Απέναντί μας είναι η Νέα Τάξη.

ΔΕΝ ΑΝΤΙΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΝΕΝΟΣ.

ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟ ΣΕ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΗΜΑΤΑ.

Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΔΕ ΘΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΘΕΙ, ΔΕ ΘΑ ΕΚΦΥΛΙΣΤΕΙ ΣΕ ΜΙΚΡΟΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥ.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/01/blog-post_6215.html

Στη ιστοσελίδα του κ. Αδώνιδος Γεωργιάδη διαβάζουμε μεταξύ άλλων τα εξής:

Υ.Γ. Οφείλω να πω ότι κάθε ανεξάρτητη προσπάθεια συλλογής υπογραφών είναι ευπρόσδεκτη, στο τέλος όμως για να κατατεθούν στην Βουλή χρειάζεται ούτως ή άλλως ένα κόμμα, για να τις υποστήριξη. Εάν μέχρι τέλους το μόνο κόμμα που θα συλλέγη υπογραφές είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. τότε δεν θα έχουν άλλη επιλογή παρά να μας τις φέρουν για να τις συνυπολογίσουμε. Ειδάλλως δεν θα μπορούν να προσμετρηθούν με τις δικές μας και θα παραμείνουν ασχολίαστες μέσα σε κάποιο ντουλάπι της Βουλής. Οφείλουμε όλοι να καταλάβουμε ότι το πολίτευμά μας είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και το σύστημα αυτό λειτουργεί μέσω κομμάτων. Ό,τι συμβαίνει εκτός αυτών, είναι πολιτειακά ως μή γενόμενον! Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις μεμψιμοιρίες για τον ΛΑ.Ο.Σ. και ας κατανοήσουν ότι είναι μεγάλη η ευλογία που μας προσέφεραν οι 386.000 πολίτες που ψήφισαν ΛΑ.Ο.Σ. στις περασμένες εκλογές. Χάριν σε αυτούς υπάρχουμε εμείς τώρα μέσα στην Βουλή και υπάρχει η δυνατότητα να αγωνιστούμε έστω. Ειδάλλως μέσα στην Βουλή των Ελλήνων, το πάνδημο περί Δημοψηφίσματος αίτημα, δεν θα είχε ακουστεί καν. Περιττό να πω ότι όσοι υπογράψουν σε αυτό το αίτημα περί Δημοψηφίσματος, ούτε μέλη του ΛΑ.Ο.Σ εγγραφόνται, ούτε ψηφοφόροι του δηλώνουν. Το ερώτημα απευθύνεται σε όλους τους έλληνες, αλλά λόγω συστήματος αναγκαστικά ένα κόμμα πρέπει να το εκπροσωπήση Κοινοβουλευτικά ή πολλά περισσότερα του ενός βέβαια, εάν το επιθυμούν."

Κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στον κ. Αδωνη Γεωργιάδη, πως η χειρότερη διαχείριση του λογικού συνειρμού, είναι η εκβιαστική του κατάχρηση. Κι όταν αυτή η πρακτική αναγορεύεται σε κυρίαρχη από έναν πολιτικό ηγέτη, τότε το μόνο που τροφοδοτεί είναι την εγκράτεια και την επιφυλακτικότητα για τις ανομολόγητες προθέσεις του.



Κάποιος θα πρέπει επίσης να του καταδείξει, πως ο σεβασμός στη δημοκρατία, δεν έχει τίποτε το κοινό με την πολιτικάντικη και καιροσκοπική διαχείριση των αδιέξοδων τακτικισμών που υποτάσσουν το μεγαλείο της πολιτικής στους στενόμυαλους σχεδιασμούς των κομματικών εκπροσώπων.


Κάποιος θα πρέπει τέλος να τον βοηθήσει να διακρίνει τη διαφορά, που είναι και δεδομένη και αυτονόητη, ανάμεσα στην καθολική στάση αντίστασης του Ελληνικού λαού στην κατευθυνόμενη αφελληνοποίηση θεσμών, δομών και κοινωνίας, και στην υστερόβουλη απόπειρα υποταγής αυτής της καθολικής στάσης ευθύνης, στα κοντόφθαλμα σχέδια κομματικού τακτικισμού με στόχο τις όποιες ενδοπαραταξιακές αντιπαραθέσεις, φιλοδοξίες και ηγεμονικούς σχεδιασμούς των ηγετών.

1. Το «ευπρόσδεκτον» επομένως της μεγάλης πρωτοβουλίας που ανέλαβε η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ», ήταν ευπρόσδεκτο πρίν απ όλα και κυρίως στο νου και στις καρδιές των ανθρώπων που αγκάλιασαν με ενθουσιασμό και μαχητικότητα τη μεγάλη πατριωτική πρωτοβουλία, πριν απ όλα και κυρίως, γιατί ήταν μια πρωτοβουλία ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ.
Μια πρωτοβουλία που δεν επεδίωξε να καπελώσει αλλά και δεν αφέθηκε να χειραγωγηθεί από το πολιτικό σύστημα και από τις συνιστώσες διαχείρισής του.
Ως τέτοια λοιπόν αγκάλιασε το σύνολο των πατριωτών της Ελληνικής κοινωνίας και αγκαλιάστηκε από αυτήν. Από τους πατριώτες όλων των κομμάτων, φυσικά και του ΛΑ.Ο.Σ. και απετέλεσε στα χέρια τους όχι απλά ένα φύλο χαρτί καταγραφής ονομάτων, αλλά ένα ανεκτίμητο ιδεολογικοπολιτικό εφόδιο, ένα εργαλείο αντίστασης και μάχης που έθεσε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις και ανέβασε ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων.

