Τα 200 χρόνια του «Φαντάσματος» της Αγγλικής Προπαγάνδας

«Δεν πρέπει να λες την αλήθεια, παρά μονάχα σε κείνους που έχουν το δικαίωμα να τη γνωρίζουν» , Τόμας Μαν.

του Σπύρου Χατζάρα


Το ψέμα ή τα ψέματα, λένε, έχει «κοντά πόδια». Όμως, τα ψέματα, επί των οποίων οικοδομήθηκε συστηματικά από το 1834, η καθεστωτική εκδοχή, για το πως οργανώθηκε η Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821, κυριαρχούν ακόμα. Επομένως, η «βαλίτσα, (του ψεύδους), πήγε πολύ μακριά».
Διάφορες οργανώσεις «πατριωτών» και μη εόρτασαν και θα εορτάζουν τα «200 χρόνια» από την ίδρυση στην Οδησσό του Φαντάσματος της Αγγλικής Προπαγάνδας, της Φιλικής Εταιρείας. Όπως έγραψα, μαζεύτηκαν, (έναντι της Παντείου), καμιά 50αριά Κόρακες μαζί με τον Μωυσή για να εορτάσουν τα 200 χρόνια της ουδέποτε ιδρυθείσης και μηδέποτε υπαρξάσης, «Φιλικής», και για να τιμήσουν τον δικό τους ,της Στοάς της Λευκάδος, τον λαδέμπορα , το λαμόγιο και παραμυθατζή Ξάνθο.
Η «Εταιρεία Ελλήνων Ευεργετών» διοργανώνει διαγωνισμό ζωγραφικής και έκθεσης για τους μαθητές των σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, (για να εμπεδώσουν τα παιδιά το παραμύθι),μέχρι και «οι φίλοι του τάματος του Έθνους» ανακοίνωσαν ότι «ως γνωστό την 14η Σεπτεμβρίου 1814 ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία αρχικώς από τους Εμμανουήλ Ξάνθο, Νικόλαο Σκουφά καί Αθανάσιο Τσακάλωφ».

