13/5/24

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι

Το στρατιωτικό καθεστώς του 1967-74, 
δεν ζήτησε ποτέ, την εξόφληση του Γερμανικού Κατοχικού Δανείου, όταν ο Βίλλυ Μπράντ το εξοφλούσε στους Πολωνούς και τους Γιουγκοσλάβους και δεν απαίτησε την επιστροψή του ελληνικού χρυσού που έκλεψαν το 1941 οι Άγγλοι. 

Ούτε ζήτησαν ποτέ τον επαναπατρισμό των Μαρμάρων του Παρθενώνα.



ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

υπήρχε στρατιωτικό καθεστώς 1967-73, μετά ανέλαβε ο Ιωαννίδης ο οποίος παρέδωσε την εξουσία στον Καραμανλή που ορκίστηκε κανονικά στον Γκιζίκη και διατήρησε τους πάντες στην θέση τους, δηλαδή αποτέλεσε συνέχεια και κυβερνάει ακόμη

άρα το καθεστώς 1967-73 δεν άνοιξε τα σύνορα στους Αλβανούς, δεν πρόδωσε την Κύπρο, δεν έκανε γενοκτονία εναντίων των Ελλήνων, δεν μας έβαλε σε μνημόνια, ανέπτυξε την βιονηχανία, διέγραψε δάνεια, έχτισε κλπ κλπ κλπ

Ανώνυμος είπε...

ο Λαβυρινθος λέει εξηντλήθησαν τα βιβλία, εσύ έχεις;

Ανώνυμος είπε...

Ήταν μικροί όταν συνέβησαν τα γεγονότα ! Μην είμαστε πλεονέκτες !

Ανώνυμος είπε...

Μα κύριε Χατζάρα μου πώς να τα ζητήσει αφού αδελφός πατακός επείσθη όπως κινήσει τα άρματα τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου. Ήταν ποδίτσες

Ανώνυμος είπε...

Το 1953, υπογράφεται η Συνθήκη του Λονδίνου, η οποία απαλλάσσει προσωρινά το γερμανικό κράτος από τις πολεμικές αποζημιώσεις, έως ότου επανενωθούν οι δύο Γερμανίες το 1990 και κουρεύει το χρέος της κατά 60%.

Το 1960, ωστόσο, είναι η κυβέρνηση Καραμανλή είναι ξανά αυτή δέχεται την γερμανική αποζημίωση 115 εκατ. μάρκων που διανεμήθηκε κυρίως σε Έλληνες Εβραίους με αντάλλαγμα τον ντροπιαστικό νόμο 3933/1959 και το νομοθετικό διάταγμα 4016/1959. Τα ποαναφερθέντα έδωσαν το δικαίωμα έκδοσης στη Γερμανία του Μάξ Μέρτεν, του σφαγέα 54.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης και ανέστειλαν τη δίωξη εγκληματιών πολέμου, ενώ έκλεισαν και το ελληνικό γραφείο εγκλημάτων πολέμου, την ίδια στιγμή που τα αντίστοιχα γραφεία στις ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Αυστραλία λειτουργούν ακόμη. Πρόκειται για μια κίνηση που υποσκάπτει τις ελληνικές απαιτήσεις ακόμη και σήμερα…

Ανώνυμος είπε...

Για να γίνουν μεγάλες αλλαγές στη χώρα δεν αρκεί ένας ανθρωπάκος όπως ήταν ο Παπαδόπουλος. Χρειάζεται κάποιος δυναμικός ηγέτης που να μην διστάζει να χρησιμοποιήσει βία και δυστυχώς τέτοιος ηγέτης σήμερα δεν υπάρχει…

Ανώνυμος είπε...

Σωστός. Σωστότατος!! Είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους τα δύο καθεστώτα, αυτό του Παπαδοπουλου με αυτό του Ιωαννίδη. Βεβαίως για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι ο Παπαδόπουλος χρησιμοποίησε στο καθεστώς του άτομα σαν τον Ανδρουτσόπουλο π.χ. που μετά πρόδωσαν την Κύπρο. Αλλά και οι Αραπάκης, Μπονάνος κ.τ.λ. είχαν ανώτερες θέσεις επί Παπαδοπουλου.Το λάθος του τελευταίου ήταν ότι δεν έδιωξε αυτά τα πρόσωπα και δεν τόλμησε να τα βάλει με την στοά. Αλλά πώς να τα βάλει με την στοά όταν μέσα στην κυβέρνηση του υπήρχαν πρωκτο-μασόνοι; Αλλά και πάλι το ζήτημα δεν είναι να αντιπαρατεθεί κάποιος ηγέτης με την στοά αφού ούτε οι Παπανδρέου αντιπαρατεθηκαν. Το ζήτημα είναι να κάνει πράγματα που βοηθούν τον ελληνικό λαό και την πατρίδα και οδηγούν προς την κατεύθυνση της οριστικής απελευθέρωσης της Ελλάδος από τους Αθεατους τραπεζίτες. Με τους μασόνους μπορεί να συμβιώσει κανείς αν είναι αυτό απαραίτητο. Το θέμα είναι να μην ενοχλούν, να μην συνομοτουν και να μην κάνουν ραδιουργίες σε βάρος της Ελλάδος και του λαού της.