Ένας Ρουφιανομαλάκας της Στοάς και η πραγματική Ελληνική Ιστορία

Όπως μου γράφει ο ηλίθιος επιστολογράφος της Στοάς, «η ιστορικές πήγες σου περιορίζονται σε αμφίβολης ποιότητας ελληνικά βιβλία και όχι από πήγες του εξωτερικού όπως ο γνωστός ιστορικός και ακαδημαϊκός Ρίτσαρντ Κλογκ». 

Από μόνη της η φράση αποδεικνύει πλήρως ότι ο άνθρωπος ανήκει στην πολυπληθή αγέλη των βλακών. 
Καταρχήν ο πληθυντικός θέλει «οι» και όχι «η». Ο ξελιγωμένος θαυμαστής των αγγλικών προϊόντων χαρακτηρίζει ως «αμφίβολης ποιότητας ελληνικά βιβλία», τις πηγές της Ιστορίας. 
Συμφωνώ ότι το Δοκίμιο του Φιλήμωνα είναι «αμφίβολης ποιότητας», αλλά αυτός λανσάρισε την ανύπαρκτη «Φιλική Εταιρεία». 

Ο «γνωστός» ιστορικός και ακαδημαϊκός Ρίτσαρντ Κλογκ, είναι τέκνο της Στοάς του Λονδίνου όπως και ο θανών το 1995 Ντάγκλας Ντέικιν που υπηρέτησε ως πράκτορας της SoE στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα και υπήρξε, σύνδεσμος ανάμεσα στη βρετανική πολεμική αεροπορία και την Ελληνική Βασιλική Αεροπορία. Το 1944, βρέθηκε στην Ελλάδα. H ανάμειξή του με τις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών και ιδίως η συναφής δράση του κατά τη διάρκεια του Πολέμου στη Γιουγκοσλαβία κάνουν τον «ιστορικό» που επίσης έγραψε για την ανύπαρκτη «Φιλική» πολιτικό στέλεχος.

 Ο Ρουφιανομαλάκας μου λέει ότι πρέπει να στηρίζομαι σε «πήγες του εξωτερικού» όπως ο γνωστός ιστορικός και ακαδημαϊκός Ρίτσαρντ Κλογκ που αποδεικνύει πέρα από κάθε αμφιβολία την ύπαρξη της φιλική εταιρίας και τον κύριο ρόλο που είχε στην επανάσταση άλλα και της μασονικές καταβολές της, άλλα ταυτόχρονα την διασύνδεση της με τους Καρμπονάρους της ιταλιας, που ήταν μυστική μασονική οργάνωση». 

Η «Φιλική» είναι κατασκεύασμα της Στοάς του Λονδίνου οπότε οι καθηγητές της Στοάς υποστηρίζουν το δημιούργημα της. 

Η ξένη κατοχή, που επεβλήθη στους Έλληνες μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, με την συνεργασία των προδοτών και των πρακτόρων , κατασκεύασε με διάφορους απατεώνες και παραχαράκτες «Μινχάουζεν», το παραμύθι της ανύπαρκτης Φιλικής Εταιρείας, για να κρύψει τους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Τους εθνικιστές της Εταιρείας των Φίλων του Γένους των Ελλήνων. Τους Φιλογενείς. Το πρώτο ελεύθερο Ελληνικό Κράτος μετά την Άλωση , η Επτάνησος Πολιτεία, δημιουργήθηκε στα 1800, και ταυτόχρονα γεννήθηκε η Μεγάλη Ιδέα. Οι Εθνικιστές Φιλογενείς της Κέρκυρας, με κορυφαίες τις Οικογένειες Θεοτόκη , Βούλγαρη, και Καποδίστρια, διακήρυξαν ότι, «αναγεννήθηκε το ελληνικό Έθνος μας που απόκτησε όνομα ελληνικό, πατρίδα ελληνική και ελευθερία ελληνική». 
Το 1815, στη θέση του Ελληνικού Έθνους, εμφανίστηκε με υπόμνημα στο Συνέδριο της Βιέννης, ο «Ιόνιος λαός», που τον συναποτελούσαν ελληνώνυμοι προδότες και οι «αυτόχθονες» Καθολικοί και Ιουδαίοι της Επτανήσου, και επιζητούσε την αγγλική προστασία. 
Ο Εφιάλτης τότε, λεγόταν Κόντε δε Ρώμας. Έξι χρόνια μετά, ο Εφιάλτης λεγόταν, Μαυροκορδάτος, Κουντουριώτης, Μιαούλης, Μακρυγιάννης, Ορλάνδος , Λουριώτης . Αργότερα ονομάστηκε Χαρίλαος Τρικούπης, μετά «Λευτεράκης», αργότερα Γεώργιος Παπανδρέου ,και μετά ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ, ΕΑΤ-ΕΣΑ, Σημίτης, Γιωργάκης, ΠΑΣΟΚ, «Μνημόνιο». 

