
Τέσσερα χρόνια μετά, η Χειμαρραίοι ήσαν κάτω από το Κόκκινο
καθεστώς, και οι «διεθνιστές» έσφαζαν εκεί όπως και στην Αθήνα.
Το Αρχηγείο των Ιταλικών Ενόπλων Δυνάμεων στις 22 Δεκεμβρίου 1940 στο Ανακοινωθέν Νο 198 ανέφερε:
"Στην περιοχή των κυρηναϊκών συνόρων, δράση του αντίπαλου πυροβολικού. Μία από τις ναυτικές μας μονάδες βομβάρδισε εχθρικές μηχανοκίνητες δυνάμεις κοντά στην ακτή. Ένα τορπιλοβόλο κατέρριψε ένα εχθρικό βομβαρδιστικό . Οι αεροπορικές μας δυνάμεις, πραγματοποίησαν έναν έντονο βομβαρδισμό εναντίον συγκεντρώσεων στρατευμάτων και μηχανοκίνητων μονάδων. Επιπλέον, καθ 'όλη τη διάρκεια της νύχτας, αν και παρεμποδίστηκαν από κακές καιρικές συνθήκες, παρέμειναν πραγματοποίησαν επιθέσεις σε εχθρικές εγκαταστάσεις . Ο εχθρός πραγματοποίησε βομβαρδισμό μιας από τις αεροπορικές μας βάσεις στην Τριπολιτανία.
Στο ελληνικό μέτωπο, μια εχθρική επίθεση σταμάτησε με δράση πυροβολικού και με την αντεπίθεσή μας, η οποία προκάλεσε σημαντικές απώλειες στον αντίπαλο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας της 21ης Δεκεμβρίου και καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, πολυάριθμοι σχηματισμοί βομβαρδιστικών χτύπησαν αποτελεσματικά στρατεύματα, δρόμους, σιδηροδρόμους, και βάσεις, ενδιαφέρουσες επιχειρήσεις σε εξέλιξη στην Αλβανία. Σε διάφορες αεροπορικές μάχες, έντεκα εχθρικά αεροσκάφη τύπου Gloster καταρρίφθηκαν φλεγόμενα.
Τέσσερα από τα αεροσκάφη μας δεν επέστρεψαν."
Τις πρωινές ώρες, της Κυριακής 22ας Δεκεμβρίου,την 56η ημερα 
.png)
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου