Μια νομική άποψη για την φαρσοκωμωδία με τον Χιλιανό

Οι ολετήρες αυτού του ίδιου του Κράτους, έχουν πάρει τόση φόρα που μάλλον άρχισαν να κάνουν λάθη.


Μεθόδευσαν την παραμονή του εν λόγω υπηκόου της Χιλής στην χώρα μας.
Για τον λόγο αυτό έβαλαν σε εφαρμογή το πρόσχημα της διαδικασίας παραχώρησης πολιτικού ασύλου. Ο ίδιος μέχρι τώρα δεν είχε υποβάλει ούτε αίτηση. Τον έβαλαν και την υπέγραψε τώρα στο νοσοκομείο.
Επειδή όμως είχε εκδοθεί ήδη σε βάρος του απόφαση απέλασης, για να υπερβούν το κώλυμα αυτό είτε ανακάλεσαν την απόφαση απέλασης είτε ανέστειλαν την εκτέλεσή της.
Ο νόμος 3386/2005 προβλέπει ότι ο Υπουργός Δ.Τ. δικαιούται να αναστείλει την εκτέλεση απόφασης απέλασης μονάχα για λόγους ανωτέρας βίας.

Μάλλον έχει συμβεί το τελευταίο, δηλαδή ανέστειλαν την εκτέλεση της απέλασης, πλην όμως ανωτέρα βία, δεν προκύπτει, αφού, το γεγονός ότι ο προς απέλαση νοσηλεύεται, είναι εντελώς προσωρινό και σύντομα θα τον δούμε να δίνει και συνεντεύξεις στα κανάλια.

Αν δεν ανέστειλαν αλλά ανακάλεσαν την απέλαση, ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας, αφήνει ένα τέτοιο περιθώριο μονάχα για τις όσες έχουν εκδοθεί παράνομα. Αν αντίθετα έχει εκδοθεί νόμιμα περιθώριο ανάκλησης δεν υπάρχει εκτός αν τούτο το επιβάλει σοβαρό δημόσιο συμφέρον.
Αλλά, αν η απόφαση απέλασης εκδόθηκε παράνομα τίθεται θέμα ποιος την εξέδωσε παράνομα και αν αυτός ελέγχθηκε και τιμωρήθηκε.

Το προέλευσης ΜΚΟ εφεύρημα της προσωρινής προστασίας παράνομα εφαρμόζεται στην συγκεκριμένη περίπτωση διότι σύμφωνα με το π.δ. 80/2006 που προβλέπει το καθεστώς αυτό, "προσωρινή προστασία" είναι «μία διαδικασία με έκτακτο χαρακτήρα που εξασφαλίζει, σε περίπτωση μαζικής εισροής ή αν επίκειται μαζική εισροή εκτοπισθέντων από τρίτες χώρες, οι οποίοι δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους, άμεση και προσωρινή προστασία σε αυτά τα άτομα,..» το καθεστώς δε αυτό τελεί υπό την επιφύλαξη των άρθρων 32 και 33 της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες, δηλαδή δεν νοείται προσωρινή ή οριστική προστασία όταν έχει εκδοθεί προηγουμένως απόφαση απέλασης.

Περαιτέρω, όπως σωστά επισημαίνει ο Σπ. Χατζάρας, η Χιλή σήμερα είναι δημοκρατική χώρα, πράγμα που αποκλείει εξ ορισμού την εκδοχή ότι ο συγκεκριμένο αλλοδαπός αποτελεί θύμα κάποιου διωγμού. Εν πάσει περιπτώσει ζήτημα ότι εισήλθε στην χώρα μας διωκόμενος για τις πολιτικές τους ιδέες, τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, την καταγωγή του, ή την συνδικαλιστική του δράση ώστε να μπορεί να αναγνωριστεί ως πρόσφυγας δεν μπορεί να προκύψει. Ούτε ο ίδιος δεν είχε τολμήσει να το σκαρφιστεί. Άρα η αίτηση για παροχή ασύλου είναι ψευδής και προσχηματική.

Κατά συνέπεια πρόκειται για μεθόδευση που κατατείνει στο να παραμείνει ο εν λόγω αλλοδαπός στην Ελλάδα, με την επίκληση ψευδεπίγραφων τεχνασμάτων προκειμένου να παρακαμφθεί ο νόμος. Επομένως αποσκοπούν αφενός μεν στην παροχή υπηρεσιών (διευκόλυνση παροχής ασύλου, διευκόλυνσή του στο να αντιδικήσει με τους αστυνομικούς που κατηγόρησε) σε αλλοδαπό που βρίσκεται παράνομα στην χώρα, δηλαδή τελούν το έγκλημα που προβλέπει και τιμωρεί ως παράβαση καθήκοντος, για όσους υπαλλήλους το διαπράττουν, η παρ. 4 του άρθρου 84 του Ν. 3386/2005 και αφετέρου στην διευκόλυνση της παράνομης παραμονής του στην χώρα, έγκλημα που προβλέπεται και τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 1 έτους και με χρηματική ποινή η παρ. 6 του άρθρου 87 του ν 3386/2005, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 15, παρ.5 του ν.3536/2007.

Αν μου τεθούν υπόψη τα στοιχεία του χιλιάνου και τα στοιχεία όσων υπέγραψαν την απόφαση ανάκλησης (ή αναστολής εκτέλεσης) της απέλασης αναλαμβάνω να συντάξω και υποβάλω στον αρμόδιο Εισαγγελέα, άνευ οιασδήποτε οικονομικής επιβάρυνσης οιουδήποτε, την σχετική μηνυτήρια αναφορά. Ποιος θα την υπογράψει εκτός από εμένα; Για να σπάσουμε και λίγο πλάκα την μηνυτήρια αναφορά μπορούμε να την υποβάλουμε και στο Α.Τ. Ακροπόλεως.