Το Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα και η διεφθαρμένη Αστική Δημοκρατία

Στις 19 Φεβρουαρίου 1936 υπογράφηκε το μυστικό συμφωνητικό 
«Σοφούλη-Σκλάβαινα», που για τους ντενεκέδες συνοδοιπόρους , τους προοδευτικούς και τους Κομμουνσιτες, «γέννησε ελπίδες για την δημιουργία μιας δημοκρατικής κυβέρνησης και την αποτροπή μιας φασιστικής δικτατορίας».

Το Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα ήταν η απόλυτη ξευτίλα της Αστικής Δημοκρατίας.

Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 διεξήχθησαν από την «άχρωμη» «υπερκομματική» κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Δεμερτζή με το σύστημα της απλής αναλογικής. Ψήφισαν 1.278.085 άνδρες ψηφοφόροι.
Έλαβαν, το Κόμμα των Φιλελευθέρων , ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, 474.651 και έβγαλε 126, βουλευτές το λαϊκό Κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη πήρε 253,384 ψήφους και εξέλεξε73 , η Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωσις, (Κονδύλης, Τζον Θεοτόκης, Ιωάννης Ράλλης) πήρε 253,384 και έβγαλε 63, το Παλλαϊκό Μέτωπο (ΚΚΕ) με εκπρόσωπο το Νικόλαο Πλουμπίδης πήρε 73.411 και έβγαλε 15, ο Συνασπισμός των Καφαντάρη, Γεώργιου Παπανδρέου και Αλέξανδρου Παπαναστασίου με 53.693 ψήφους έβγαλε 7 , όσους και το Κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά που ελαβε 50.137.
Το Μεταρρυθμιστικό Εθνικό Κόμμα του Σωτήρη Γκοτζαμάνη πήρε 17.822 και εξελέγη ο Γκοτζαμάνης και άλλοι τρεις. Το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος του Ιωάννη Σοφιανόπουλου πήρε 13.006 και βγηκε ο Σοφιανόπουλος. Το Αγροτικό Δημοκρατικό Κόμμα του Αλέξανδρου Μυλωνά πήρε 12.333 και το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου 9.870 και δεν έβγαλαν βουλευτή. Βγήκαν και τρεις ανεξάρτητοι Κρητικοί, και ένας ακόμη «μεμονωμένος». Το σύνολο των υποψηφίων ήταν 1.665.

Το μπλοκ των βενιζελικών,( aka Δημοκράτες) είχε 142 βουλευτές, και το μπλοκ των αντιβενιζελικών, (aka δεξιών) 143.

Το ΚΚΕ στις 29 Ιανουαρίου έκανε δημόσια πρόταση ότι θα στηρίξει με ψήφο ανοχής μία κυβέρνηση των Φιλελευθέρων.
Στις 30 Ιανουαρίου 1936,τεσσερεις μέρες μετά τις εκλογές ο Κονδύλης ζήτησε ακρόαση από το βασιλιά, για να του πει ότι έπρεπε να σχηματιστεί ισχυρή κυβέρνηση για να αποφευχθεί ο κομμουνιστικός κίνδυνος με τον ίδιο πρωθυπουργό.
Η συνάντηση με το βασιλιά ορίστηκε για την επομένη, αλλά το πρωί της 31ης Ιανουαρίου βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του. Ήταν 57 χρονών.
Ανακοινώθηκε ότι υπέστη συγκοπή καρδιάς στις 12:30 το μεσημέρι.Νεκροψία στον Κονδύλη δεν έγινε.

Προ του αδιεξόδου, αντί να διαλύσουν τη βουλή και να πάνε σε νέες εκλογές, κατέληξαν και οι Φιλελεύθεροι και οι Λαϊκοί σε διαγωνισμό σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας με το Παλλαϊκό Μέτωπο.

Η απόλυτη κατάντια των διεφθαρμένων Αστικών Κομμάτων. Να αναγορεύσουν τους μπολσεβίκους σε διαιτητή.

Το «Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα» ήταν το ιστορικό προηγούμενο της Συμφωνίας του Λιβάνου και της Δεύτερης Συμφωνίας της Βάρκιζας, του Μηστοτάκ με τους συντρόφους Λεωνίδα και Χαρίλαο.
Οι «Λαϊκοί», σαν Ηνωμένη Αντιπολίτευση είχαν συνεργαστεί με το ΚΚΕ στον «αντιπολεμικό Αγώνα» με τα συνθήματα «Κάτω ο πόλεμος», κάτω «Κάτω ο Βενιζέλος» .Το μίσος κατά του Βενιζέλου, η αντίθεση προς τη μικρασιατική εκστρατεία συναδέλφωσε τα κομμούνια με τους βασιλόφρονες και η συνεργασία τους απέφερε την Μικρασιατική καταστροφή.

