Κραυγή αγωνίας."Στα 31 μου,δεν έχω εμπειρία και είμαι... πολύ μεγάλος".

"Εγω και οι άνεργοι φίλοι μου που συντηρούνται από τους γονείς τους ενώ είμαστε σε μια αποδοτική φάση από άποψη ηλικίας βρισκόμαστε στο περιθώριο".

"Είμαι 31 χρονών και πραγματικά δεν θεωρώ ότι φταίνε οι άλλοι για τα χάλια της Ελλάδας μας, 1,5 χρόνο προσπαθώ να βρω δουλειά και το μόνο που συναντώ είναι χλευασμό για το πτυχίο μου (Δασολογίας) και ότι οι Έλληνες δεν μπορούν να δουλέψουν(ναι, ψάχνω ακόμα και δουλειά εργάτη, έχω εργασθεί σε Ελληνική βιοτεχνία στη Θεσσαλονίκη για 5 μήνες ανασφάλιστα βέβαια) και ότι στα 31 χρόνια δεν έχω εμπειρία στη θέση ή ότι είμαι πολύ μεγάλος.
Νομίζεις ότι θα βελτιωθεί τίποτα ποτέ στην Ελλάδα που ζούμε, εγώ και οι άνεργοι φίλοι μου που συντηρούνται από τους γονείς τους όχι γιατί όχι γιατί φταίνε πάντα οι άλλοι αλλά γιατί οι ίδιοι οι Έλληνες αποτελούνται απο καφρίλα και μόνο.
Έχω πάει σε συνέδρια στο εξωτερικό και είδα ότι εκεί εσύ φοβάσαι τους ντόπιους και όχι οι ντόπιοι εσένα(Γερμανία-Ισπανία).
Δυστυχώς δεν έχουμε κάποια διέξοδο να φύγουμε από την Ελλάδα γιατί μόνο πληγές μας ανοίγει και ενώ είμαστε σε μια αποδοτική φάση απο άποψη ηλικίας βρισκόμαστε στο περιθώριο.
Ακόμα και όταν ήμουν στρατό στα Ρίζια η μονάδα λόγω έλλειψης μπαταριών είχε παροπλισμένα 4 πολυβόλα για 6 μήνες.
Αυτή είναι η Ελλάδα που πονάμε όλοι εμείς.
Δεν γίνεται να υπάρχει σύλλογος για να οργανωθούμε?
Να γίνουμε πολλοί, να εργασθούμε για το τόπο που μόνο δάκρυα μας έδωσε με την αναξιοκρατία και την ανικανότητα του?
Υπάρχει ελπίδα? γιατί πραγματικά την έχω χάσει και έχω αρχίσει να λέω οτι οι Έλληνες δεν άξιζαν την ελευθερία τους αλλά να είναι σκλάβοι στους Τούρκους?.
Έχω άπειρα παραδείγματα π.χ. από την διπλανή οικοδομή ο ιδιοκτήτης που μετακινεί τους κάδους σκουπιδιών σε άλλη οικοδομή για να μην έχει σκουπίδια μπροστά του, μέχρι την «μαγκιά και κλανιά» του Έλληνα που δεν πληρώνει κοινόχρηστα γιατί δεν γουστάρει ενώ ζει σε πολυκατοικία.
Αυτή είναι η Ελλάδα που πολέμησαν οι πρόγονοι μας ( ο παππούς μου γύρισε νικητής από το αλβανικό μέτωπο αλλά η Ελλάδα δεν πήρε πίσω τα εδάφη της ενώ ο άλλος παππούς μου εκτελέστηκε από τους Γερμανούς).
Τι είναι η Ελλάδα που ζούμε ; ΄
Ένας τόπος αχάριστων και άχρηστων ανθρώπων....
Δυστυχώς δεν υπάρχει ελπίδα και όχι μόνο δεν πρόκειται να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά θα δούμε και το χαμό των παιδιών των αδιάφορων Ελλήνων-κρατικοδίαιτων βολεμένων που αδιαφορούν γιατί περνάνε καλά.
Είναι ένα μήνυμα απελπισίας από 5 άνεργους από τη Θεσσαλονίκη που δεν πιστεύουν σε τίποτα πλέον και ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες θα χαθούν πλέον μια και για πάντα προς χαρά των εχθρών τους.
Τα στοιχεία μου είναι Χρήστος Πα.............ος για να μην νομίζεις ότι είναι απλά ένα ανώνυμο mail και το τηλ. μου 697 ............3 και ζω στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα στο κέντρο".

επιστολή στο SKEFTOMASTEELLHNIKA.GR