Πριν δυο χρόνια, ως γνωστό, εξέδωσα την «Επανάσταση των Φιλογενών» και τώρα είναι γνωστό, ότι «την 14η Σεπτεμβρίου 1814 ο απατεώνας και πλαστογράφος Ξάνθος δεν βρισκόταν στην Οδησσό ενώ ο Αθανάσιος Τσακάλωφ που ήταν μέλος του «ελληνόγλωσσου Πανδοχείου» βρισκόταν στη Βιέννη για το Συνέδριο.
Ως είναι πλέον γνωστό, ο Τσακάλωφ δεν γνώριζε τότε τον Ξάνθο και το συνθηματικό γράμμα του «Τσακάλωφ» που δημοσίευσε στα απομνημονεύματα του ο μάρτυρας της αγγλικής Στοάς Ξάνθος, δεν είναι πρωτότυπο αλλά «αντίγραφο» δια χειρός Ξάνθου.
Η νόθα «Ιστορία», κατασκευάστηκε μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, και ενόψει της άφιξης του Όθωνα , το 1834, για να σκεπαστούν τα ίχνη της προδοσίας, για να συγκαλυφθούν οι πράξεις και οι ευθύνες των «πρακτόρων» και των «ιδιοτελών», για το καθεστώς της εξάρτησης που επεβλήθη στην Ελλάδα και τους Έλληνες, από το 1824, με όχημα τα «δάνεια της Αγγλίας». 
  Τα «ξένα κέντρα» μας διοικούν έκτοτε, συνεχώς με τους αχυρανθρώπους τους, διαφθείροντας τα ήθη, με την Φαυλοκρατία και την Κλεπτοκρατία, όπως ακριβώς το περιέγραψε ο «Ανώνυμος ο Έλλην», στην «Ελληνική Νομαρχία».
Μετά την «Επανάσταση των Φιλογενών» είναι γνωστό ότι ο Κωνσταντίνος Κούμας, το 1832, (πριν τον Φιλήμονα και τον Ξάνθο) αποκάλυψε σε τρεις γραμμές την αλήθεια.
«Μια εταιρία της οποίας η Αρχή με όλον ότι επροσπάθησαν τινές να την ερμηνευύσωσι μένει ακόμα αίνιγμα ονομασθείσα Εταιρία των Φίλων ήρχισε (δεν εξεύρει τις πότε) να ενεργεί μυστικώς την επανάσταση ».
Η Εταιρία των Φίλων. Που ιδρύθηκε το 1800 και αρχηγός της από το 1814 ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας, για τον οποίο το «Πατριωτικό Δοκίμιο» των Φιλογενών του 1817 έλεγε: «αναφέρω την Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, τον αληθινό και ζώντα στύλον της Πατρίδος , το καύχημα τού Γένους ολοκλήρου, τον εξοχώτατον Κόμητα Ιωάννην Καποδίστριαν. Τον γενναίο και ένδοξο Άνδρα του οποίου οι λαμπροί αγώνες υπέρ τού Γένους στεφανούνται καθ' έκάστην μέ χρυσάς δάφνας. Οι αληθείς Πατριώται δέν θεωρούσιν εις τό πρόσωπον Σου παρά δεύτερον Μιλτιάδην, ή άλλον Θεμιστοκλέα».
Το 1839, εκδόθηκε η Ιστορία του αρχιμανδρίτη Αμβρόσιου Φραντζή, που είχε μυηθεί στην «Εταιρία των Φίλων», το 1810, από τον Γ. Πογονόπουλο, και ο οποίος είχε συλληφθεί το 1834 μαζί με τον Κολοκοτρώνη, (κατά τον διωγμό των Καποδιστριακών), στην οποία η «αγία τριάδα» της Επανάστασης ήσαν ο ηγεμών της Μολδαβίας Αλέξανδρος Ιωάννου Μαυροκορδάτος, ο «Φυγάδας», ο Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου Υψηλάντης, και ο Ιωάννης Καποδίστριας, δηλαδή οι τρεις πιο σημαντικοί Έλληνες των αρχών του 19ου αιώνα.
Σύμφωνα με την περιγραφή του Αμβρόσιου Φραντζή, η «μηχανή» της επανάστασης μπήκε σε κίνηση, με την άφιξη του Καποδίστρια στην Ρωσία το 1811. 
  Για προφανής λόγους η μαρτυρία του Φραντζή για τα γεγονότα, ετέθη «αυτεπάγγελτα στο Αρχείο».
Ο πλαστογράφος Φιλήμων, στο «Δοκίμιο» του 1834, διέψευσε εργολαβικά αυτήν την συμφωνία. «Πολλοί υψιπέτες πολιτικοί ηθέλησον να πετάξωσι δια της φαντασίας των εις τον Αρκτικόν Πόλον υποπτεύοντες, δια να μην είπομεν πιστεύοντες ως δημιουργούς της εταιρείας των φιλικών τον υπουργό Καποδίστρια και τινάς άλλους. Ανέτρεξαν τινές εις προγενεστέραν εποχήν πλάττοντες συμφωνίας μεταξύ του Καποδίστρια, του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου του Φυραρή και του Ροδοφοίνικος».