Το 1936 οι Βασιλικοί δεν τα κατάφεραν. Οι διαπραγματεύσεις με τους Φιλελέ, τελεσφόρησαν και έτσι υπογράφηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1936 το μυστικό συμφωνητικό, που ονομάστηκε «Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα», επειδή υπογράφηκε από τον αρχηγό του Κόμματος των Φιλελευθέρων Θεμιστοκλή Σοφούλη και τον αρχηγό της κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ Στέλιο Σκλάβαινα , και συμφωνήθηκε ότι το ΚΚΕ θα ψήφιζε το Σοφούλη για πρόεδρο της Βουλής και θα στήριζε κυβέρνηση των Φιλελευθέρων.

Ο Σοφούλης για να πάρει τις ψήφους των Κομμουνιστών δεσμεύτηκε να δώσει αμνηστία, «εις πάντας τους πολιτικούς καταδίκους», τους «εξορίστους», και τους «καταδικασμένους», και αναλάμβανε να καταργήσει όλους τους νόμους που περιόριζαν τη δράστη ων κομμουνιστών, και να καταργήσει τις Επιτροπές Ασφαλείας.

Το «μυστικό» Σύμφωνο δεν έμεινε μυστικό και το πληροφορήθηκαν και οι πραξικοπηματίες Παπάγος –Πλατύς.

Στις 5 Μαρτίου 1936, ο εν ενεργεία αξιωματικός, πραξικοπηματίας Παπάγος ανέβηκε στα Ανάκτορα και όπως εκανε στο πραξικόπημα του 1935 σαν εκπρόσωπος των τριών επιτελείων, είπε στο βασιλιά ότι οι ένοπλες δυνάμεις δε θα ανεχτούν σχηματισμό κυβέρνησης με τις ψήφους των κομμουνιστών. Αυτό ήταν ένα το πραξικόπημα. Στις 6 Μαρτίου 1936, το ΚΚΕ στήριξε την υποψηφιότητα του Θεμιστοκλή Σοφούλη. Την επομένη ο Γεώργιος έδωσε στον Σοφούλη την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, και τον ενημέρωσε για το πραξικόπημα Παπάγου.
Ετσι την επέστρεψε στις 11 Μαρτίου λέγοντας στον Βασιλιά ότι θα στήριζε μια κυβέρνηση με εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό τον καθηγητή Κωνσταντίνο Δεμερτζή. Η νέα κυβέρνηση ορκίστηκε στις 14 Μαρτίου και ο Δεμερτζής έγινε για δεύτερη φορά πρωθυπουργός, με αντιπρόεδρο και υπουργό ¨Άμυνας τον Ιωάννη Μεταξά που ανέλαβε να ελέγχει τον Πλατύ αλλά όχι τον Παπάγο που τον «έλεγχε» ο Βασιλιάς.

Η στήριξη του Σοφούλη στην κυβέρνηση Δεμερτζή προκάλεσε την αντίδραση του ΚΚΕ, και ο Σκλάβαινας ανακοίνωσε το μυστικό σύμφωνο, κατά τη συνεδρίαση της Βουλής στις 2 Απριλίου, προκαλώντας πολιτικό σεισμό. Αντιδράσεις κατά του Σοφούλη εκδηλώθηκαν και στους κόλπους των Φιλελευθέρων.
Ο Σοφούλης απολογούμενος είπε ότι το κείμενο της συμφωνίας «δεν περιείχε τίποτα που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι εκφεύγει ή ανατρέπει τις δημόσια διακηρυγμένες θέσεις του κόμματος». Ο Σκλάβαινας έριξε και δεύτερη βόμβα, αποκαλύπτοντας ότι συζητούσε και με το Λαϊκό Κόμμα. Αμέσως μετά, ο Ιωάννης Ράλλης της «Λαϊκής Ριζοσπαστικής Ένωσης» κατέθεσε πρόταση μομφής κατά του προέδρου της Βουλής, Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Στις 13 Απριλίου 1936 πέθανε ξαφνικά και αυτός από ανακοπή καρδιάς ο Δεμερτζής. Ήταν 60 χρονών και ήταν πολύ καλά στην υγεία του.
Στις 24 Απριλίου 1936, συζητήθηκε και απορρίφθηκε πανηγυρικά με ψήφους 165 έναντι 88, η πρόταση μομφής του Ιωάννη Ράλλη.
Στις 27 Απριλίου έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης με 241 ψήφους υπέρ, 4 αποχές και 16 κατά, η κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά.

ΥΓ. Ο σ. Στέλιος Σκλάβαινας εκτελέστηκε  την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή, μαζί με τα άλλα 199 Κόκκινα καθάρματα.

Όλα τα γεγονότα της 19ης Φεβρουαρίου θα τα βρείτε εδώ...
http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2018/02/19.html

Το 1947 το ΓΕΣ εισηγήθηκε τη δημιουργία του στρατοπέδου της Μακρονήσου. Το 1954
ο χαχαμίκος Χρούτσεφ έκανε δώρο την Κριμαία στην Ουκρανία και το 1959 υπογράφηκε η προδοτική συμφωνία Λονδίνου για την Κύπρο.