2. Το ουσιαστικό στη μεγάλη μας πολιτική - πατριωτική πρωτοβουλία, δεν ήταν η de - facto ενσωμάτωσή της στις συστημικές λογικές διαχείρισης, αλλά η έμπρακτη αμφισβήτησή τους.
Δεν απετέλεσε διαδικασία προσαρμογής, δεν προδιέγραψε τον αδιέξοδο εκφυλισμό της στις συμπληγάδες του πολιτικού συστήματος, αλλά ταυτίστηκε με μια μεγάλη ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, κι αυτό φυσικά δε συνέβη τυχαία.
Έχουμε απόλυτη επίγνωση ότι αυτή η μάχη ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση της Νέας Τάξης, δε θα είναι τηλεοπτικό παιχνιδάκι μπροστά στις κάμερες του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ, αλλά μια μάχη ευθύνης μέσα στην ίδια την κοινωνία.
Μια μάχη αντίστασης μέσα στη γειτονιά.
Μια μάχη ανατροπής στο πεζοδρόμιο και στην πλατεία.
Μια μάχη ζωής σε τελευταία ανάλυση μέσα από την οποία ο Ελληνικός λαός έχει μόνο μια επιλογή. ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ.
Γιατί αν δεν νικήσει, τότε το μόνο που του μένει είναι ΝΑ ΣΚΛΑΒΩΘΕΙ.

3. Το καθοριστικό στην ασυμβίβαστη πολιτική - πατριωτική μας πρωτοβουλία, είναι το γεγονός πως από την πρώτη στιγμή, άνοιξε ασυμβίβαστο μέτωπο με τη λογική του «πολιτειακά ως μη γενόμενον».
Διότι αυτό δε συνιστά την πεμπτουσία της Δημοκρατίας, αλλά την πλέον δόλια τακτική που οδηγεί στην αποδυνάμωση, τον ευνουχισμό και τη χειραγώγηση της ψυχής ενός λαού που ξεσηκώνεται αποφασισμένος να ανατρέψει ένα ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΙΘΕΣΗΣ σε βάρος της υπόστασής του, και ταυτόχρονα δηλώνει ασυμβίβαστος με φραστικά φτιασιδώματα ενός νομοσχεδίου εκτρωματικού, που μόνο ως Δούρειος ίππος στα θεμέλια της κοινωνίας μπορεί να λειτουργήσει.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, ξεκίνησε έναν αγώνα έντιμο, αυθεντικό, πολιτικά ξεκάθαρο και ασυμβίβαστο, έναν αγώνα εξ ορισμού αποστασιοποιημένο από τακτικίστικες λογικές. Έναν αγώνα που δεν μπήκε σε κανενός είδους αντιπαράθεση με κανέναν. Έναν αγώνα που ξεκίνησε αντιμετωπίζοντας ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ και όχι ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ κάθε παράλληλη προσπάθεια.

Γιατί αυτός ο αγώνας δεν εμφορείται από φοβικά σύνδρομα στις παράλληλές του διαδρομές.
Αρνείται όμως πεισματικά να ευνουχιστεί και να συνθλιβεί στις συμπληγάδες των ανομολόγητων ή και ομολογημένων λογικών τακτικισμού των πολιτικών κομμάτων.
Γιατί αυτός ο αγώνας δεν είναι εφαλτήριο για την ευόδωση των όποιων ευρύτερων ενδοπαραταξιακών επιδιώξεων και συμβιβασμών.

Είναι ένας αγώνας που στοχεύει στην αφύπνιση της Ελληνικής ψυχής, με στόχο τη μαχητική και αποφασισμένη, συντονισμένη και ασυμβίβαστη δράση της μέχρι την τελική νίκη.

Απέναντί μας δεν είναι τα πολιτικά κόμματα και οι ψυχές των ανθρώπων που τα πλαισιώνουν.

Απέναντί μας είναι η Νέα Τάξη.

Είναι το πολιτικό σύστημα που συμβιβάστηκε και παραδόθηκε σ αυτήν.
Είναι και οι πολικές ηγεσίες που δεν αρνούνται το συμπληρωματικό τους ρόλο μέσα στις γενικότερες επιδιώξεις της. Κι αυτός ο ρόλος δεν μπορεί να αποκρυβεί πίσω από τη λάμψη καιροσκοπικών φραστικών οχλαγωγιών και «επιχειρημάτων».

Ταυτιζόμαστε επομένως με την ουσία των επιχειρημάτων της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ και την αυθεντικότητα του παλλαϊκού ξεσηκωμού, γιατί δεν έχουμε στα χέρια μας απλά ένα χαρτί αλλά ένα πολύτιμο όπλο αντίστασης και μια ψυχή αποφασισμένη να τους χαλάσουμε τη μανέστρα και να ακυρώσουμε στην πράξη τα επικίνδυνα σχέδια τους.