Ο Εφιάλτης, δεν ήταν επομένως «στιγμιαίο ατύχημα» της Ελληνικής ιστορίας. Είναι διαρκές έγκλημα. Όπου εμφανίζονται οι πατριωτικές ιδέες ταυτόχρονα εκδηλώνεται νομοτελειακά και η προδοσία, της οποίας το παράσιτο, το κουβάλαγαν μαζί τους στις Θερμοπύλες ο Λεωνίδας με τους Τριακόσιους και ο Δημόφιλος με τους 700 Θεσπιείς. 
Ο Παλαιολόγος και η Κερκόπορτα πάνε μαζί. Το Έπος της Πίνδου το 1940-41, ακυρώθηκε από τις σφαγές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το προδοτικό κομμουνιστικό κίνημα του 1946-49. Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ και το αίμα των εθνικιστών, κατέληξαν στους «Ανανιστές». Το Έπος των βαλκανικών Πολέμων κατέληξε με την Μικρασιατική Καταστροφή, και η Εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση των Φιλογενών, το 1821, κατέληξε με τη δολοφονία του Αρχηγού, του Ιωάννη Καποδίστρια, στο Ναύπλιο. Αυτό είναι το μάθημα της Ιστορίας. 

Τα παραμύθια των «Μινχάουζεν», για την Εταιρεία Φάντασμα των «μικρομεσαίων» , και του «λαουτζίκου», βόλεψαν και τους αριστερούς μαρξιστάς, οι οποίοι ανακάλυψαν με πρωτεργάτη τον αστοιχείωτο παντογνώστη Κορδάτο, ως επαναστατική δύναμη το 1821, την ανύπαρκτη αστική τάξη. 

Όσο για τους Καρμπονάρους, καμιά σχέση δεν είχαν με την Αναγέννηση του Ελληνικού Έθνους.
 Οι «Καβουρνιαραίοι» ξεπετάχτηκαν μέσα από τις «ελευθεροτεκτονικές Στοές», της Μητέρας του Κόσμου, σαν μια πολιτικοποιημένη και ριζοσπαστική παραφυάδα, στα χρόνια του Μυρά στο βασίλειο της Νεαπόλεως, λίγο πριν ή λίγο μετά το 1808. Πριν δεν υπήρχαν, γιατί ήσαν, είτε απλοί μασόνοι είτε Ιακωβίνοι που ήσαν μέλη μιας Στοάς. 
Ο Αυστριακός μυστικός πράκτορας Πιέτρο Ντόλτσε σε λεπτομερή έκθεσή του προς τον Μέτερνιχτ (το 1815) έγραφε ότι ,«η Καρμποναρία που εμφανίστηκε στη Νότιο Ιταλία στη διάρκεια της εκστρατείας τη Ρωσσία ιδρύθηκε από τους Ιλλουμινάτους της Νάπολης και συνδεόταν με τους Ιλλουμινάτους του Λονδίνου και τους τέκτονες». Οι Άγγλοι δημιούργησαν, υποστήριξαν και βοήθησαν πολύ τους Καρμπονάρους και τους χρησιμοποίησαν εναντίον του «ιακωβίνου» Μυρά, και ο απεσταλμένος του Άγγλου βασιλιά στην αυλή της Νεάπολης, ο Λόρδος Bendinck, διατηρούσε ειδικό σύνδεσμο με τους Καρμπονάρους, ένα πράκτορα που τον έλεγαν Τζόνσον.(Johnson). Η ειδική σχέση με την αγγλική πολιτική και τη Στοά του Λονδίνου προκάλεσε σχίσμα στη Σικελία όπου δημιουργήθηκε η οργάνωση των Καλτεράρων. Ανάμεσα στις δύο οργανώσεις υπήρξε έντονο μίσος και έγιναν πολλές δολοφονίες εκατέρωθεν.Το μίσος συνεχίστηκε και με τη σύγκρουση Γαριβαλδίνων και Σικελών. 
Η καταγωγή του καρμποναρισμού δεν προσδιορίστηκε ποτέ με ακρίβεια. Υποστηρίζεται, κατά αναλογία προς τους Ιακωβίνους ότι προέρχεται από το μοναστήρι Σαν Καρμπόνε (San Carbone), όπου συγκεντρώνονταν οι πρώτοι συνωμότες. Άλλοι υποστηρίζουν τη σχέση με τη γαλλική εταιρία των Charbonniers, διότι στα χρόνια της παρανομίας των τέκνων του Ιακώβου, είχαν εμφανιστεί τον 16ο αιώνα, οι «Καλοί Εξάδελφοι» στην Σκωτία, και κατόρθωσαν να μυήσουν τον βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκο τον Α (1515 – 1547), ο οποίος έγινε προστάτης τους. Αλλά αυτό δεν είχε καμιά άμεση σχέση με το πρακτόρικο κίνημα των «Καρμπονάρων», η καρβουνιαραίων που θα λέγαμε νεοελληνικά, ή των «ανθρακέων», όπως τους έλεγαν οι μορφωμένοι Έλληνες. 

Τον Ιούλιο του 1820, εκδηλώθηκε το καρμπονάρικο κίνημα του στρατού της Νεάπολης, και ο βασιλιάς Δύο Σικελιών, Φερδινάνδος ο Α΄, που είχε πάρει τον θρόνο από τον Μυρά το 1815 , δέχθηκε τα ξημερώματα της 4ης προς 5η Ιουλίου να παραχωρήσει (αγγλικό) Σύνταγμα . 
Αυτό το κίνημα έβλαψε αφάνταστα το ελληνικό. 

Αλλά, θα σταματήσω εδώ προσωρινά και θα επανέλθω. 

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