Aγώνας για το ψωμί και το αλάτι

Χαίρονται οι μονίμως (δήθεν) «διαφωνούντες» και διαμαρτυρόμενοι, για την πορεία των μουσουλμάνων της Αθήνας που έγινε την προηγούμενη Παρασκευή με «αφορμή» το κάψιμο μιας σελίδας από το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων, το Κοράνι, από «έναν άξεστο και αμόρφωτο αστυνομικό» (!;) (Τι εννοεί ο Ποιητής; Ότι οι μορφωμένοι αστυνομικοί ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ; Ότι ο ίδιος, που συγκαταλέγεται στους ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥΣ, Γνωρίζει το Κοράνι; Έλεος με την αντι-αστυνομική ρητορία και μαλακία…).

Παραγνωρίζουν τις ζημιές που έγιναν (πάλι) σε περιουσίες πολιτών, δεν τους αφορά. Πρέπει να επιβεβαιωθεί πάσει θυσία η αντι-ρατσιστική επιλογή, εις βάρος του οποιουδήποτε τυχόντα. Διαβάσαμε κάπου με αυταρέσκεια να γράφεται ότι: « Η Αθήνα εισήλθε και αυτή θριαμβευτικά στην ομάδα των πόλεων της Δύσης που αντιμετωπίζει την επερχόμενη κόλαση. Ανδαλουσία, Παρίσι, Λονδίνο, Βερολίνο, Νάπολη, Μασσαλία, Αλγεθίρας, Βαλένθια». Οι παγκοσμιοποιημένοι μας, δεν κρύβουν την χαρά τους! Επιτέλους, άλλη μία προσπάθεια για να είμαστε στην πρωτιά της διάλυσης των Κρατών- Εθνών, άλλη μια προσπάθεια στην επιβολή πλαστικοποιημένων αποεθνικοποιημένων ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ, άλλη μία λαμπρή επιβολή του (επιμέρους, μοναχικού και αδύναμου)ΠΟΛΙΤΗ (έρμαιο στα χέρια του κάθε ισχυρού),ενάντια στην λογική του ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΛΑΟΥ (του ΜΟΝΟΥ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ και του ΜΟΝΟΥ που ΕΧΕΙ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ).

Αυτός ο ανέξοδος και τυφλός αντι-ρατσισμός, που τελικά μετατρέπεται σε έναν ιδιότυπο ΡΑΤΣΙΣΜΟ σε οτιδήποτε έχει σχέση με ΕΛΛΑΔΑ- ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ- ΠΑΤΡΙΔΑ, μαζί με το λεγόμενο «Ταξικό μίσος», που επίσης μπροστά στην όποια ΑΔΙΚΙΑ αντιπαραβάλει Διαιρέσεις και δημιουργεί Ψυχισμούς που δεν ανταποκρίνονται στην Πραγματικότητα, αλλά εξυπηρετούν συμφέροντα αλλότρια, φαίνεται ότι κυριαρχεί δυστυχώς σε ένα μεγάλο κομμάτι της παγκοσμιοποιημένης εγχώριας αριστεράς, αλλά και στους κάθε λογής «εκσυγχρονισμένους» και Μετα-μοντέρνους όμορων «χώρων», (δήθεν) προοδευτικών…
Kατά δε τραγική ΕΙΡΩΝΙΑ: Μαζί με τους Μεταπράτες της Δεξιάς, εξυπηρετούν και οι δυο τις Επιδιώξεις του ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ το ίδιο…

Επαναλαμβάνουμε ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ :

Tι να το κάνεις το αντι- ρατσιστικό σου παράσιμο, άμα δεν έχεις ΚΟΙΝΩΝΙΑ να συμβαδίζεις, όταν έχεις συμβάλλει να διαλυθεί ο Κοινωνικός ιστός, όταν δεν υπάρχει ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΥΝΟΧΗΣ, αλλά ΟΜΑΔΕΣ, οι οποίες κινούνται η μία εναντίον της άλλης, όταν ισχύει το «ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ»; Ποιο το ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΣΟΥ ΑΛΜΑ τότε, ρε «σύντροφε»;

Είναι δυνατόν να είναι κανείς τόσο ανόητος, τόσο Εγωιστής που να μην κατανοεί την Αδυναμία και Ανυπαρξία της Μονάδος, μπροστά στις δυνατότητες της ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ προσπάθειας και Προοπτικής, στο «Όλον»;

Από πού απορρέει το «Αξίωμα» ότι οι Πολυεθνικές και «Πολυπολιτισμικές»κοινωνίες είναι πιο προηγμένες από αυτές που έχουν Εθνική Συνοχή; (εγώ θα αναφέρω τα παραδείγματα της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της διάλυσης της, της πρώην ΕΣΣΔ και το πώς η Περιφρόνηση του Εθνικού από τον «Πατερούλη» ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ του ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ μετά το 1989, κ.α., και αναμένω….).

Η (όποια) Αριστερά μεγαλούργησε όταν συνδέθηκε με αυτό που (περιφρονητικά) αποκαλείται: ΛΑΟΣ. Παραδείγματα, εν Ελλάδει, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αλλά και η ΕΔΑ. Καμία αριστερά δεν μπορεί να υπάρξει με μετα-μοντερνιές, με την αναγωγή του Επιμέρους σε ΛΑΤΡΕΙΑ, με περιφρόνηση των Λαϊκών δυνάμεων, με συνεχείς προσβολές προς τους (αμόρφωτους!) κατοίκους και προς τον ΤΟΠΟ που σε ΓΕΝΝΗΣΕ και σε ΑΝΑΘΡΕΨΕ. Αυτονόητο…

Επιβάλλεται η Προστασία των Κοινών μας , του «Κοινού» των Ελλήνων. Η πάλη μας διεξάγεται εντός ΠΛΑΙΣΙΟΥ και ΕΝΤΟΣ ΧΩΡΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥ ΜΕ ΑΙΜΑ..

Επιβάλλεται επίσης (και το λέω όχι πατερναλιστικά, αλλά σαν εσώτερη ανάγκη),η πνευματική επιστροφή όλων μας στους Ποιητές: να ξαναδιαβάσουμε, να πάρουμε κουράγιο, να ξανα-συνενοηθούμε: παρέα με Γ.Ρίτσο, με Ο.Ελύτη, με Γ.Σεφέρη, με Κ.Καρυωτάκη…
Εν πάσει περιπτώσει ας κλείσω «ενωτικά» με έναν (ίσως κοινά αποδεκτό) στίχο του τελευταίου: « Σε όλα τα κλίματα και σε όλα τα πλάτη, αγώνας για το ψωμί και το αλάτι».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