Μια Κόκκινη Λούγκρα μού εγραψε για την λούγκρα που ο Ποιητής Τάκης την φώναζε «Αρη»: «Ένας από αυτούς τους «ημίθεους» που πολεμούσαν τους Γερμανούς ήταν κι ο Βελουχιώτης. Η δική σου οικογένεια που πολέμησε Χατζάρα;», και φυσικά του απαντώ:

Μωρή Λούγκρα: 

Ο Θανάσης ο Πισωγλέντης δεν υπηρετούσε στα Οχυρά. Και δεν ήταν «ένας από τους ημίθεους» που γράφω. 

Ο Θανάσης είχε την ειδικότητα του «Μουλαρά» και είχε τοποθετηθεί στην Θεσσαλονίκη, (στα αντιαεροπορικά) και με το Μουλάρι του μετέφερε βασικά το ψωμί στους πυροβολητές.

Ο Θανάσης ο Πισωγλέντης ήταν ένας από τους δειλούς που παραδόθηκαν χωρίς να ρίξουν σφαίρα. Και οι Γερμανοί τους άφησαν ελεύθερους

Η είδηση από την ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 

ΤΗΣ 10ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941.

ΥΓ. Επειδή ρωτάς: 

Ο πατέρας  μου ήταν της Κλάσης  του 31 και ήταν επαγγελματίας οδηγός. Με την Επιστράτευση πήρε φύλλο πορείας  για τις Μεταφορές. Έφτασε μέχρι Κοζάνη. Πριν την κατάληψη της Αθήνας, μέσα στη γενική διάλυση, βρέθηκε για τρεις ημέρες στη Φρουρά του αεροδρομίου του Τατοϊου. Μετά, πήγε σπίτι του, στις 26 Απριλίου,με τη χλένη και το τυφέκιο του. Το τυφέκιο το παραδώσαμε το 1967,  μαζί με τα Στεν από τον Συμμοριτοπόλεμο. 

Ο μικρός του αδελφός ο Μίμης, είχε υπηρετήσει στο Ναυτικό και επιστρατεύτηκε στο Ναυτικό. 

Η κλάση του Σπύρου, (του Μεγάλου),  κλήθηκε να παρουσιαστεί πριν την επίθεση των Γερμανών και ήταν από εκείνους που απολύθηκαν με την διαταγή του Παπαδήμα.