Όπως είναι γνωστόν ο «μάρτυρας Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος» , κατέθεσε προς το Έθνος με την επιστολή του προς τον Τσακάλωφ τα ακόλουθα.
«Ο κ. Ξάνθος εξέδωκεν εν, ως ο ίδιος το ωνόμασε, ιστορικόν υπόμνημα της Φιλικής Εταιρείας. Λέγει δε ότι αυτός κατά το 1813 μεταβάς από Κωνσταντινούπολι εις Πρέβεζαν και εκείθεν εις Οδησσόν όπου ευρών το μακαρίτη Σκουφάν, πρώτον τον ενέπνευσεν και υμάς δεύτερον τον περί ελευθερίας Σκοπόν και ότι καθό μασσών (κτίστης) έκαμε το σχέδιον της εταιρίας. Συμφωνήσαντες δε και υμείς μετ’ αυτού, εκάματε το Σύστημα αυτής. Τοιαύτα και πολλά άλλα κακοήθη ψεύδη εκήρυξεν, ενώ αυτός εκατηχήθη από τον μακαρίτην Σκουφάν κατά το 1817 εν Κωνσταντινουπόλι, την ιδίαν ημέραν, καθ’ ην κατηχήθη και ο Π. Σέκερης από εμέ».
Η μαρτυρία Αναγνωστόπουλου, είναι συντριπτική για τις «κατασκευές» της «Ιστορίας» της αποικιοκρατίας και του ψεύτη Ξάνθου.
Ο Ξάνθος μυήθηκε από τον Σκουφά, το Πάσχα του 1817.
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821, ήταν προϊόν μιας ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας που άρχισε το 1785-86, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εφαρμογή του «Ελληνικού σχεδίου », της Μεγάλης Αικατερίνης και του Ιωσήφ Β’, για τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που στηριζόταν στο εθνικοαπελευθερωτικό πνεύμα που γεννήθηκε με τα Ορλωφικά, και επηρεάστηκε από τη Γαλλική Επανάσταση, τους πολέμους του Ναπολέοντα, και τη γέννηση του πρώτου ανεξάρτητου Ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, της Δημοκρατίας των Επτά Ενωμένων Νήσων.
Το κίνημα του νεοελληνικού δοαφωτισμού ήταν αναπόσπαστο τέκνο αυτής της ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας, στο πλαίσιο της οποίας εντάσσονται οι αγώνες των Σουλιωτών, το κίνημα του Λάμπρου Κατσώνη, το κίνημα του Ρήγα και ο διωγμός των Αρματολών. Το φθινόπωρο 1814, η ηγεσία της «Εταιρείας των Φίλων του Γένους», συγκεντρώθηκε στην Βιέννη και στο περιθώριο του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου, της τότε «Συνόδου Κορυφής», αποφάσισε την Επανάσταση για την Απελευθέρωση των Ελλήνων. 
  Όταν αποφασίστηκε η Επανάσταση, δημιουργήθηκε ως προκάλυμμα η Φιλόμουσος Εταιρία, με πρόταση της Φιλογένειας που χάρις στον Γαλάτη είχε διερευνήσει και μελετήσει το αγγλικό εγχείρημα στην Αθήνα, και το 1820 ιδρύθηκε η «Φιλόμουσος και Φιλάνθρωπος Γραικική Εμπορική Εταιρία», που ήταν το ταμείο της Επανάστασης, και της οποίας Γενικός Έφορος ανέλαβε ο Υψηλάντης ο οποίος σε επιστολή του (τον Ιούλιο του 1820), ονόμαζε τη Εταιρεία ως «φιλογενική Κάσσαν».

Σταματάω εδώ. Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει όλη την αλήθεια στο βιβλίο μου. Φτάνει πια με τα παραμύθια των Στοάς του Λονδίνου. Δεν μας ελευθέρωσε ο Ξάνθος της Στοάς της Λευκάδας.
Όσοι τιμούν την ψευδο-ιστορία που κατασκεύασαν οι «σιωνιστικοί και μασονικοί κύκλοι», με εντολή των Ρόθτσιλντ, για το φάντασμα της «Φιλικής» που ουδέποτε ιδρύθηκε , υπηρετούν τους ίδιους σκοπούς. Και όσο επαναλαμβάνουμε τα παραμύθια του Λονδίνου και του Ξάνθου ως δήθεν Ιστορία το «ηθικὸ καὶ εθνικὸ σθένος των Ελλήνων» δεν θα αναζωογονηθεί .