ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Ή ΑΛΛΑΓΗ ;

Ενώ το ΠΑΣΟΚ πέρασε για τα καλά μπροστά στις δημοσκοπήσεις και δείχνει να εγγίζει την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, κάποιοι μιλούν για συγκυβέρνηση !!!.
Το πρώτο που σκέπτομαι είναι πως νοιώθουν τόσο κοντά με τους ΝεοΔημοκράτες και την δεξιά που αυτά που τους ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν (εάν υπάρχει κάτι που να τους χωρίζει).
Μετά αρχίζουν οι βαθύτερες σκέψεις … η Αγγελοπούλου, ο Βγενόπουλος, ο Κυριακόπουλος, ο Μίχαλος και πολλοί άλλοι στρατοπεδάρχες, λοχαγοί και λοχίες του λεγόμενου «μεταρρυθμιστικού εκσυγχρονισμού», της συντήρησης δηλαδή που θέλει να εμφανίζει τον εαυτό της ως το μέλλον και την σωτηρία της χώρας.
Σκέπτομαι όσα έχω γράψει για την πορεία προς το νεοφεουδαλισμό και τον νεο-γκωλικό κεϋνσιανισμό που θα επιβάλλουν σαν πρώτη του φάση. Μήπως κάποιοι θέλουν την πορεία αυτή για να παγιώσουν σε τοπικό επίπεδο τα όρια των οικονομικών φέουδων που κατέχουν ή διαχειρίζονται ;
Σκέπτομαι : κανείς από αυτούς δεν βγήκε να πει πως ο νεοφιλελευθερισμός ήταν μία απάτη ή έστω ένα λάθος. Κανείς δεν βγήκε να μιλήσει για την κατάρρευσή του, αντίθετα όλοι στηρίζουν το σύστημα που υπηρέτησαν και τους καλοέθρεψε με τεράστια κέρδη εις βάρος των πολλών, των μαζών του πλανήτη, που είναι ή ορίζονται ως «μάζες», επειδή κάποιοι θέλουν να εξέχουν, να τους καθοδηγούν και να τους εκμεταλλεύονται.
Σκέπτομαι: ποια πρόταση έχουν αυτοί για το καταρρέον σύστημα; Απαντώ την υπέρ τους διατήρησή του ή τον μετασχηματισμό του σε ένα σύστημα που πάλι τους ίδιους θα εξυπηρετεί … . Ετσι επιδιώκουν να σκεπάσουν την αηδία και την δυστυχία που προκαλεί το σύστημα αυτό και να εμφανίσουν ως «εθνική» ανάγκη και πολιτική συναπόφαση του λαού την διατήρηση του συστήματος της εξουσίας τους ως μοναδικής πολιτικής λύσης. Τα «κεκτημένα» τους προσπαθούν να διατηρήσουν είναι απλό … .
Τόσα χρόνια κανείς δεν κατάλαβε πόσο επιζήμια για την χώρα και την κοινωνία μας ήταν η κυβέρνηση Καραμανλή ή πόσο επιζήμια είναι για την Ελλάδα και όλο τον πλανήτη τα απολυταρχικά δόγματα του νέο-φιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης;
Εσπευσαν τώρα να ψαλιδίσουν τον Καραμανλή και σε λίγο σειρά έχει και ο ήδη ψαλιδισμένος Παπανδρέου. Η ισοπαλία είναι ένα αποτέλεσμα που τους βολεύει για να συνθέσουν με παλιά και αναπαλαιωμένα υλικά τον πολιτικό χώρο που θα εκφράζει και πάλι τα συμφέροντά τους. Να παραπλανήσουν και να προκαλέσουν την αίσθηση του νέου στον λαό, την αίσθηση της δήθεν ομόνοιας και αδελφοσύνης (παρακολουθήστε την ρητορεία πολιτικών και δημοσιογράφων στα ΜΜΕ και θα το καταλάβετε αμέσως) και μέχρι να αποκαλυφθεί το ψευδεπίγραφο και το λάθος να έχουν συντηρήσει την εξουσία τους για καμιά δεκαετία ακόμα. Μετασχηματισμός, Αναδιάταξη και Ανακύκλωση !!!.
Ποιος είναι καλύτερος για να εκφράσει την πολιτική διγλωσσία και να μπερδέψει ακόμα καλύτερα ; Ο Κ.Σημίτης … Για αυτό ξαναήλθε στην επιφάνεια, για αυτό μήνες τώρα παρευλάνουν από τα κανάλια των φεουδαρχών οι Βερελήδες, οι Πάγκαλοι, οι Μιλένες, οι Αννες, οι Χρήστοι, ακόμα και τον Γιάννο «θυμήθηκαν» … . Ολοι εκφραστές της πράσινης κεντροδεξιάς, της συντήρησης και της κοινωνικής υποταγής στα κελεύσματα του νέο-φιλελευθερισμού.
Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα ; η διάλυση των δύο μεγάλων σήμερα κομμάτων και η δημιουργία ενός νέου, με κεντρώο φιλολαϊκό προφίλ, αλλά και την απαραίτητη «γοητεία» των δήθεν αριστοκρατών και τεχνοκρατών.
Δεν λέω ότι ο τόπος δεν χρειάζεται «αλλαγή», το αντίθετο, αλλά χρειάζεται πραγματική αλλαγή, χρειάζεται το γκρέμισμα των εξαρτήσεων και το χτίσιμο μιας πραγματικής κοινωνίας, μιας πραγματικής δημοκρατίας και μιας κοινωνικής οικονομίας και όχι τους ρεφορμισμούς της συντήρησης και του κατεστημένου.
Δεν έγιναν ξαφνικά «κόκκινοι» οι καναλάρχες, αλλά σκόπιμα προβάλλουν και τους εξεγερμένους νέους αλλά και τις καταστροφές και την οικονομική δυσπραγία της αγοράς για να δείξουν ότι δήθεν ο ορθός δρόμος είναι κάπου στην μέση. Στην πραγματικότητα στην «μέση» βρίσκεται ο δρόμος της συντήρησης, του κατεστημένου και των κοινωνικών δολοφονιών που κάθε ημέρα διαπράττουν σε βάρος της πλειονότητας του λαού μας και των λαών του κόσμου και υπέρ της δικής τους ολιγαρχίας !!! .
Ο πλανήτης μας για να συνεχίσει να υπάρχει χρειάζεται πραγματικές αλλαγές που θα θέτουν σαν κέντρο τους τον άνθρωπο, θα εξασφαλίζουν για όλους τους ανθρώπους τις βιοτικές, υλικές και άϋλες, ανάγκες, θα εξασφαλίζουν την ισότητα, την πραγματική δημοκρατία, την πραγματική ελευθερία, όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν και είναι ουσιαστικά αναπαραγωγή της παγκόσμιας εξαθλίωσης και της αισχρότητας των αυτοκρατοριών και των αυτοκρατόρων, που συγκροτούνται για να εκφράσουν ένα παρόν, χωρίς πραγματικό μέλλον.

Δημήτρης Καραμήτσας - http://dialogoskoinonia.wordpress.com/