15/8/17

Υπάρχουν και οι παπαγιστές

Κ. Χατζάρα, διαβάζεις τα σήματα και τις διαταγές επιχειρήσεων σαν δημοσιογράφος και όχι σαν Αξιωματικός. Κάπως ετσι διαβάζεις και το σήμα του Παπάγου.

Η ουσία είναι ότι ο στρατηγός Στυλιανός Μανιδάκης ,ανέφερε και κατέγραψε
εν ώρα μάχης ότι οι διοικητές δεν μπορούσαν να ασκήσουν διοίκηση λόγω της παρουσίας των ξένων... «τουριστών». Πιο Πολλά δεν είπε. Και δεν χρειαζόταν. Κατέγραψε το τι γινόταν.
Και ο Παπάγος απάντησε στις 16 Αυγούστου τρείς ολόκληρες ημέρες μετά, μετά τη λήξη της επιχείρησης. Αυτό πώς να το διαβάσω; Σαν ….επιλοχίας; 

Ο Στυλιανός Μανιδάκης φοίτησε στην σχολή Ευελπίδων από το 1913 έως το έτος 1917 οπότε και αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία κατά τα έτη 1919/22 ως Λοχαγός, από την ημέρα της αποβίβασης των ελληνικών στρατευμάτων στη Σμύρνη, μέχρι το τέλος Προήχθη σε ταγματάρχη τον Αύγουστο του 1930. Φοίτησε στην ελληνική Σχολή Εφαρμογής Πυροβολικού και με διετή υποτροφία (1930 – 1932) στην Γαλλική Σχολή Πολέμου στο Παρίσι. 
Κατά την γερμανική εισβολή του Απριλίου 1941 ήταν επιτελάρχης της 7ης Μεραρχίας, η οποία συγκράτησε στην Ανατολική Μακεδονία επιτυχώς όλες τις γερμανικές επιθέσεις από οχυρωμένη θέση μέχρι την υπογραφή της ανακωχής. Τον Ιανουάριο του 1942 διέφυγε στην Μέση Ανατολή, όπου σχημάτισε σύνταγμα πεδινού πυροβολικού.
Το σύνταγμα αυτό υπήρξε η μοναδική μονάδα του ελληνικού στρατού στην Μέση Ανατολή, η οποία δεν στασίασε κατά την ελληνικής κυβέρνησης της Μέσης Ανατολής. Το Σύνταγμα  πολέμησε στην συνέχεια στην Ιταλία, στις μάχες του Ρίμινι – Ρουβίκωνος, ως πυροβολικό της 3ης ορεινής ταξιαρχίας.
Κατά τον συμμοριτοπόλεμο, διετέλεσε διαδοχικώς διευθυντής του Γραφείου Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού, διοικητής της 41ης ταξιαρχίας και της 9ης Μεραρχίας, η οποία το 1947 κατέλαβε το Γράμμο μετά την πρώτη μάχη του Γράμμου.
Το καλοκαίρι του έτους 1949, αν και ήταν υποστράτηγος, ανέλαβε διοικητής του Β’ σώματος στρατού, το οποίο με αιφνιδιαστική ενέργεια τον Αύγουστο του έτους 1949 κέρδισε εντός 4 ημερών την καθοριστική για την εξέλιξη του εμφυλίου πολέμου μάχη του Βίτσι.
Και η 3η Μεραρχία, του βασιλόφρονα Πολωνού, εκπαιδευμένη εξ ολοκλήρου από του Αμερικανούς, ειχε μαζί της τον αμερικανό σύμβουλο, και εκτελούσε τις δικές του διαταγές.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Παπάγος, Παπάγος" φώναζαν οι Παπαγιστές... "Πλαστήρας, Πλαστήρας" φώναζαν οι Πλαστηρικοί..."Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος" φώναζαν οι κομμουνιστές... Μια χάβρα ήμασταν τότε και μια χάβρα παραμένουμε...

Ανώνυμος είπε...

Κ. Χατζάρα, τον Υποστράτηγο Μανιδάκη τον έκανε Δκτή Β ΣΣ ο Παπάγος. Προφανώς γιατί ήθελε σε κρίσιμη θέση να υπάρχει Δκτής με ικανότητες και ο οποίος θα κάνει τη δουλειά για την οποία επιλέχθηκε. Αρα συμφωνούμε . Όσο για το άλλο το Γ΄ΣΣ, ίσως να ήταν ο τρόπος για να απαλλαγούν οι μάχιμες μονάδες από παρείσακτους.
Και αν θυμάμαι καλά ο Αβέρωφ στο ""Φωτιά και Τσεκούρι"" το έθιξε ως γεγονός γράφοντας ότι οι Αμερικάνοί του Βαν Φλίτ έκαναν και επέβαλλαν το δικό τους σχέδιο, για την κατάληψη των Βιτσίου- Γράμμου, στο οποίο προβλεπόταν υπερκερωτικές κινήσεις σαν να επρόκειτο για επιχειρήσεις στις πεδιάδες και τους λόφους του Δυτικού Μετώπου, απορρίπτοντας το σχέδιο των Ελλήνων Επιτελών. Με την εφαρμογή του για 2-3 μέρες, συνειδητοποίησαν όλοι τους σε τί σφαγή επρόκειτο να εξελειχθεί η επιχείρηση, και με παρέμβαση Βασιλέως και Παπάγου προεκρίθει το Ελληνικό Σχέδιο Επιχειρήσεων, καθώς ήταν προσαρμοσμένο πλήρως στις απαιτήσεις ενός αγώνα που τον γνωρίζαν πλέον πολύ καλά.